Second Best 「 Choi Soobin 」✓

25

Suri;

Pagdating ko sa ospital, agad akong pumunta sa kwarto kung nasaan si Seulbin oppa. Nakita ko si Soobin na nakaupo sa waiting chair sa may hallway. Nakayuko siya habang umiiyak.

"Soobin-ah..."

Tawag ko sa kanya. Lumingon siya sa direksyon ko. Agad siyang tumayo at niyakap ako. Humagulhol siya.

"Gwaenchana..."

Bulong ko sa kanya and caressed his back.

"Suri, di ko kakayanin pag nawala si hyung sa'kin."

Ani niya.

"Shhh wag kang magsalita ng ganyan. Malakas si Seulbin oppa kakayanin niya to."

He broke the hug. Nakayuko pa rin siya habang umiiyak.

"Hindi na siya magtatagal sabi ng doktor. Lumalala na ang sakit niya."

I wiped his tears and cupped his face.

"Hey look at me."

Tumingin naman siya sakin. Nagtama ang mga mata namin.

"Wag kang mawalan ng pag-asa okay? Let's hope and pray. Who knows? A miracle might happen."

Tumango naman siya. I kissed his forehead.

"Puntahan na natin ang kuya mo."

Hinawakan niya ang kamay ko. Naglakad kami papunta sa kwarto ni Seulbin oppa. I opened and saw him na nakahiga sa kama.

Then I heard Soobin crying again. Humarap ako sa kanya.

"Soobin-ah, it's okay. Tahan na."

Ani ko and wiped his tears again. Napaka vulnerable niya talaga sa mga taong mahal niya.

"I'm trying but I can't..."

Sabi niya.

"Close your eyes."

Utos ko. Ipinikit naman niya ang mga mata niya. I kissed his left and right eye.

"Stop the tears from falling abracadabra..."

I whispered. He opened his eyes and looked at me. Then suddenly, he cupped my face. Nanlaki ang mata ko sa ginawa niya.

"Soobin-ah?"

He lowered his face and kissed me. The same kiss he gave me nung nasa park kami. I closed my eyes. Napakapit ako sa damit niya. Seconds later he broke the kiss. We stared at each other. Eye to eye.

"I think that's the last thing to do to make the spell effective, am I right?"

Ani niya. Nag-iwas ako ng tingin. Nararamdaman ko ang init sa pisngi ko. Teka, namumula ba ako?

"N-nae."

Pagsang-ayon ko. He smiled and kissed my forehead.

"Thank you for being here. Gumaan yung loob ko dahil sayo."

I smiled at him.

"It's my pleasure."

----------------------------------------------

Nasa sofa kami ni Soobin dito sa kwarto ni Seulbin sunbae. Nakahiga siya sa sofa habang yung ulo niya eh nakapatong sa unan dito sa may lap ko. He is exhausted both mentally and emotionally.

I brushed his hair. Napaka anghel ng mukha niya habang natutulog. Hindi ko naman sinasabi na napaka demonyo niya pag gising pero parang ganun na nga.

Biglang bumukas ang pinto. Napatingin naman ako dun. Bumungad sa mga mata ko si Lia. She looked at me and Soobin. Tapos tumingin siya kay Seulbin oppa.