Solitude | Yunho

[9.1]

BTS - Jamais vu

Biz büyük bir yapbozun kalan son 2 parçasıydık.
Ben kaybolmuştum sen ise çoktan yerini bulmuştun.

Bugün her şey garip bir şekilde normal başlamıştı. Gıcırtısıyla bütün gece başımı şişiren yatağımdan ayaklarım terliklerime dolanmadan kalkmıştım.

Bozuk musluğumuz suratıma fışkırmamış, sabun her zamanki gibi elimden kayıp yere fırlamamıştı.

En önemlisi sessizce aşağı indiğimde kanepenin çökük kısmı boştu. Bugün her nedense her şey garip bir şekilde normal ve sorunsuz ilerliyordu.

Bu problemsiz sabaha hiç mi hiç güvenmiyordum. Ayak üstü yediğim reçelli ekmeğin reçeli gömleğime damlamayınca güvensizliğim biraz olsun azalmıştı.

Kapının önündeki puslu aynanın önüne geçip kravatımı bağlamaya başladım. Aynada bana bakan kız ellerimi yavaşlatıyor gözlerimi kapama isteğimi güçlendiriyordu.

Aynada kendime bakamamaya başlayalı çok uzun bir süre olmamıştı.
Ben tam olarak ne zaman böyle olduğunu da bilmiyordum.

Duyduklarım mıydı?
Yoksa gördüklerim miydi? Beni kendime tahammül edemeyecek seviyeye getiren.

Ne yazık ki bunun cevabını verecek kimse yoktu.
Kendimden başka.

Ellerim kravatımda asılı kalırken bir süre daha aynadaki kıza baktım.
Hazır bunu yapabiliyorken biraz daha oyalanabilirdi gözlerim kendimde.

Kahküllerim uzamıştı, yeni ucundan aldığım saçlarımın uçlarıda.

Yüzüm her zamanki soluk rengini koruyordu fakat dudaklarım ve gözlerim onlar gecenin bir yarısında boş bir evde yanan, titrek birer ışık gibiydiler.

Boştum fakat içimde bir yerlerde küçük ışıklar titriyor can çekişiyordu.

Aynaya sırtımı dönüp yerdeki ayakkabılarıma uzandım. Geç kalmamak için acele etmeliydim, edebiyat öğretmenimiz beni dün son kez uyarmıştı.

Sesi tekrar kulaklarımda yankılandı.

"Eğer bir daha geç kalırsan Lia bu sefer cezan çantanı kaldırarak tek ayak üzerinde durmak olmaz."

Daha kötü ne ceza verir merak etsemde buna gözüm yemiyordu.

Kapının önüne çıktığımda her şey hâlâ yolunda gitmeye devam ediyordu.
Yan komşumuz olacak yaşlı kadının dikenli çiçekleri bile bacaklarımı çizmemişti.

Bir terslik mi vardı yoksa ben abartıyor muydum.
Kendimi yola bıraktığımda karşıdan gelen adamla istemsizce bir küfür geveledim.

Bunu nasıl unutmuştum, ay sonu gelmişti. Ve ödememiz gereken bir kira vardı.
Fakat cebimde para yerine hırkamın kopuk düğmesinden başka bir şey yoktu.