Prisoner | Ironfrost

┇16┇

Bölüm 16 : Sürpriz?

━ 

"Bu kabul edilemez!" 

Tony bir çocuk gibi mızmızlanmaya devam ederken Loki onu kaale almaz bir biçimde başını salladı. 

"Hile yaptın!" 

Tony ve Loki evde tıkılı kalmaktan sıkılıp bir kaç saatliğine dışarı çıkmış ve kendilerini bir oyun salonunda bulmuşlardı. Tony hediye rafında gördüğü bir Iron Man figürünü gözüne kestirmiş ve onu almayı kafaya koymuştu ama oynadığı oyunlar o kadar az bilet veriyordu ki sınıra bir türlü ulaşamamıştı. Sonunda oynamaktan yorulduklarında ise devreye Loki girmiş , oyuncağın içindeki bütün bileti tek bir hareketiyle dışarı çıkarmıştı. Tony başta buna mutlu olup figürünü alsa da şimdi Loki'ye söyleniyordu. 

"Ama o şey hala elinde Anthony." diyerek sakince konuşan Loki başını çevirip yanında yürüyen Tony'e baktı. 

"Evet ama konumuz bu değil." dedi Tony figürü göğsüne bastırıp sarılırken. "Sınıra ulaşmama çok az kalmıştı." 

Loki gözlerini kısıp başını karanlık gökyüzüne kaldırdı. "Mmm..evet. Yaklaşık iki yüz bilet kadar." 

Tony gözlerini devirdi ve asık bir suratla yolda yürümeye devam etti. Evin bahçesine girmeden hemen önce figürü çenesine yasladı ve gözlerini Loki'ye çevirip yandan bir bakış attı. 

"Teşekkür ederim." 

Mırıldanması Loki'nin kulağına ulaştığında Loki yarım yamalak gülümsedi ve bahçenin merdivenleri birer birer indi. Tony ise onun aksine merdiven inmek yerine zemine zıplamayı seçmişti. Önlerindeki kapı bir şey yapmalarına gerek kalmadan ardına kadar açılırken Loki şeytani bir gülümsemeyle Tony'e döndü. 

"Başka teşekkür yolları da var." 

Tony , Loki'nin kurduğu cümleyle bir anlığına duraksasa da hemen ardından onun da yüzünde beliren gülümsemeyle birlikte kapı eşiğini geçip içeri girdi. 

"Onu satın da alabilirdim Bambi..Bu teşekkür daha çok nezaketen." Loki de eşikten geçtikten sonra kapanan kapının ardından Loki ve Tony olduğu yerde durdular. Loki yine gözlerini kısıp gülümserken Tony bir an kalbinin teklediğini hissetti. 

"Nezaketsiz olanını merak ettim." 

Tony küçük ve yavaş adımlar atıp ona yaklaşırken tek eli boynuna doladığı atkıdaydı. Atkıyı bir ucundan çekip yerle buluşturduğunda gömleğinin üzerinden yansıyan reaktörün ışığı Loki'nin yüzüne vurdu. 

"Biliyorsun zaten." 

Tony , Loki'yi belinden kavrayıp kendine çektikten hemen sonra sakinlikle birleşen dudaklarına rahat durmayan elleri eşlik ediyordu. Figürü elinden kayıp yerle buluşan Tony , boşta kalan ellerini Loki'nin üzerine tam oturan siyah paltosuna götürdü ve omuzlarının üzerinden sıyırıp çıkartarak Loki'nin hafiflemesini sağladı. Hemen sonra ellerini yeniden beline yerleştirip onu salon tarafına sürükledi ve koltuğa ulaşmayı bekleyemeden onu kapı eşiğine yaslayarak bacaklarını kavramak için hamlede bulundu. Ancak salonunun tam ortasında duyduğu ses yüzünden bunu yapamamıştı. 

"Yok artık!" 

Gözlerini irileştirip Loki'den bir hışımla ayrılan Tony , panik bir halde salonun ortasında durup kendisine bakan arkadaşlarına dönerken ne söyleyeceğini bilemiyor gibiydi. Kendisinin aksine Loki'nin yüzünde ise hiç bir duygu kırıntısı yoktu. 

"Çocuklar.." diye mırıldandı Tony. "Siz de nereden çıktınız?" Ses tonu daha çok içinden onlara küfürler savurduğunu belli eder cinstendi.