Orman gezisi...

62 1 0
                                    

Pazartesi günüydü ve okul yine başlamıştı. Ama bu sefer ders yapmayacaktık, sınıfımızla Orman gezisi yapıp kamp yapacaktık. Melis'le okula yürüdük ve sınıfımıza girdik. Hoca bize kura çektirdi, kimle kim çıkarsa o gezide beraber bir "team" olacaktı. ( gurup). Ve tesadüfen ben ve Kas yığını bir team'deydik. Okul taşıtıyla Ormana bırakıldık. Hocamız bize gereken malzemeleri verip, planı anlatıp, team-arkadaşımızla beraber sınfdan ayrılmamızı söyledi.

Epey bir ilerledikten sonra, Mert ve ben teneffüs yapmaya karar verdik.

Ortalık sessizdi ve ben sessizliği bozmak için;

Duygu: Çadır kurmayı biliyorsundur umarım.

Mert: Merak etme senin kadar beceriksiz değilim.

Duygu: Ben beceriksiz değilim birkere. Bundan o kadar emin olma istersen...

Mert: Boş boş konuşma. Konuşacaksan, mantıklı bir konu aç.

Duygu: Sana göre boş.

Mert: Hıhı... eminim öyledir...

Duygu: Niye bukadar gıcıksın? Morelin bozuk.

Mert: Morelim gayet yerinde

Duygu: Öyle olsun.

Mert: Hadi hava kararacak çadır kurmak zorundayız.

Duygu: Tamam, az ilerde düz bir alan var oraya kura biliriz.

Mert: Hadi ozaman, bayanlar önden.

Dediğim yere ulaştığımız zaman, çadırı kurmaya başlamıstı bile. Bu konuda tecrübeli olduğu belliydi, beceriyordu bu işi. Mert çadırı kurduktan sonra ateş yakdık ve sonunda yatmaya karar verdik. İkimizinde ayrı bir çadırı vardı. Yatma yerimi hazırladıktan sonra yerime uzandım. Bir an kulağıma kurt sesleri geldiği için, korkmaya başladım ve Mert'in yanına gitmeye karar verdim. Mert'in çadırına girdiğimde arksı dönüktü.Uyuduğuna emin olmadığım için ona seslendim.

Duygu: Mert uyudunmu ?

Mert: Yine ne var ?

Duygu: Kurt sesleri geldiği için uyuyamıyorum.

Mert: Ne oldu ? Korktunmu ?

Duygu: Benden bunu duymak istiyorsan, evet.

Mert: Eee, ne yapmamı bekliyorsun?

Duygu: *Anlamdı, mal işte!* Sence ne yapmalıyım ?

Mert: Gidip kendi çadırına hiç bir şey olmamış gibi, umursamadan yatmalısın.

Duygu: Malmısın ? Korkuyorum diyorum, uyuyamıyorum diyorum !

Mert: Allahım sen sabır ver ya rabbim! İyi gel yat yanımda, uyuz! * Aslında hoşuma gitmişdi yanımda yatması, ama belli etmemek zorundayım.*

Duygu: *Yani sonunda anladı ayı!*

Çadırda ikimizin yatacağı kadar bol yer vardı. Okadar yorulmuştumki, hemen uyuya kalmışım.

-MERT- :

Sabah oldu ve ilk ben uyandım. Yanıma döndüğümde, Suygu daha melekler gibi uyuyordu. Uyurken ona bakmak beni rahatlatıyordu, saatlerce ona öyle baka bilirdim. Hep o benim yanımda olsun istiyordum. Gözlerini açacağını fark ettiğim için ona bakmamış gibi yaptım.

-DUYGU- :

Ben gözlerimi açtığımda onun benden önce uyandığını fark etmişdim.

Mert: Ooo günaydın hanım efendi.

Duygu: Günaydın bey efendi.

Mert: Baya bi iyi uyumuşsun herhalde.

Duygu: Eh işte idare eder, korkup senin yanına girip yatmasaydım daha iyi olurdu, beni gece okadar sıkıştırdınki kollarımı uzatacak yerim yoktu. *Aslında beni sıkıştırmamıştı gayet iyi ve rahat uyudum, aksine onun yanında yatmam bana iyi gelmişti.*

Mert: Eminmisin? Uyurken rüyada bana hiç öyle demiyordun ama. :)

Duygu: Ne saçmalıyorsun sen ?

Mert: Benim yanımda ol Mert, beni bırakma Mert.

Duygu: Ben asla öyle birşey demedim! *Yoksa gerçekten öyle birşey dedimmi ? Aman allahım ben ne yaptım !*

Mert: Neyse hadi çadırları toparlayıp sandviçimizi yiyelim, ve sonra sınıfla buluşacağımız yere gidelim, eve gideceğiz.

Duygu: Nerede buluşacağız ?

Mert: Okul servisinin bizi bıraktığı yere, hani Hoca bize planı söyleyip, malzemelerimizi verdiği yerde.

Duygu: Tamam.

Çadırları toplayip, ateşi söndürüp ve kahvaltımızı yaptıktan sonra buluşacağımız yer için yola koyulduk. Sınıfla buluşacağımız yere gittik sonra hep beraber sınıfça Okul-servisine binip okula vardık. Herkes okuldan eve yürümeye başladı. Bende Melis'le beraber yürüdüm.

Melis: Eee, anlat bakalım Mert'le Ormanda zamanın nasıl geçti?

Duygu: Hiç sorma! Bana trip atıp durdu. Güya uykumda onun ismini sayıklamışım. Güya: benim yanımda ol Mert, beni bırakma Mert, demişim. Herneyse, Sen kimle kamp yaptın?

Melis: Hazal'la.

Duygu: Nasıl geçti ?

Melis: İydi, süper geçti.

Duygu: En azından seninki keyifli geçmiş.

Evime vardığımda Melis'le vedalaşıp eve girdim. Hemen ılık bir duş alıp çıktım. Okadar yorulmuştumki, koltukda televizyon bakarken uyuya kalmışım.

Evet bu bölümde geldi, inşallah beğenmişsinizdir. Sizi çok seviyorum. ily <3 :*

Aşk Hayalleri ♡Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin