Salonda bütün aile erkeklerden haber bekliyordu. Ben ise Ömer'i min bir an önce gelemsini bekliyordum . Çocuklar anlamasın diye onları erkenden yatırdım . Kimseden bir haber gelmiyordu . Bu beni öyle kötü öyle canımı yakıyor ki iyi yada kötü bir haber istiyorum sadece kapının çalması ile gelen kişiye baktım . Uykulu gözlerle bana bakan Mirayı görünce yanına gidip sarıldım . "Noldu annecim"
"Anne babam nerede ?" O sorunun cevabını Ada bilmiyorken evladına nasıl derdi . Hemen elini tutup odaya götürüp yatağa yatırdı . "Ben yanındayım annecim hadi uyu babanın işleri uzadı gelince görürsün"
"Beni uyandır anne babam gelince "
"Tamam annecim " Ada bir yandan sevdiği adamı bir yandan ise çocuklarını düşünerek ağlamaya devam etti. Sabaha karşı ağlayan sesler duymasıyla gözlerini açması bir oldu Ömer'e birşey olduğunu düşünüp koşarak "Ömer " diye bağırıp assağı indi . Salona girmesiyle herkes Adaya baktı . "Anne Ömer nerede noldu kocama " herkes ağlayarak Adaya baktığı için Ada şuan kendini çıldırmış gibi hissediyordu . "Söyleyinnn ! "
"Yaralanmış durumu kötüymüş " Ada duyduğu cümleyle yere çökmesi bir oldu . "Ömer'e asla birşey olmaz asla Asiye abla çocuklar"
"Merak etme ablam bana emanet" Ada odaya çıkıp çantasını alıpda evden çıktığını bile anlamadan kendini arabada buldu . "Benim kocama birşey olmicak hiçbirşey olmicak o beni ve çocuklarını asla bırakmaz" Ada koşarak hastaneye girmesiyle Hakan abisinin yakasına yapıştı. "Ömer nasıl abi nasıl "
"Ameliyatta kardeşim bizde birşey bilmiyoruz" Ada yere çöküp ağlamaya başladı . Ve Allah'a dua etmeye başladı . Doktorun çıkmasıyla herkes etrafa toplandı . "Kocam nasıl ?"
"Ömer bey ciddi bıçak darbeleri almış ve karaciğerde hasar var "
"İyileşicek dimi benim oğlum"
"Şuan birşey diyemiyorum ama durumu kıritik çok kan kaybetmiş geçmiş olsun" Ada yere çökmesiyle "Ömerrrrrrr ! " Diye ağlamaya başladı . Asiye hemen yanına gelip sarıldı. "Abla çocuklar"
"Merak etme ablam reyhanda çocuklar" Ada derin bir nefes alıp ağlamaya devam etti . "Abla Ömer ya şey olursa " o cümle o kadar diline uzaktıki çıkamıyordu . Bir insan nasıl sevdiğim ya ölürse diyebilirki . Hiç kimse diyemez bir insan gerçekten seviyorsa hiç bir zaman onsuz asla olmak istemez , bir düşün herşeyden onun uğruna ölücek kadar seviyorsun ve bir gün birşey olup senin ellerinden kayıp gidiyor , işte bu insanın en canını yakan tarafı onsuz nefes alamazken onsuzluğa alışmak . Bir insan nasıl alışabilirki onsuz nefes almayı nasıl öğrenebilir . Hayata belki bir çabayla devam eder ama nefes alamaz ne olursa olsun o kalbinde kalır onun gibi kimseyi ama hiç bir kimseyi sevemezsin , çünkü o senin nefes alma sebebin , bir insanın nefesi kesilirse aslında o yaşayan bir ölü olur ve artık onunla yaptığı hiçbirşeyi yapamaz. Kimseye öyle bakamaz , gülemez , sarılamaz çünkü birtek onu hatırlicak ve kalbinde bir yer tam üstü öyle bir sızlicakki işte anlicak onsuz olmayı , eğer bir insan ölümüne sevmezse bu duyguyu asla anlayamaz bir insan sevdiğiyle olmak için her gün ağlayarak dua ediyorsa vardır bu işte birşey bir insan gerçekten sevmiyorsa asla ama asla biri için her gece dua etmez veya onun için ağlamaz işte eğer bunu hissediyorsan gerçekten seviyorsun demektir.
Ada'nın kalbi şuan işte buydu saatlerce camdan Ömer'e bakıp tek dediği "beni nefessiz bırakma" biliyordu nefes alamiyacağını onsuz nasıl olunur onu bile bilmiyordu evet ayrı kaldı ama yaşadığını biliyordu . Onsuz bir dünya bu dünyada en son istediği şeydi . Peki Ömer dayanıcak mı ? Bırakıcakmı Adayı ? Yoksa çocukları ve sevdiği için hayata tutunmaya çalışıcakmı ? Ada çocukları anlamasın diye eve gitti çocuklarıyla ilgilenip odasına girip bir duşa girdi . Duştan çıktıktan sonra kuran okuyup dua etti . Tek duası kocası onsuz olmak istemiyordu . "Anneee" diye bağıran Hazarın sesiyle Ada hızla odaya koşarak girdi . Ağlayan oğlunu görünce sımsıkı sarılıp"noldu annem ?"
"Anne babam gelsin artık"
"Gelicem annem gelicek sadece işleri var "
"Ya hemen gelsin ben babamı istiyorum"
"Yapma annem hadi bak gelicek baban şimdi benim işlerim var sende Reyhan ablanla kalıcaksın sakın üzme" Hazar kafasını saklayınca Ada çocuklarını öpüp Hastanenin yolunu tuttu .
Bütün gece Ömer'i camdan izlereyek Allah'a dua etmeye başladı . O sıra makineler ötmeye başladığı an Ada "doktor" diyerek bağırmaya başladı . Doktor gelip ömeri kontrol edip kalp masajı yapmaya başladı . "Ömerrr! Gitme ömerr" bağırarak ağlamaya devam etti . Şuan bütün aile perişandı . Ömer'in can çekişirken gördüğü an nefesi kesilmişti . Sevdiği adam ellerinden kayıp gidiyordu ve onun elinden birşey gelemiyordu .
Evet yeni bölüm geldi herkese iyi okumalar beni destekleyen desteklerinizi üstümden çekmediğiniz için size çok teşekkür ederim sizleri çok ama çok seviyorum 😊😍😘
Vote ve yorumlarınızı bekliyorum canlarım benim 💕♥️
Kelime sayısı:693
ŞİMDİ OKUDUĞUN
yangın yeri
Teen FictionBEN 17 YAŞIMDA GELİN OLDUM DAYIMIN İŞLERİNDEN KAZANDIĞI PARA ARTIK AZDI SONRA KALENDEROĞLU ŞİRKET İLE ANLAŞMA YAPTI O GÜN BİZE YEMEK YEMEĞE GELMİŞLERDİ ORDA ÖMER BENİ GÖRMÜŞTÜ . EĞER BEN ÖMER İLE EVLENİRSEM DAYIM DAHA ÇOK KAZANICAKTI PARA YANİ BENİM...