Second Best 「 Choi Soobin 」✓

09

Soobin;

Nasa kwarto ako ngayon ni Suri. Dito daw muna ako matutulog ngayong gabi sabi ng nanay niya. According to her mom, wala silang kama sa bahay. They use folding beds to sleep just like ordinary people. Sabi nila, di daw kasi nila afford tsaka di ganun kalaki yung mga kwarto nila para lagyan ng kama.

Napatingin ako sa mini table ni Suri sa gilid. She have pictures of her and her family on top of it. Tapos marami pa siyang sticky note na nakadikit sa gilid.

I roam my eyes around. Hindi ito ganun kalaki. Her closet is on the other side. And base on my observation, luma na ang cabinet na yun.

"Soobin."

I turned back and saw Sura. May dala siyang mga damit.

"Pumili ka na lang dito ng kasya sayo. Mga damit namin to ni Papa. Tsaka nasa dulo lang yung cr. Yung white na pinto sa right side."

Kinuha ko naman yung mga damit.

"Kamsahamnida."

Pasalamat ko at nagbow. Tumango lang siya bilang sagot at umalis na. Sinukat ko naman yung mga damit. The black knitted jacket fitted me and also the white shirt. The pajama with a spongebob design fitted me also. Yun ang dinala ko papunta sa cr.

It takes less than 15 minutes for me to be done. I use the pink towel to dry my dripping hair. Kinuha ko yung towel na to sa cabinet ni Suri. I went to the dining area at nadatnan ko dun si Sura, at ang tatay niya na nakapwesto na sa hapag kainan.

"Oh Soobin, anjan ka na pala. Tamang tama handa na yung hapunan."

Sabi ni mama Saeron. Well, she told me earlier to call her that. Ngumiti naman sakin yung tatay ni Suri na si papa Jim. He came earlier from work.

"Bagay na bagay sayo iyang damit na ginawa ng asawa ko nung birthday ko nung nakaraan."

Ani nito. So this jacket is owned by her dad. Ngumiti ako.

"Thank you for letting me stay tonight. I owe you a lot."

Sabi ko at nagbow.

"Ano ka ba, wala yun. Tsaka simula ngayon, welcome ka na sa bahay namin."

Sabi ni papa Jim at tumawa. Pinaupo na ako ni mama Saeron. She is sitting beside Sura on the left side. Papa Jim occupied the solo chair while me, I am sitting here on the right side with an empty seat beside me. We did a prayer and started to eat. Moments later, I heard a sound of foot steps coming from the door.

"Nandito nako!"

A familiar voice registered on my ear. She's home. She is walking towards the dining area. Her eyes widen when she saw me.

"Anong ginagawa mo dito???"

Suri;

"Anong ginagawa mo dito???"

Napasigaw kong tanong nung makita ko si Soobin. Nasa dining table siya, kumakain kasama ang pamilya ko. Lumapit ako sa kanila.

"Hoi Suri, wag mo ngang ginaganyan tong boyfriend mo."

Napatingin naman ako kay mama. Teka ano? Anong  kabalbalan tong pinagsasabi ni mama???

"Boyfriend? Ma classmate ko lang yan."

Sabi ko kay mama. Bigla niya naman akong binatukan.

"Gaga ka talagang bata ka, ngayon mo pa idedeny ang lahat eh lantaran na nga yung katotohanan. Kumain ka na dito, mamaya na lang tayo mag usap."

Padabog naman akong umupo sa tabi ni Soobin. Sakit ng batok ko. I nudged Soobin's arm. Napatingin naman siya sakin.

"Anong kagaguhan to? Anong nangyayari?"

Bulong ko sa kanya. Bigla niya namang sinubuan ng kanin ang nakakanga kong bunganga.

"Let's talk later, now eat."

Sagot niya sabay wink. Umubo naman ng peke si mama sabay ngiti. Halatang kinikilig siya. Hayuf! Nagsimula na rin akong kumain.

Pagkatapos naming kumain. Nakita ko naman yung senyas ni papa kay Sura at mama. Tumayo silang tatlo at nagsimulang maglakad paalis.

"Ma, akala ko ba mag uusap tayo pagkatapos nating kumain." ani ko.

"Nak, bukas na lang. Pagod na kasi kami ng tatay mo eh. Magpapahinga na kami sige."

Sabi ni mama at tuluyan ng umalis. Naiwan kami ni Soobin. Napabuntong hininga na lang ako at nagsimulang iligpit yung mga pagkain.

"Ako na."

Ani ni Soobin at kinuha ang plato sa kamay ko.

"Choi Soobin, magkwento ka nga. Bakit ka nandito sa bahay namin? Tsaka bat inakala ng pamilya ko na jowa kita?"

Tanong ko sa kanya habang nakapamewang. Patuloy pa rin siya paglilipit at inilagay yung mga plato sa lababo. Sinundan ko naman siya.

"I came here looking for you but then, Sura thought na I am your boyfriend kaya ayun. I never had the chance to clarify it because your mom keeps on talking about you. So yeah, this happened."

Explain niya. Napabuntong hininga na lang ulit ako.

"Ako na ang maghuhugas. Alam mo ba? Ayon sa kasabihan, bawal pahugasin ng plato ang bisita."

Sabi ko at nagsimula ng maghugas. Tumayo lang siya sa gilid ko habang nakasandal sa kitchen counter. Napansin ko namang kanina pa siya nakatitig sakin.

"Anong tinitingin tingin mo?" tanong ko.

"I was just thinking, what if sayo ako nagkagusto. What if ikaw yung minahal ko. Siguro magiging masaya ako ngayon. No rivals. No relationship to hide. No secret affair to happen. And no betrayal of your own blood. Only you and me, loving each other in our own way."

Napatingin naman ako sa kanya. Biglang bumilis yung tibok ng puso ko. Bakit niya sinasabi yan sakin? At bakit ngayon? May nangyari kaya sa kanya kanina?

"Anong pinagsasabi mo? Sinumpong ka na naman ng topak mo."

Sabi ko at umiwas ng tingin. Nagpatuloy na lang ako sa paghuhugas. Suddenly, naramdaman kong may yumakap sakin mula sa likod.

"Anong ginagawa mo?"

Tanong ko. Ayan naman yung puso ko, nagiging abnormal na naman.

"Just stay still, I badly need this."

Sabi ni Soobin at ipinahinga yung ulo niya sa balikat ko. Ewan ko pero naawa ako sa kanya sa hindi malamang dahilan. May mga panahon talaga na ang weird niya. Pero napapansin ko na malungkot o di kaya mag isa siya sa mga panahong yun.

Matapos ang isang minuto at mahigit. Kumawala siya sa pagkakayakap sakin.

"Mauna na ko sa kwarto."

Paalam niya at umalis. Tinignan ko na lang yung likod niya. Napabuntong hininga ako at tinapos ang paghuhugas.

Pagkatapos kong maghugas dumiretso na ako sa kwarto. Nadatnan ko si Soobin na nag aayos ng higaan.

"Dito ka matutulog?"

I asked in disbelief. Tumango naman siya. Napa face palm ako.

"Bakit dito? Bakit di na lang sa kwarto ni Sura?"

"Sabi kasi ng nanay mo na dito daw ako matulog kaya here I am."

Si mama talaga kahit kailan. Nagpatuloy si Soobin sa pag aayos ng higaan namin. Kumuha naman ako ng damit pangpalit. Napansin ko naman yung pink kong tuwalya na nakasabit sa may gilid.

"Bakit nandito to? Ginamit mo ba to?"

Tanong ko ulit kay Soobin sabay turo dun sa tuwalya. Tumango ulit siya.

"Aish jinja!"

I said in frustration. Padabog akong kumuha ng isa pang tuwalya sa cabinet. Lumabas na ako ng kwarto dala yung tuwalya at yung damit.

"Mianhe!"

Rinig kong sigaw ni Soobin mula sa loob. Hindi ko na lang yun pinansin at dumiretso sa cr.