Chapter 16- His hot!

327 16 2
                                    

Chapter 16

Anica POV

Naalimpungatan ako sa malakas na tunog ng kidlat kaya unti-unti kung iminulat yung dalawa kung mata .Tinignan ko yung paligid namin sa labas ng bintana ng kotse kahit medyo blurr ito dahil sa moist ng lamig ng ulan upang malaman ko kung san na ba kami. Ngunit nanlaki yung dalawa kung mata ng makita ko yung paligid.

What the heck is this! Wala man lang akung nakikitang bahay. Nasa bundok na ba kami? I thought pupunta kami sa bahay nila.

"OMG! Where are we? This place is no where to be found. Oh gee!" Maarteng kung saad habang nakatitig parin sa labas ng bintana.

Ang dilim kasi ng paligid tapos wala ka pang nakikitang mga bahay na malaki. You know. Like mansions!

Bigla ko namang naalala na kasama ko pala yung mokong na unggoy na yun. Kasalan niya to eh! Kung sa clinic nalang kasi siya nagpahinga hindi kami maiistranded dito sa lugar nato. Nilingon ko siya sa gilid ko para tanungin siya kung ano ba ginagawa namin dito.

"This is so ridiculous! Where are we n--.?" Saad ko pero naputol agad yung pagmamaktol ko ng marinig kung umuungol si Unggoy habang tulog na tulog. Nakapilig yung ulo niya sa manibela. Yun bang nakasandal yung ulo niya sa manibela at nakacross arm siya. Para siyang giniginaw ng todong-todo.

"Hmm. Hmmm." Unggol niya uli.

Naisipan ko namang tanggalin yung seatbelt ko at umusod ako papunta sa kanya. Hindi na ako nagdalawang isip na pagmasdan siya. Oh shoot! Bat ang hot niya? Kita-kita ko dito sa gilid yung mapupula niyang nipis na labi. Teka nga. Mamaya na nga yang pagnanasa ko sa labi niya. Mygosh Anica! Inilapit ko yung kanang kamay ko sa leeg niya at inilapat ko yung kamay ko para malaman kung nilalagnat ba siya o ano ba.

"OH GOD! HIS HOT!"sigaw ko.

Inaapoy siya ng lagnat. Nagchichill pa siya. Paano ba to? Teka. Think. Think. Think Anica! Ayun! *light bulb* Buti nalang naalala kung may jacket pala ako sa bag. Hinalungkat ko yung bag ko at TADAAAH! Nakita ko rin ang mahiwaga kung jacket. Itinapal ko ito sa kanya para hindi siya mas lamigin. Tapos naghanap din ako ng gamot sa bag ko. At sa sineswerte nga naman itong unggoy na to. May bioflu ako sa bag. Ay. Muntik ko na rin makalimutan ang tubig. Halungkat here. Halungkat there ang beauty ko ngayon. Sa kasamaang palad wala akung nakitang tubig sa bag ko. Kaya napagdesisyonan kung maghanap dito sa kotse niya. Malay natin diba? Naghanap ako sa back seat baka meron. At..Ayun! Buti nalang may mineral water siya kundi Oh.ooh. lalak-lakin niya talaga ng bonggang-bongga yung gamot.

Binuksan ko yung gamot tapos ipinasandal ko siya sa upuan niya. Ginising ko siya at pinainom ng gamot nung una ng nagpupumiglas siya sa akin dahil ayaw niya raw talagang inumin yun dahil mapait daw. Syempre dahil ako si Anica. Wala siyang nagawa kung di inumin yun.

*cough* *cough* habang umuubo siya.

Hinihimas-himas ko naman yung likod niya para maging mahinahon siya.

Bigla siyang napatitig sa akin at dahil nakatingin ako sa kanya iniwas ko agad yung tingin ko sa kanya. Ohshoot! Nakita niya pang nakatitig ako. Errr.

*awkward*

"T-thank y-you." Saad niya sa akin habang nakatingin na siya sa labas.

Omg! Did I heard it right? He thanked me? Grabe ang sarap palang pakinggan pagmay nagpapasalamat sayo.. lalo na't galing sa mah--.AY! I mean galing sa taong pinakaiinisan mo. Muntikan ko na yung masabi ah! Bigla naman akung may naramdamang paru-paro sa tiyan ko. Ohwhaaat! Butterflies in ny stomach? OMG really?! Napailing-iling naman ako sa naisip ko.

"No problem. Alangan namang pabayaan kitang nilalamig jan. Baka kargo de konsensya ko pa."

Medyo natawa ako nang nag-tss lang siya sa akin. Duh! Knowing him. Kahit nilalagnat hindi pa rin nawawala ang pagkasungit

The Sossy Chic turns OrdinaryTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon