Second Best 「 Choi Soobin 」✓

21

Suri;

Pinapatuyo ko yung buhok ni Soobin gamit ang tuwalya. Nakatulala lang siya habang nakatingin sakin. Kanina pa siya ganito. Ito na siguro yung resulta ng sakit na naidulot sa kanya ng pangyayari kanina.

"Ayan tapos na, matulog ka na."

Sabi ko at pinatuyo rin yung sarili kong buhok. Pero hindi siya nagpatinag. Nakatitig pa rin siya sakin. Tinapik ko yung unan sa gilid ko.

"Matulog ka na."

Pag-uulit ko. Tinignan niya lang yun tapos tumingin ulit sakin.

"Not until you are going to sleep too."

Ani niya. Tumango na lang ako. Kinuskos ko yung tuwalya sa ulo ko. Lumapit siya sakin at siya na mismo ang gumawa nun. Natigilan ako sa ginawa niya. I looked at him. Tumingin din siya sakin. Nagtama yung mata namin.

"Okay ka na ba?"

Tanong ko. Di siya sumagot. Okay kuul. Wrong move ata yun.

Pagkatapos niyang patuyuin ang buhok ko eh humiga na kaming dalawa. Nakatingin lang ako sa kisame habang siya nakatingin sakin. Awkward. Kanina niya pa ako tinititigan.

"Di na ako magugulat kung mamaya natunaw na ako dito."

Sabi ko.

"Don't worry, I won't let that to happen. Hindi ko hahayaan na pati ikaw mawala sakin."

Lumingon ako kay Soobin. His eyes. Ang lungkot ng mga mata niya. Tumagilid ako para magkaharap kami.

"Soobin-ah, magpahinga ka na okay?"

Ani ko. Bigla namang yumakap si Soobin sakin. Nararamdaman ko yung hininga niya sa leeg ko. Matapos ang ilang segundo nakarinig na lang ako ng paghikbi. Umiiyak na naman siya.

"Shhh gwaenchana..."

Sabi ko and caressed his back. Seeing him like this breaks me too. I pity Soobin. I really pity him. He is vulnerable lalo na sa mga taong mahal niya. Especially Lia. Sana magiging okay na siya. I know he will.

Soobin;

Nagising na naman ako sa bisig ni Suri. I looked at the clock in her mini table. It's already 4 am. I looked at Suri's face. She is asleep.

Her eyelashes, her nose, her lips. They are beautiful. Napatingin ako sa labi niya. Naalala ko yung paghalik ko sa kanya kanina. That time, sinadya ko yun. I'm not drunk.

The moment when our lips met, nawalan ako ng kontrol sa sarili ko. That kiss. That is the kind of kiss I always wanted. A passionate one. Yes, I shared the same kiss with Lia but it is never been this fulfilling.

Everytime I kiss Lia, there is a hesitation. Binabagabag ako ng konsensya ko kasi alam kong makasalanan ang halik na yun. I'm betraying my brother. I'm lying to him.

But with Suri, nabuhos ko lahat. Lahat ng pagmamahal na gusto kong ibuhos sa isang halik without any hesitation. Even if that kiss is too simple. I feel so happy. But when she pushed me. Nagising ako sa katotohanan.

I want to be with Lia, but Suri always stay with me. I need Lia, but Suri dries my tear. Sa tuwing nasasaktan ako dahil kay Lia, Suri comforts me. She cheer me up sa tuwing down na down ako. Nasasabi ko sa kanya yung mga bagay na hindi ko masabi kay Seulbin hyung at kay Lia. Sa tuwing kasama ko siya, nagiging totoo ako sa sarili ko.

I love Lia... But everytime I'm with Suri, I'm confused. I don't know. Hindi naman ako ganito dati eh. Nagsimula lang to nung nag-away kami at hindi nag-imikan. I feel like, a part of me is missing.