A Wifes Cry of Intimate Pain

Chapter 42

Chapter 42

Ilang oras na ang lumipas ngunit walang Jelene na dumating, nag-aalala na si Ryker para sa kaligtasan ng kaniyang nobya. Kung anu-ano na nga ang naiisip niya sa mga oras na iyon.

Maya't maya pa ay dumating na ang van ng inutusan niyang sumundo sa kaniyang pinakamamahal na nobya. Agad siyang tumayo sa kaniyang kinauupuan para sana salubungin ang dalaga ng bigla namang lumabas ang natatarantang drayber sa sasakyan.

"Sir kailangan niyo po tong malaman sir." Natatarantang saad nito, bakas sa mukha nito ang takot.

"Bakit ano ba ang nangyari?" Natataranta na ring saad niya.

"P-pero sir buhay ng pamilya ko ang nakataya dito." Nag aalalang sabi nito na para bang maiiyak na. Agad niya namang tinawagan ang kaniyang mga tauhan at pinadala ang pamilya nito sa mismong pam4amahay niya, para maprotektahan ito sa ano mang banta sa mga buhay nito.

Nang masiguradong ligtas na ang mga ito, tiningnan niyang muli ang drayber na kanina pa tulala.

"Si ma'am po sir nakidnap, wala man lang po akong nagawa, patawarin niyo po ako."

Natulala naman si Ryker dahil sa  nalaman. The idea of it is just so unbearable, he want to punch the drivers face but he managed to composed his self when he realize that even if he'll do that thing he won't bring back Jelene.

Naisip siya ng mga taong maaring may galit sa kaniya, ngunit ni isa ay wala siyang maalala. Sa bagay, he's never into a fight or he never even argue with someone. 'Baka naman si Jelene', sa isip niya. Ngunit alam niyang hindi basagulera ang nobya niya, alam niyang hindi ito nakikipag away dahil lagi itong umiiwas sa anumang gulo.

Ngunit mayat maya pay may isang tao siyang naisip na maaring may gawa ng lahat.

He then dialed his mothers number, and she imedietly answered.

"Hello son, napatawag ka." Bungad nito.

"Mom I just want to ask if Ace is home."

"Ace? He is not here. Maybe hes in his own house."

"I'm sorry mom I need to hang up something urgent happened."  He then hang up his phone and go to Ace's place only to find out that he was not there. And then it finally came up to his mind, he knows where he should go.

Jelene's POV

"You are finally hear my woman." A baritone voice echoed. I looked for it and was disappointed to find no one. She was all alone in this huge house or should I call it a mansion? Cause seriously it is so huge.

Napalinga linga ako only to see a man in all black and a mask, like what the fuck. Kahit ano pang tago niya sa mukha niya kilalang kilala ko siya kaya wala pa rin yung silbi.

"Tell me its a prank Ace and I'll laugh." Yeah you read it right si Ace ang lalaking nagkidnap sa anak niya. And then I remembered it all, Ace saved me once. My virginity and life, but it was too long ago to the point that I almost completely forget about it. I was young back then and I've only said those words because I am overjoyed. Well siya naman talaga ang lalaking nakakuha ng virginity ko, akalain mo nga naman hinabol habol ko siya at tinakbuhan niya ako, nalasing kami hanggang sa may mangyari hindi man sadya ang pagkakuha niya sa virginity ko bayad pa rin ako sa kanya.

Well let's stop talking about that and be matured enough, may anak na ako at matagal nang nawala sa akin ang pagkabirhen ko kaya what's the point?

"It's not a prank Jelene!" He shouted as he removed his mask, and murmured "Ano palang silbi nito?" 

"I want to get my family back, I want to get what's mine."

"I am never yours Ace, hindi mo ako tinanggap remember? Nung mga panahong handa akong talikuran ang lahat at i-alay ang sarili ko sayo tinalikuran mo ako remember? I was never been yours! Lagi ka na lang ganito, napaka selfish mo alam mo yun?" Ang saad ko at sabay sabay namang nagsipatakan ang mga butil ng luhang nanggagaling sa aking mga mata.

"I was there witnessing how you turned your back to me as you choose her, I was there and saw how you turned me down. Pero hindi ako nagalit, hindi ako nagtanim ng pagkamuhi sayo. Although nandun yung sakit na para akong pinatay ng paulit ulit wala akong ginawang masama. Binigay kita sa kanya dahil dun ka masaya." Napakasakit lang isipin nung mga araw na yun, yung mga araw na handa pa akong talikuran at gawin ang lahat para sa kanya pero patuloy niya pa rin akong inaapak apakan. Ayaw ko nang balikan pa yung mga araw na yun pero wala akong magagawa, he triggered me to bring the past back.

"And now she's gone, nagbalik ka. Matanong nga kita Ace, kung nandito ba siya hanggang ngayon babalik ka pa kaya? Kung buhay pa kaya siya maaalala mo pa kaya kami ng anak mo? Kasi sa tingin ko hindi eh. Kasi kahit kailan, nung buhay pa si France never mong tinanggap na may anak ka sa akin. Ewan ko nga kung maalala mo pa kami eh."