I Love You, Mr. Vampire (Diabolic Lovers Version) (complete..)

Chapter 1

(First encounter with Mr. Vampire..)

'Vampires are not real. They're just creatures created by human. An imaginary thing to scared kids. They don't exist.'

'Vampires exists'

'Vampires exists'

"Shit. It kept on echoing my head." I kicked the small stone in front of me. Hanggang ngayon ay hindi pa rin mawala-wala sa isip ko ang mga sinabing yon ni Zathan. I might be over reacted about creepy things or scary things but what can I do? Ipinanganak akong matatakutin.

And then I realized I was walking alone. Iniwan pala ako ni Zathan kanina sa school. Hindi ako hinintay. Kaya mag-isa akong uuwi. Hindi ko dala ang scooter ko. Nasa talyer kasi aksidente kong naibangga noong isang buwan. Buti na lang at ang head light lang ang nabasag. 

Tumingin ako sa paligid. Malapit lang ang bahay namin. Kaya okey lang na umuwi ng naglalakad. And besides, feel kong dito sa children's park dumaan. Kahit mag-aalas singko na ng hapon.

"Ano yon?" something caught my eyes. I stop for a while and out of curiosity lumapit ako sa kinaroroonan ng bagay na iyon.

Ayan na naman ang hangin. Parang dumaan lang sa harap ko. Pero inilipad pa niyon ang laylayan ng palda ko. ''May tao."

Hindi pala bagay ang nakita ko. Kundi isang tao. A man lying underneath the mango tree. Nakaunan ang dalawang braso nito sa ulo. Naka-cross naman ang mga hita. Its sleeping. And the man looked like..

"Oh my God. Is he dead? Hes pale." I stepped forward to him.

"I smell blood."

"Blood?" the man was now awake. Hes not yet dead. He even move to sit. And he said something like blood.

Lumingon ako sa paligid para hanapin ang sinasabi nitong dugo. Alam ko hindi ako ang tinutukoy nito dahil wala naman akong sugat. 

"What are you doing here, Heizel?"

"Heizel?" napatingin ako sa lalake. He knew my name. And there he opened his eyes and stared at me.

O_O 

My breath stop for a while when i saw his pair of eyes. It has different color. A mixture of blue and gray. Just like an eyes of a cat. I also hear my heart. Ang bilis ng tibok niyon.

I clear my throat. "H-how did you know my name?"

The guy close his eyes again. "I know things about you."

And there again the wind blow.

Napaatras ako ng dalawang hakbang ng kumilos ang lalake. Nag-aayos ito ng earphone sa tenga. Then he looked at me. For the second time nakita ko ulit ang mga mata nya. Nagsimula na akong makaramdam ng takot. Lahat yata ng balahibo ko nagsitayuan. Specially, when the guy lean on the mango tree and smirk. Lumitaw ang mga pangil nito.

Pangil!!

'Vampire. Shit' sa takot ko, nagtatakbo na lang ako palayo ng children's park. Hanggang sa loob ng bahay dala ko pa rin ang takot. At nasa isip ko pa rin ang imahe ng lalaking yon. Lalo na ang mga pangil nito.

"Diyos ko hindi totoo yong nakita ko. Gawa gawa lang yon ng imahinasyon ko. O ng takot ko sa mga bampira. Walang hiya ka, Zath. Tinakot mo kasi ako eh."

(Second encounter with Mr. Vampire..)

Gimme!! Gimme!! Gimme!!

I was forced to open my eyes after hearing my cellphones ringtone. Someones calling me. I search for it and found it just besides me. So that's why its so loud. And then a flashback came out. 

Kanina pala nasa school pa ako. Mag-isang umuwi. At sa children's park ko naisipang dumaan. There I encountered a man. Na may pangil. Na may kakaibang kulay ng mata. He scared me to death kaya nagtatakbo ako pauwi.

'Wait, nakatulog ako?' So there's a possibility that it was just a bad dream. 

"Yeah. Its just a bad dream."

Gimme!! Gimme!! Gimme!!

Oh my cellphone. Si Zathan ang nasa kabilang linya. Tumingin muna ako sa alarm clock. Its past nine pm na.

"Hello, Zath."

"Hey what are you doing?"

"Wala. Natutulog lang. Bakit napatawag ka?"

"Ahm, wala naman. Gusto ko lang sabihin sayo na may bago ulit akong laruan."

I rolled my eyes. At the age of twenty three, naglalaro pa rin si Zathan. But guess what? Mga creepy things ang laruan nya.

"Ano na namang laruan?"

"Its a human size skeleton. And a skull that's just as big as my palm. Its so beautiful. The artificial blood on--"

"Oh fuck, Zath. Stop it. Your scaring me again." I heard him laugh on the other line. 

Ang unang pinagsasabihan nito ng mga nakakatakot na bagay ay ako. Ako na bestfriend nya pero takot sa mga ganoong klaseng bagay. Kahit nga dugo nahihimatay na ako pagnakakakita. Kaya hindi doctor or nurse ang kursong kinuha ko sa college.

The wind blow again. Napatingin ako sa bintana ng kwarto ko. Nakalimutan ko palang isara iyon kanina. Kaya nakakapasok ang hangin.

"Bye na. Matutulog ulit ako." hindi ko na sya hinintay na makasagot. I immediately put down my cellphone. And go straight to the window. 

Ang ganda ng kalangitan. Ang daming stars. At ang sarap ng hangin. Malamig at mabango.  I was about to close my window nang mapatingin ako sa poste ng ilaw. There I saw a man standing and staring at me. With an eyes that glow in the dark.

Glow in the dark?

"Mommy!!" hindi ko na nasara ang bintana.  Sa subrang takot ko, nagtatakbo ako sa kwarto ni  mommy.

"Heizel whats going on?"

"May tao sa labas."

"Sa labas?"

"Doon sa labas ng bahay natin. Sa poste ng ilaw. May tao doon."

Mom just hold my hand. "Anak, natural lang na may tao doon sa poste ng ilaw. Kasi doon ang sakayan ng mga taong pupunta ng downtown, remember?"

"Hindi. Hindi naman basta basta tao yon eh. Vampire, mommy. Hes a vampire."

Lakas ng tawa ni mommy. "Anak, subra na ang pagkamakatatakutin mo. Yan kasi palagi kang sumasama kay Zathan, Napapa-Vampire ka na tuloy."

"Mommy, I'm serous. May bampira doon sa labas. His eyes, it glow. Kagaya ng mata ng kitten."

"Anak, matulog ka na. Walang bampira, okey. Hindi sila totoo."

Gusto kong ipagpilitan kay mommy yong nakita ko. Na hindi yon dala lang ng takot. Kaya lang si mommy din kasi ang klase ng tao na hindi naniniwala sa mga aswang, bampira, multo, at kung anu-ano. Kaya hindi ito matatakutin gaya ko.

"Can I sleep here beside you, mom?"

"Sure, anak. Anytime. Ang baby ko naman oh. You're so matatakutin."

Natawa naman ako kay mommy. Pinapagaan lang nya ang nararamdaman kong takot. Buti na lang madali lang sakin ang matulog pagkayakap ko sya.