Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Biliyorum.
Bir yerlerdesin.
Çok uzakta değilsin.
Hissedebiliyorum herbir zerreni.
Kokun yok. Ama hissediyorum seni.
Rüzgarla küçük bir anlaşma yaptım Lia.
Sabahları aynı anda yola çıkacağız.
Ve haberin olsun ikimizden biri seni bulacağız.
Tam tamına 7 gün. Yunho'nun öylesine geçirdiği 7 gün.
Sabahları uyandığında uzun uzun tavanı izlediği 7 gün.
En sevdiği tişörtünü giyemediği 7 gün.
Aynaya bakmaktan rahatsız olduğu 7 gün.
Geçti ve gitti.
Lia'nın evine gittiği ilk gün kapının eninde sonunda açılacağına o kadar emindi ki Yunho, güneş batmaya başlayıp kapı açılmadığında bazı şeyleri anladı.
Lia burada değildi. Ve ona ulaşmak sandığı kadar kolay olmayacaktı.
Ceza değildi bu şey. Ceza o an kesilir ve biterdi.
Bu bilinmezlik... bu bir işkenceydi. Onun yokluğu ve kayıplığı Yunho'nun boynunda derisini yırtan bir zincirdi.
Yunho kendine bir çizelge belirlemişti. Düzenli bir program. Sabah kalkıyor kuruyan kağıtları çalışma masasının üzerine gerdiği ipe asıyor, bir süre onları izliyor ardından evden çıkıyordu. Önce Lia'nın evine sonra çalıştığı kafeye gidiyordu. Sokaklar oraya da bakıyordu. Her broşür dağıtan kızda o yüzü arıyordu. Gidebileceği yerler hakkında sadece bu kadar bilgiye sahipti.
Ev, okul ve kafe.
Ama Lia hiçbirinde yoktu.
Okulların kapanmasına sadece iki gün kalmıştı. Yunho tıpkı diğerleri gibi okula gitmiyordu. Okul boştu ve boş laflarla doluydu. Lia hakkında bir dolu boş lakırtı. O, kavga etmezdi. Şiddetin çözüm olduğunu düşünenlerden değildi Ama Lia hakkında konuşulanları duyduğunda merhametini kaybedip birilerine vurmaktan korkuyordu. Ve mezuniyetine de gitmeyecekti. Baloda dans etmek istediği tek kız ortalarda yokken balo aklının ucuna bile gelmiyordu.
Düşündüğü başka, başka şeyler vardı.
Yunho tişörtünü hızlıca kafasından geçirdikten sonra üzerine almak için bir hırka aramaya başladı. Odasının kapısı tıklatıldığında cevap vermedi. Gelenin kim olduğunu az çok tahmin ediyordu.
Kapının önünden ince bir ses duyuldu. "Ben Shuhua. Girebilir miyim?"
"Hayır."
Yunho'nun çıkan duygusuz ses tonu Shuhua'nın içeri izinsiz girmek için topladığı cesaretini kırıyordu.
