Travel Back In Time

XXXIII - Tears in Heaven

Vote muna, aba!

Jema's PoV

I'm in Wong's room ngayon. Si Wong? Ayun andon sa harap ng TV nya and PS4, naglalaro.

Kanina naglalaro kami ng Tekken kaso hindi sya manalo sakin. Lol joke. Ako yung di manalo sa kanya. Malay ko nyang tekken na yan. Hahahah! Ay wait, kahit pala anong laruin namin di talaga ako mananalo. Di kasi talaga ako madalas nakakalaro.

We decided to eat early lunch na by 10:30. Sawakas nagsawa rin tung isip bata ng kalalaro.

Sobrang simple lang nitong si Wong talaga. Instead na sa dining area nila kumain, hinila nya ko hanggang sa kitchen nila kung saan may table rin naman pero hindi kasing haba nung nasa dining. Tumulong kaming dalawa sa helper nila na mag hain ng pagakin. O di ba? Mabait na bata tong mokong na to! Parang hindi yung roommate ko. Hahahaha!

Kung akala nyo na doon natatapos ang kabaitan nya, mali kayo. Mali tayo. Nakakagulat kasi she invited na sabay sabay na kami kumain ng helpers nila. Hindi naman tumanggi ang mga ito, senyales na sanay na silang ganyan, yung sinasabay sila ni Wong. Nakakatuwa naman kasi napaka humble nya pala.

Isa pang nakakagulat, sanay ako na tahimik tong mokong na to at moody pero pag andito sya sa bahay nila parang ang gaan ng mood nya. In fact, nakikipag biruan sya sa mga kasabay naming kumain. Parang ibang tao tuloy tong nakikita ko. I like it though, seeing a side of her na ganito. Ako lang ang may alam. Hihi!

After namin kumain, "Ate Mel, akyat na kami ha? Di ko muna kayo matutulungan ngayon, need kasi namin mag prepare na para sa..."

"Oo, naman Deanna. Sige na. Baka malate pa kayo." Sagot naman agad ni ate. See? Deanna ang tawag nya kay Wong hindi ma'am or amo. Hahahah! Amo?! Hahahahah!

"Mauna ka na maligo, Wong. Habang naliligo ka, ako tutulong ako." Suggestion ko naman dito.

"Nako, Ma'am Jema. Bisita ka, wag na po. Kaya na namin dito." Ate Melody retorted.

"Ate Melody, I insist. Kahapon pa ko nakikain dito. Tska, maiinip lang ako sa kwarto habang naliligo si Wong. Tska, Jema na lang po itawag nyo sakin, please." Paliwanag ko.

Tinaasan naman ako ng kilay ni ate Melody. Bakit kaya?

"Sya sige. Kung gusto mo talaga."

"Sure ka jan ha? Akyat na ko." Singit naman ni Wong tapoa umalis na.

Kami naman ni Ate Melody naiwan sa kusina, yung iba umalis na rin baka may ibang dapat gawin.

Nilagay na ni Ate ang mga pinggan and stuff sa sink. Ako naman, pinunasan ko agad ang mesa na pinagkainan namin. When done, I volunteered na ako ang magsasabon tapos sya ang magbabanlaw.

Habang naghuhugas ng plato, "Jema, bakit pala Wong ang tawag mo kay Deanna?"

Wow.... Chismosa ng slight ha? Parang ako lang. Hahahaha!

"Uhmmm..." Bakit nga ba? Napaisip tuloy ako. "Nakasanayan lang po. Di po kasi kami agad nagkasundo ng masungit na yan. Kaya never ko sya natawag by her given name. Ahhh... Long story." Paliwanag ko.

"Ahhh..." Sabay tawa nito. "Hindi naman masungit yang bata na yan. Tahimik lang sya madalas pero napaka bait nyan. Kahit mayaman sila, napaka simpleng bata."

"Pansin ko nga po. Tska parang pag andito sya, medyo light ang mood nya. Parang masayahin, mahilig makipag biruan sa inyo." Pahayag ko pa.

"Nako, Jema. Hindi ganyan yan na palabiro. Mabait sya kung mabait, aayain ka nya kumain palagi, kasi ng wala naman syang kasabay madalas. Onlu child kasi at lagi din kasing wala parents nya, busy sa business. Kaya sinasaluhan narin namin. Minsan nakikipag biruan pero madalas tahimik lang yan kumakain. Kami yung maiingay habang kasabay sya, si Deanna madalas nakikitawa lang." Kwento nito.