My deceitful heart (Complete)

I

Mick

"IT'S BEEN ages since nung nawala ka. Ang dami ng nagbago dito." Edward said. He is my cousin, and the one who was driving.

"Yeah. Eight years? Finally, I'm home." kalakip ng mga salita ko ang sobrang pagka-miss ko sa lugar na ito..sa bansang ito.

Nakatingin lang ako sa magandang tanawin sa bintana ng kotse ng pinsan ko habang isinasaulo ulit sa isip ang bawat puno, bawat bundok at ang malawak na karagatan sa gilid ng kalsada.

I really missed Palawan.

I was born in England but left that country with my family. My mother is a pure-blooded Filipina but my father was a native English man. I loved being a Filipino, even if my color, my skin, all my features were inherited from my father, still, my heart will forever will be like a Filipino.

At straight din akong mag-tagalog.

"Your mom missess you so much bro. Halos mamatay siya sa nerbiyos ng malaman niyang...well, I really hope you'd stay for good. Tama na ang pakikipag laro mo kay kamatayan." Ed said. Napangiwi ako. I know, pinag-alala ko sila ng husto.

Isa akong US military. I am a pilot-snipper. I loved my job. I loved serving other people. Pero naging mahirap ang huli naming engkuwentro sa Gaza Strip. Parang fireworks display lang ang lahat sa kalangitan sa dami ng pinakakawalang bomba ng mga Palestenians araw-araw. Kasamaang palad, tinamaan ang pinapalipad kong fighter jet and it crashed into the Indian Ocean including me and my men. One week, almost, bago kami nakitang palutang-lutang.

"Yeah.. akala ko katapusan ko na. Too heroic." pabiro kong sabi sa pinsan ko. Edward stopped the car saka ako hinarap. Puno ng lungkot, puno ng pag aalala.

"Don't do that again Mick, hindi mo lang alam ang sakit na pinag daanan ng pamilya mo. Pakiusap, wag mo ng dagdagan." tagos sa puso ko ang pinakawalang salita ni Edward sa akin. Saka niya ulit pinaandar ang sasakyan.

Tumiim ako ng tingin sa labas ng bintana. I tried to imagine my mom. Kahit hanggang ngayon sweet pa din siya, maalalahanin, napakabait at hanggang ngayon, kahit na matanda na sila ni dad, they still love each other. I'd never once heard my mother raise her voice to my father, ganun niya ito kamahal.

But now, the Great Ludovich St. John was ill. Nag karoon ito ng atake sa puso after nilang malaman ang nangyari sa akin. Kakagising lang nito sa pagkaka-coma two months ago. But I know that there would be many months, if not years of rehabilitation and therapy.

I cursed myself a thousand times that I hadn't been here these years. That I'd made myself so inaccesible that even my own family, hadn't been able to reach me.

I'm Mick St. John. And I'm back now. And this time...I'd stay.

"Tamang-tama pinsan maganda sa El Nido ngayon, madaming hot chick!" masiglang masigla na ngayon ang mood ni Edward pag kasabi non.

"Ed.. wala pa akong beinte kuwatro oras na nakakadating umentra na naman yang pagka babaero mo." sabi ko habang hilot-hilot ko ang sentido ko.

"Bakit Mick, may nakabihag na ba diyan sa pihikan mong puso? Aba 29 ka na.. mabubugok na yan." alaska niya sa akin. Naiiling na lang ako.

Ed didn't even changed. Still the happy go lucky guy. Dalawang buwan lang ang tanda ko sa kanya pero para pa din siyang 10 years old kung mag isip.

"You know, women can't stand the nature of my work. They will demand many things that I can't give." I mumbled.

"Nah!! Women! Napakadami nilang hinihingi. Kaya nga ako sinasabi ko na sa una pa lang that I'm not the commitment and always and forever guy. If they want that, they can have my steamy nights."  pag mamayabang niyang sabi. Napailing na lang ako sa sinabi niya.

"Edward...don't play with fire as I've always saying to you. May mga kapatid din tayong babae, masasaktan ako at makakasakit ako kapag may nanakit sa kanila." I said to him. I have a sister, one and only sister, si Pink and Kit my twin brother has it's own family now kaya si Pink na lang ang makakasama ko together with mom and dad sa mansion. I'm so excited to see her. Sigurado akong matutuwa siya talaga, ilang taon na nga ba siya? 21? Tsk. Dalaga na pala siya.

"Tol, wag kang mabibigla sa sasabihin ko." sabi ni Edward na napapatikhim. Bigla na naman itong nag seryoso.

"Ano yon?" kumunot ang noo ko.

"Si Pink kasi."

"Anong meron kay Pink." parang may kaba na akong nararamdaman.

"Buntis si Pink." mahina nitong sabi.

"Bullshit!! To whom?!" I growled. Hindi ito umimik. "Dammit Edward to whom?!" I spat.

"Okay! To Franco. Oh God, Pink is so gonna kill me for this! Pero hindi na rin naman maitatago dahil 4 months na din ang tiyan niya." mas kausap nito ang sarili niya.

"Franco? You mean...Franco Montenegro? Yung anak ni Don Francisco sa kabilang hacienda?!" sigaw ko pa din.

"Yes Mick. At isa din sa dapat na pag usapan din ng pamilya ito dahil si Pink, ayaw niyang magpakasal kay Franco. We need to save our Goddamn reputation bilang mga St. John at Bosche." he pointed out.

Fuck! Ang dami kong pagkukulang sa pamilya ko. First si dad, ang hacienda at ang kumpanya, tapos si Pink. My family is now on the verge of big humiliation. At dahil ito sa pagiging absentee son, heir ang brother.

This would never happen kung—

"Watch out!!!"

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

A/N

I'm so in love with my new character men. Ang papable!!! Watch out for more revelations about Mick St. John.

>> Picture of Mick uploaded <<

Nakukunot na talaga ang ulo ko kay mighty watty app. Hirap mag spacing. Nemen!!!

Ms.Therapeutic*