A Wifes Cry of Intimate Pain

Chapter 43

Chapter 43

Jelene's POV

Napahagulgol na lamang ako ng iyak, kahit pala anong pilit kong kalimutan ang nakaraan ay hindi ko pa rin pala  maiiwasang umiyak ng dahil dito. Lalo pa't ang taong nagpapaalala sa akin nito ngayon ay ang taong siyang naging dahilan kung bakit ganun ako ka nasaktan noon.

Nagulat naman ako ng bigla niya akong yakapin, sa kung paano siya nakalapit sa akin ng ganun kadali gayong ang layo ng distansiya namin kanina ay hindi ko alam.

"Shhhhh baby, please stop crying." Pero imbis na tumahan ako ay mas lalo na lamang akong napa iyak. Eto yun eh. Eto yung yakap na kailangan ko noon sa tuwing umiiyak akong nag iisa at iniisip kung ano ang magiging kinabukasan namin ng anak ko. Pero wala, wala akong ganitong natanggap noon dahil buhay pa yung babaeng totoong mahal niya at hindi ako yun.

Dahan dahan ko siyang tinulak palayo sa akin. Eh ano ngayon kung umiyak ako? Hindi niya mababawasan ang sakit sa pamamagitan ng yakap niya, maybe before but it's different now. Iba na yung makapag bibigay sa akin ng tuwa ngayon.

"Baby shhhhh I'll do everything to make you happy, please just stop crying it hurts me." Kung hindi lang kami seryoso ngayon ay baka napatawa na ako ng malakas, where was that words before Ace? Nung mga panahong kailangan ko pa ng mga yan.

"You'll do everything?'' Seryoso kong tanong.

"Yes, everything except from letting you go."

"Then you can do nothing for my happiness, cause the only thing that can make me happy is that, you letting me go."

Nagulat naman ako ng biglang magkagulo ang mga tauhan ni Ace at sabay sabay silang nagsi lapit sa gawi namin.

"Boss may mga pulis sa labas boss!" Hinihingal pang sabi ng isa sa mga ito.

"Fuck, how many times do I have to remind him na hayaan akong ayusin ang nasira kong pamilya." Bulong niya pero hindi yun ang iniisip ko kundi ang anak ko at ang kaligtasan ni Ryker.

"Baby I guess you need to go to the room that I both prepared for us it's the first room near the stair way on the second floor, our baby is staying there. I love you Jelene." Ang madamdaming saad nito ngunit hindi oyon ang iniisip ko, gustuhin ko mang takbuhin na ang kinaroroonan ng anak ko ngunit kailangan ko pa ring masiguro ang kaligtasan ng taong mahal na mahal ko na ngayon. Tatalikod na sana siya ngunit binalaan ko muna siya.

"Don't you ever dare try to hurt him Ace, or I'll hate you forever." Bago pa man siya makapag sabi ng kahit na ano ay ako na ang unang tumalikod. Siguro naiintindihan naman niya kung sino ang tinutukoy ko.

###############################################

Sorry for this short chapter guyseu acctualy 453 words lang talaga siya, ito na siguro ang tinatawag nilang mental block. Yeah namemental block na nga ako.

And isa pa to eh, naguguluhan ako kung sino yung deserve na makatuluyan ni Jelene sa huli. Kasi naman ehhhh dumating kasi si Ryker and boom nagulo na lahat. Joke lang si Ryker kaya ang love ko dito hehe.