- 17 -

1.9K 264 231
                                    


Hiç mutsuz olmayacakmış hissine kapılmak ve öyle yaşamak gördüklerine inandıkları en masum rüyaydı. Gün boyu beklediği kişinin geldiğini görecek olmanın heyecanıyla kalktı Taehyung yerinden. Çalan kapısını araladı yüzündeki kocaman gülümsemesiyle. Yorgun hissediyordu kendini. Biraz yorgun, biraz sancılı, biraz uykulu... Yoksunluğun sızısı dönüp duruyordu zihninin köşelerinde. İstediği tek şey Jimin'in koynuna sokulup gözlerini kapatmak, huzursuzluğunu onun göğsünde kovalamaktı. Kuruyan dudaklarını ıslatıp açtı kapıyı. Hayal kırıklıkları içine yuvarlanıp gitti hemen arkasından.

"Biz geldik." Taehyung'un araladığı kapıyı itip içeri girdi Jungkook. Arkasından da diğerleri girdiler eve. Doğrudan salona geçtiler, yayıldılar koltuklara karşılıklı. Hala kapıyı tutan ellerine baktı Taehyung. Dışarı çıkıp kapıyı da arkasından çekmek istedi. Çekip gitmek, onları evinde bırakmak ve Jimin'e koşmak istedi. Gözlerini kapatıp derin bir nefes çekti içine. Kapıyı kapatıp avuçlarını bacaklarına bastırarak geçti arkadaşlarının yanına. Jimin onu bataklığından tamamen çekip alana kadar görmek istememişti onları, görüşmek istememişti arkadaşlarıyla. Tertemiz olana kadar sabırla bekleyecekti kabuğunda, öyle hayal etmişti...

"Nerelerdeydin kaçak herif? Bizi bırakıp kayboldun ortadan. Elimiz boş gelmedik, sehpanın üstündekileri alsana." Yoongi cebinden çıkardığı çakmağıyla yaktı sigarasını. Ayaklarını koltuğun diğer köşesinde oturan Hoseok'un kucağına uzatıp arkasına yaslandı. Ciğerlerine çekti gri dumanı.

"Misafir bekliyordum çocuklar. Gitseniz iyi olacak. Getirdiklerinizle birlikte. Lütfen..." Taehyung sıktığı parmaklarının eklemlerinden gelen sese verdi kulaklarını sadece. Onlara ve masaya bıraktıkları şişelere, şeffaf paketlere bakmaktan kaçınmaya çalışıyordu itinayla. Gözleri kaydığı an aklına Jimin'i davet ediyordu titreyen kalbiyle birlikte. Mukayyet olamadığı aklına Jimin mukayyet olsun diye...

"Hadi ama Taehyung. Ne oluyor sana böyle? Ne kadar eğlendiğimizi çabuk unutmuş gibisin. Seve seve hatırlatacağız biz sana dostum. Hoseok bardakları getirir misin?" Jungkook yerinden kalkıp Taehyung'un koluna girdi. Onu kalktığı koltuğa doğru çekiştirdi sertçe. Yerine oturtup getirdikleri poşetleri açmaya başladı birer. Arkasında gerginlikle bacaklarını sallayan, terleyen avuçlarını dizlerine bastıran Taehyung'un halini görmüyordu bile.

Hoseok Yoongi'nin de kolundan tutup yanında mutfağa götürdü onu. Salonda bıraktıkları ikilinin ne kadar saçma bir durum içinde olduklarının farkındaydı ikisi de. Hoseok içten içe pişmanlık duyuyordu Taehyung'a geldikleri için. Bataklıklarından çırpına çırpına kaçmaya çalışan o esmer çocuğu bacaklarından tutup çekmeye çalışıyorlardı el birliğiyle. Farkındaydı yaptıkları kötülüğün aslında. Hem ona hem de kendilerine... Mutfaktan aldığı iki kadehi Yoongi'nin eline tutuşturdu. İki tanesini de kendi eline aldı ve salona geçtiler bir kez daha. Bu defa kucağına çektiği yastığın bir köşesini dişlerken buldu Taehyung'u. Önündeki şeffaf poşetlere bakarken alnına dökülen sarı saçların altında parlayan ter damlalarını gördü. Alıp götürmek istedi iki arkadaşını ve yalnız bırakmak istedi Taehyung'u. Dört eller sarıldıkları bacaklarını serbest bırakmak, çırpınarak kaçtığı bataklıklarından onu azad etmek istedi içten içe.

"Taehyung. Odana çık. Kulaklıklarını tak ve yat. Ben çocukları götüreceğim. Özür dilerim dostum... Buraya hiç gelmemeliydik." Hoseok yastığa sımsıkı sarılmış Taehyung'un sırtını okşadı yavaşça. Sehpanın yanına oturmuş anlamsız gürültülerle paketleri açan arkadaşlarına çevirdi gözlerini Hoseok. Tütüne karışmış toza bulanan sigaraları sarıyordu ikisi birlikte. Taehyung kalkıp odasına giderken o da arkadaşlarının arasına girdi. Dil döktü onlara gitmek için, Taehyung'u özgür bırakmak için, pisliklerini bu ferah eve döküp saçmalarına engel olmak için. Bütün ikna çabaları, bütün iyi niyetli düşünceleri yok olup gitti Yoongi'nin dudakları arasına ittiği ince bir dal sigaranın dumanında. Jung Hoseok, çok değil, bir kaç nefes sonra kaybolup gitti o salonun ortasında. Kaybetti tüm o pişmanlık kırıntılarını.

Weiss ✯ vminHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin