Chapter Twenty Four

877 29 2
                                    

JACKIE

I checked my phone for the nth time to see if there was any messages from Vice but I just sigh in disappointment when I found none. Seriously. It's already 10 am and he hasn't texted me his goodmorning message yet. Usually pagakagising ko bubungad na sa akin kaagad mesaage niya pero ngayon nakabalik na ako mula sa church pero wala pa rin siyang paramdam. Alam ko namang hindi siya lumabas kagabi so alam kong hindi siya puyat. Kaya malabong tulog pa iyon ngayon. Ayoko namang maging clingy na jowa na dapat every minute magtetext yung boyfriend but I can't help but to feel a bit disappointed. Simula kasi nung nanligaw siya sinanay niya na ako sa mga long sweet goodmorning message niya. I sigh and scolded myself. Baka nga tulog pa talaga 'yon.

Binaba ko ang phone ko sa table at tumayo mula sa couch. Naglakad ako papunta sa kusina pero upon hearing the sound of my ringtone, I run like a flash towards my phone. It's a message from him. Mabilis ko itong binuksan.

From:
Vice ko💕

Goodmorning Jackie ko! I'm sorry kung late ang message ko. I saw your text. I misplaced my phone last night at kahahanap ko lang ngayon:( Anyways kumain ka na ba? Siguraduhin mong nagbreakfast ka ha you know I don't like it when you skip your meals. Vhong and I will go to the gym pala. We'll just be out for two hours. I'll swing by your place later and have lunch with you. Take care and I love you so much jackie ko❤️

Napangiti naman ako sa nabasa ko. I giggle.

Oh ayan na Jackie ha nagtext na huwag ka ng magmukmok dyan! Sigaw ng isang parte ng isip ko.

Oo na. Oo na. Kakalma na.

I was about to type a reply ng may maalala ako. It's our third monthsary today. Did he forgot? I once again scolded myself. For goodness sake Jackie! Stop making everything a big deal. I shook my head and resume replying.

To:
Vice ko💕

Tapos ako yung sinasabihan mo ng burara? Hahaha. Kumain na po ako. Eh ikaw? Ingat kayo sa lakad niyo ni Kuya Vhong. Huwag magsuot ng sando at baka maraming babaeng mahumaling dyan sa'yo! I love you too Vice ko❤️

Ni-locked ko ang phone ko after ko masend iyong text ko. Tinuloy kong pumunta sa kusina para maghugas ng pinggan. I stopped overthinking dahil magkikita naman kami mamaya. Pagkatapos maghugas ay nilibang ko ang sarili ko sa pag-aayos ng mga gamit ko. Simula ng maging kami ni Vice, nahahawa na ako sa pagiging organized niya. Kapag kasi nandito siya sa condo ko ay, hindi siya mapakali kapag nakikita niyang makalat kaya siya mismo ang nag aayos. Nahihiya naman akong ipagawa iyon sakanya kaya ayon sinasanay ko na sarili kong magligpit ng mga gamit ko.

Mabilis na lumipas ang oras at lunch time na ng matapos ako. Hindi na ako nag-abala na magluto dahil tinext ako ni Vice na siya na bahala sa lunch. Tumunog ang doorbell kaya tumayo ako at lumapit doon. Bumungad sa akin ang fresh na fresh na boyfriend ko pagbukas ko ng pinto. Sinalubong niya ako ng ngiti habang pinapasadahan ng mata ang itsura ko.

"Hi. I see you've been busy." He chuckled. Katatapos ko lang kasi naglinis kaya hindi pa ako nakaligo at nakapagpalit. I bet I looked sweaty and messy. I pouted as I pull the door to let him in.

"Sorry hindi ko namalayan oras. Katatapos ko lang naglinis." Pumasok siya at gamit ang isang bakanteng kamay na walang bitbit ay hinapit niya ako sa bewang. Siniil niya ng halik ang labi ko. Mabilis lang iyon.

"It's okay. You still look breathtaking." Hinampas ko siya sa braso at tinago ang namumula kong pisngi.

"Tse. Bolero. Maupo ka muna. I'll just clean myself up."

Worth The Risk (Book 2) [COMPLETED] Where stories live. Discover now