ჯანდაბას შენი თავი ჯეონ ჯუნგქუქ!

1.1K 124 16
                                    

– რა ჯანდაბად ხარ ისევ აქ? – ვცდილობდი მისი მოშიშვლებული მკერდისთვის თვალი ამერიდებინა.

- გვიანი იყო და წასვლა შემეზარა. – აჩეჩილ თმებს პირსახოცით იმშრალებდა.

– ეგ  ჩემი პირსახოცია??! 

– ხო, დროებით ვითხოვე, აი აიღე აღარ მჭირდება,– პირსახოცი ხელებში ჩამიგდო და სამზარეულოში შევიდა. უკან გავეკიდე.

– მისმინე, დღეს დედაჩემი უნდა მოვიდეს და შენ რომ დაგინახოს მომკლავს და შენც მიგაყოლებს და საერთოდ ეგ  ხალათი სად იშოვე? 

– გამოვიძახე.

– გამოიძახე? 

– ხო, ჩემ მძღოლს ვთხოვე მოეტანა.

– შენ რა დებილი ხარ? ბარემ სახლში წაეყვანეე ! აიიშ  მიდი სწრაფად  წადი აქედან. 

–  მოიცა, ჯერ დილის ყავა არ დამილევია. 

– არ მაინტერესებს.

– ჩაცმა მაინც მაცადე. 

– გზაში ჩაიცვი, ამდენი დრო არ მაქვს დღეს დედაჩემი მოდის და....

კრებზე კაკუნი გაისმა, ჩემი გული კაკუნის სინქრონში ფეთქავდა. კაკ–კუკ კაკ–კუკ.

– ჯანდაბა ! – ჯუნგქუქს ხალათში ვწვდი და ჩემს ოთახში შევაგდე. 

– აქედან არ გამოხვიდე გასაგებია?! – თავი დამიქნია და ოთახი მოათვალიერა,

–  როგორი საინტერესო ოთახი გაქვს. – კედელზე გაკრულ სურათებს აკვირდებოდა და ვინ იცის იქნებ კარგად რომ დაეთვალიერებინა თავისი ფოტოც გამოეჩიჩქნა სადმე. 

–  ხელი არაფერს ახლო და სანამ არ გეტყვი არ გამოხვიდე. 


კარებთან მივირბინე და დედაჩემს სიმწრის ღიმილი შევანათე. 

– აირიინ, მეგონა კარებთან დამაღამებდი. – ქუსლების კაკუნით შემოვიდა დედა სახლში და ირგვლივ მიმოიხედა. 

– როგორც ყოველთვის არეულობაა, ამხელა ქალი ხარ უკვე, შენხელები თხოვდებიან და ოჯახებს ქმნიან შენ კიდევ ერთ ოთახიანი სახლი ვერ მიგილაგებია. 

𝙲𝚕𝚘𝚜𝚎 𝚝𝚘 𝚈𝚘𝚞  ( დასრულებული)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang