" My Gayfriend's Secret ! "

Chapter 7

" Vulnerable !"

... hi ? second week ng na pagluluksa ko ... isang linggo na din akong hindi pumapasok ... wala akong paki-alam kung mawala man ako sa top ... masakit ang puso at isip ko ... i didn't even eat and sleep properly ... muka na akong zombie ... hayyy ... buti na alang nasa Korea pa rin sila mommy at daddy ... may time ako para magpaka-emo ...

... and guess what ? marunong na ako maglasing ... dati tamang tikim lang ... ngayon nakaka-ubos na ako ng isang boteng wine !!! yeah i know napakapathetic ko para hayaan ko ang sarili kong magkaganito ... pero anong magagawa ko ? kung hindi ko lulunurin sa alak ang sarili ko ... iiyak lang ako ng iiyak ... at least dito hindi ko mamalayang nakatulog na pala ako ...

... madami na rin akong ni-fired na katulong namin ... masyado kasing paki-alamero/alamera ... hindi kasi nila naiintindihan eh ... hindi naman ako nagpapakalasing first thing in the morning kung wala akong pinagdadaanan di ba ? naisip ba nila yun ?

... at sa buong isang linggong yun ? hindi manlang ako dinalaw ni Helene ... so i made a conclusion na talagang totoo ang hinala ko about them ... sana kahit pakitang tao pumunta manlang sya dito no ? ...

... i miss them ! i miss them so much ! and i hurting so much at the same time ... damn ! i dunno what to feel na ? pwede bang kausapin ko sila na ayos na ulit ... bumalik na sila sa mga role nila sa life ko ? pwede ba yun ... yeah i know ! kabaliwan yun ? pero malay nyo ? malay nyo magwork ....

... binottoms up ko ang wine na natitira sa bote ... ubos na pala agad ? kakasimula ko lang aaa ? binato ko yung bote sa salamin na katapat ng kama ko ... at as expected pumasok ang isang katulong ...

"... mi-miss o-okay lang po ba ka-kayo ? ..." tanong nya habang pinupulot ang mga bubog ... shunga ba sya ? pupulutin nya lang lahat yun ? at anong klaseng tanong yun ? of course i am not okay !!!

"... get out !!! ..." sigaw ko sa kanya ... tumingin sya sa akin tapos nagmamadaling lumabas na ... psh ! naiinis ako .. ay no ! nagagalit ako ... nagagalit ako sa kanila !!! at lalong lalo na sa sarili ko ... bakit hindi na lang ako mag-move on ... bakit napakahirap gawin ?

... bakit kasi napakahirap pakawalan ang isang taong sinaktan ka na nga ? at bakit kung sino pa yung mga mahal mo ? sila pa yung sumisira ng tiwala at nanakit sayo ... bakit kailangan pa ang hiwalayan .. bakit nya pa ako niligawan at pinaasang mahal nya kung iiwan nya lang naman ako .. at ang matindi ... bestfriend ko pa ang pinalit sa akin .. bakit hindi na alang nila ako pinatay ...

... then suddenly parang may nag-udyok sa akin na ako na lang kaya ? ... ako na lang kaya tumapos nito ... kasi sobrang sakit na talaga ... hindi nababawasan kahit pa lumipas ang mga araw ... ganun pa rin katindi ang sakit ... at mas tumitindi pa ... its like my heart is tearing apart everytime i remember how he dumped me ... how they betray me ... and how can't i just move on with this hell i was now !!!

... eto na naman ang pesteng luhang to ... pagewang-gewang na lumapit ako sa mga bubog ... pwede bang gawin ko to ? selfish na kung selfish pero ... i cant go on with my life anymore !!! ... i love him !!! i really do ... he is my life ! say it foolishness but its true ...

... kinuha ko yung isang piraso ng bubog ... napaupong sumandal ako sa pader ... hayyy ... honey ko ! mahal na mahal kita ... kung gagawin ko ba to at malaman mo ... babalik ka na ? kasi hindi ko talaga kaya ... mahal mo din naman ako di ba ? minahal mo nga ba ako ?  sana oo ... sana minsan nafeel mo ding hindi mo kaya ng wala ako ... at sana marealize mo na hindi mo pala kayang mabuhay ng wala ako ... katulad ko ...

... hindi ko kayang wala ka sa buhay ko ... 

"... miss Hera !!! ..." narinig kong sigaw ng katulong ... pero unti unti nang nanlalabo ang paningin ko ... hanggang sa tuluyan ng dumilim ang paligid ko ... magiging okay na ba ulit ako .. mawawala na ba ang sakit na nararamdaman kong ito ? sana ... sana mawala na ... at bumalik na din sya ...

MRS. SAAVEDRA's POV ...

.. huh ? meron akong pov ? aaa ! di bale na ... nandito kami ngayon sa hospital ng kapatid ko ... sinugod kasi dito si bebe girl ko ... straight from airport ... dito na agad kami dumiretso ng tumawag ang katulong na dinala nga nila dito si bebe girl ...

... hindi ko pa alam ang nangyayari kung bakit ito ginagawa ni bebe girl ... wala kasi kami dito di ba ? wala tuloy syang mapagsabihan ng problema nya ... pero nandito naman ang bestfriend nyang si Helene at ang boyfriend nyang si Achi kaya tiwala akong iwan sya dito sa Pilipinas ...

... maya-maya pa ay tapos na yung doctor na nagcheck sa kanya ... agad akong tumayo at nilapitan sya ...

"... Mrs. Saavedra ... may emotional problem ba ang anak nyo ?..." tanong nya ng makalapit ako ... hindi ko sya masagot kasi ang alam ko okay naman sila ni Achi ... ang sweet pa nga nila nung party eh ..." kasi po ... over na yung alcohol na pumasok sa katawan nya .. kaya nagbreak down sya .. but okay na po sya ... kailangan lang po ng konting pahinga ..." sabi nung doctor at tinapik ako sa balikat ... tumango lang ako tapos lumabas na yung doctor sa room ni bebe girl ...

... lumapit ako sa bed ni bebe girl ko ... malaki ang pinayat nya ... nangingitim din ang ilalim ng mata nya tanda ng hindi ayos na pagtulog ... mapula pa yung dulo ng ilong nya na halatang dahil sa pag-iyak ... " anu ba nangyari sayo bebe girl ko ..." naiiyak ng sabi ko habang hawak ko yung kamay nya ...

"... honey ..." napalingon ako ... ang asawa ko ... may dala syang basket of fruit at isang paper bag na may tatak ng isang kilalang restaurant ..." nakasalubong ko si doc ... okay na daw si baby naten ? kumain ka muna ? hindi ka pa kumakain simula kagabing umalis tayo sa korea .. baka ikaw naman ang magkasakit ..." sabi nya at inilabas sa paper bag ang mga pagkain ...

... lalong lumakas ang iyak ko ... " kasalanan ko ito ! kung nasa tabi lang ako lagi ng anak natin hindi sya aabot sa ganito ... sana may naka-usap sya dun sa mga oras na hindi nya alam ang gagawin nya .. ang sama ko ... wala akong kwentang mommy .." naramdaman kong niyakap ako ni honey-munchie ko ...

"... ssshhh ... wag mo sisihin ang sarili mo .. we didn't expect it ... nakita mo namang masaya ang baby natin before tayo umalis ..." sabi nya habang hinahaplos ang likod ko ...

"... pero kung laging nasa tabi nya ako ... hindi to mangyayari ..." sabi ko ... 

"... ssshhh ... tama na ... nangyari na yun .... ang magagawa na lang natin ay ang tulungan syang maiayos ng anumang problema nya ..." tumango nalang ako ... yun na lang naman talaga ang magagawa ko eh ... ang magagawa namen para sa bebe girl namen ...

... alam ko makakaya nya yan ... of course i know ! i'm her mother ... :))

___

---> vulnerable Hera's picture .. sensya wulei na makitang iba .. aheheheh .. :))