Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
24 haziran perşembe Bugün onun hakkında bir şey öğrendim. O, salep seviyor.
Kağıda atmış olduğum her bir çizginin karalamadan ibaret olduğunu düşünürdüm. Hiçbir zaman paylaşabileceğim kadar iyi değildiler.
İfadesiz yüzler ve yamuk eller.
Yaptığım şey sanat değildi ve sanatla ilgisi yoktu. Herkes resim çiziyor kendince bir şeyler karalıyordu.
Ben sadece o kalemi severek tutuyor, severek kağıda dokunduruyordum.
Bu sanat değildi belki, ama sevgi bir sanattı. Tıpkı sevilerek yapılan her şeyinde sanat olması gibi.
Sevdiğin bir tatlıyı yemek, önemsediğin birisiyle ayak üstü birkaç dakika muhabbet etmek, saniyelik sarılışlar ve büyük iz bırakan küçük dokunuşlar...
Bunların hepsi sanattı.
Benim defterimdeki karalamalarda öyle.
Severek çizmiş, ilmek ilmek kalbimi vermiştim. İçinde önemli kişiler ve önemli şeyler vardı. Sayfalarına unutamayacağım duygular kazınmıştı.
Evet. Bugün farklı hissediyorum. Farklı düşündüğüm gibi.
Güneş sadece benim üzerime doğmuş, rüzgar bana vurulmuş gibi.
Beethowen bütün bestelerini bana yazmış gibi.
Yunho, Romeo olmamasına rağmen Juliuet beni kıskanıyor gibi.
İlk defa taze hissediyorum. Ve ilk defa hislerimi abartıyorum. Onları bastırmıyorum aksine günyüzüne çıkarıp inceliyorum.
Ben hislerime tutunuyorum.
"Lia, sana bir soru."
Seonghwa viledayı kovanın içine bir kere daha daldırdı. Akşam saatlerine giriş yapmıştık. Kafe boştu tezgahın yakınında bir yere oturmuş temizlik yapan Seonghwa'yı izliyordum. Hafta içleri akşamüstüne doğru kafede pek müşteri olmuyordu. Ve bizde kafeyi hızlı kalatabilmek için temizlik yapıyorduk. Daha doğrusu Seonghwa yapıyor ben oturuyordum ve o bana bir şey demiyordu. Bugün bana torpil geçtiği bir gündeydik.
Devam et dercesine suratına baktım. Viledanın ucunu sıktırmaya çalıştı.
"Antidepresan mı almaya başladın?"
"Ne?"
"Reçetesiz satılmadığını duymuştum."
Kafamı başka bir tarafa çevirdim yüz ifadeleri alay ettiğini haykırıyordu.
"Canımı sıkıyorsun."
Temizlikte torpil geçiyor oluşu ona benimle istediği gibi alay etme hakkıda veriyordu. Ve Seonghwa hakkını sonuna kadar kullanmak istiyordu.
