ACIMASIZIN KİMSESİZ ŞEYTANI #Wattys2019 [ASKIYA ALINDI!]

Bir Sen Eksiktin!

Çok da uzun olmayan bir aradan sonra yeni bölümünüzle geldim. Ama biliyorsunuz ki kitap oldukça düşüşlerde.. Oy gelmiyor lakin okuma sayısı her geçen gün artıyor. Öncelikle bunun için hepinize teşekkürler♥️
Neyse çok uzatmadan bölüme geçelim. Her zaman olduğu gibi yazarın dramı olarak yine kurgu devam etmiyor:(
Bak yine çok konuştum.. Hepinize iyi okumalar... Oy ve Yorum atmayı unutmazsanız beni çook mutlu edersiniz ballarım🍯

Multimedia/ Bölüm şarkısı
Halsey- Gasoline
(Dediğim yerde açarsanız daha iyi olur)
___________________________________________

(Bir önceki bölüm sonu)

Derin bir of çektim. Araba durdu. Zile bastım. Çisem ve Araz'da gelmişti.

Kapının aralanmasıyla kapıyı açan kişinin ablam olmadığını anlamamız uzun sürmedi..

Çisem konuştu."Ne işin var senin burada?"

(Bir önceki bölüm sonu)

"""""""'"""""""""""""""""""""""""""""""

Çisem' in -hepimizin cevabını merak ettiği- sorusu hâlâ bir cevap bulamamışken kapıda bizi karşılayan Ozan sırıtmakla yetiniyordu. Arkasından gelen adım sesleriyle kafamı o yöne çevirdim. Bora?

Yafrum. Evladım. İki gözümün çiçee. Sen ne zamandan beri benden habersiz eve erkek alıyorsun?

Uf ne diyorsun Pakize yaa. Bir sus da anlayayım ne oluyor?

"Bu saçma bakışmalar ne zaman bitecek ve biz içeri gireceğiz. Valla bacaklarımı hissetmiyorum yaa.." Araz'ın sitemiyle tüm bakışlar ona döndü.

"Araz lütfen sadece sus. Biz ne diyoruz sen ne diyorsun " Çisem'in haklı isyanına ayak uydurup başımı sallamakla yetindim.

En sonunda Ozan konuştu ve keşke konuşmasaydı. "Bir şey mi diyorduk ki?"

"Tamam gençler daha fazla saçmalamadan içeri geçin. "

Bora' nın yönlendirmesiyle herkes içeri geçti. Salona girdiğimizde gözüm Lidya'ya takıldı. Sırıtıyordu.. Aha vallaha da kesin bir halt yedi.

Lidya'nın yanına doğru paytak adımlarla yavaş yavaş yol aldım. Yanına oturduğumda ona döndüm. Ve merak ettiğim o malum soruyu sordum.
"Ne işleri var bunların burada?"

270 derece bir baykuş edasıyla anında gözlerini bana dikti ve konuştu.
"Seni görmeye gelmişler. Asır'ın okulda yaptıklarını anlattılar. Vicdanları rahat etmemiş ve özür dilemek için evine gelmişler. Asır'ı da görmek isterdim ama hâlâ yaptıklarından pişman değil sanırım."

İyi de bunlar evini nereden biliyorlar..
Okul idaresinden öğrenmiş olabilirler mi Pakizecim? Ya da teknoloji gelişti hani sosyal medya mesela?
Uff sus be salak.

Kafamı diğerlerine çevirdim. Herkes birbirine kaş göz yapıyordu.

"Şunu yapmayı kesin. Özürlü gibi hareketleriniz var." Dediğim şeyle hepsi bana döndü ve buldukları boş koltuklara kendilerini attılar.

"Eee şey biz şey için gelmiştik ya. Şey için.."  Bora'nın cümlesiyle daha doğrusu kuramadığı cümlesiyle Çisem lafını kesti.

"Özür dilemek bu kadar zor olmamalı öyle değil mi Bora?"