A Wifes Cry of Intimate Pain

Chapter 6

Chapter 6

Jelene's POV

    It's been two weeks since we got married. He continue hurting me, we were following the same routine everyday. I'll cook he'll ignore it, I'll prepare his suites while he'll wear different suites.

See? My two weeks is amazing.

    Pababa na ako nang hagdan ng makarinig ako ng tawanan sa may sala. Gustuhin ko mang bumalik na lang sa kwarto ko at magmukmok ay ayoko namang mamatay sa gutom kaya kahit na labag sa loob ko ay bumaba ako para kumain.

    I was about to pass by when France called me.

"Prepare me cup of coffee b*tch." she commanded bitchly.

Gustuhin ko mang sapakin sya dahil sa pang uutos nya skin eh di nya namn ako maid, pero pinili kong manahimik na lamang. Ayokong ako na naman ang mag mukhang masama sa mga mata ni Ace.

"Here's your coffee." sabi ko sabay pabagsak na nilagay ang kape nya sa maliit na mesa malapit sa kanila. Tumalsik naman ang kape at natalsikan pati ang damit ni France.

Hindi ko yun sinasadya gusto ko lang inisin sya pero mukhang napasobra naman ata ng pagkabagsak ko sa kape.

"What the hell love he throw me the coffee. Love my dress is all ruined now." ang maarte pa nitong saad. Gusto kong humingi ng tawad dahil kahit papaanoy may mali rin naman ako pero huli na, tumayo si Ace at sinampal ako ng pagkalakas lakas na halos ika tumba ko.

"WALA KA BA TALAGANG IBANG ALAM KUNDI SIRAIN ANG ARAW KO HA?!" ang nakabibinging sigaw nito sabay hila ng buhok ko. I started to cry and sob.

"Aray Ace ang sakit *sob* please Ace bitiwan mo ang buhok ko." I beg, ang sakit na ng anit ko dahil sa pagkakahila nya.

"Lagi mo na lang ginugulo ang buhay ko, puta ka nananahimik ako." sigaw pa nito ulit at mas hinila pa ang buhok ko.

"Ace I'm hurting *sob*" it has double meaning I'm hurting inside and outside.

"WALA AKONG PAKEALAM KUNG NASASAKTAN KITA DAHIL WALA KANG KWENTA. DONT CRY AS IF YOU DON'T DESERVE THIS PAIN CAUSE THE TRUTH IS YOU REALLY DESERVE IT."

"I dont deserve this pain Ace all I give to you is love bakit puro sakit ang binabalik mo sakin?" i said between my sobs

"I dont need your fuckin love, I need my freedom. You're a selfish bitch, you know that I love someone else but you never stop our fuc*in wedding." panunumbat pa nito sakin.

"You know what Ace I'm not being selfish, I just want to give my child a complete family that he/she deserve. Kahit wag sakin Ace, kahit paulit ulit mo kong saktan okay lang basta ba ang anak ko, maging ama ka lang sa magiging anak natin ayos na." with that I turn my back and go to my room.

In this house, my room is my only comfort zone. Ang kwarto ko ang saksi ng bawat pagpatak ng luha ko.

I'm already 3 months and a week pregnant. Ni hindi ko nga alam kung alam ba ng asawa ko ang bagay na yun. Im pretty sure he dont know. I want him to care kahit hindi sakin, kahit sa bata na lang pero mukhang malabong mangyari yun.

I room my eyes in my room and when it landed on our wedding picture, I immediately grab it. This photo was edited, marami namang picture sa kasal namin pero walang solo picture naming dalawa.

Yung mga picture kasi is yung while naglalakad pa ako sa isle o di kaya nung nag exchange kami ng vows. Tapos nung naghihintay si Ace sakin dun sa may altar. Basta puro mga ganun walang pic na kami lang dalawa.

===============================================================

I just wanna say thank you thank you thank you so much for those who keep reading this story of mine,,,,, maraming maraming salamat po sa inyo.... I love you all guys.....

Thank you for reading despite of my Imperfections

Loving you all,

MsBwiitifulKim