Ciekawość jest jedną z najgorszych rzeczy! Żadne zwierzę nie powinno tego odczuwać. Po prostu nie...
Już tłumaczę, dlaczego...
A więc, wczoraj nie potrafiłem się już zbytnio powstrzymać, chodzenie tylko po ogródku zrobiło się nudne i monotonne. Każdy by się tym zmęczył i potrzebowałby czegoś nowego. Co prawda, lubię moje miejsce, ale chciałem poznać coś nowego. Zebrałem się w sobie i postanowiłem, że zajrzę przez krzaki, no bo czemu nie? Przecież to tylko chwila.
Oczywiście, moje "zajrzenie" skończyło się na tym, że przecisnąłem się przez kraty i stałem na chodniku. Obok mnie przechodziło dużo ludzi, większość mnie omijała, jednak znalazły się osoby, które mnie zawołały "kici, kici" i zachęcały bym do nich podszedł.
Jestem mądrym kotkiem, więc nie podchodziłem, jeszcze by mnie porwali i jak niby Jimin by mnie znalazł?
Uniosłem ogon i po chwili stałem na środku chodnika, co było największym błędem w moim życiu. Jakiś chłopak prawie wjechał we mnie jakimś dwukołowym pojazdem. Usłyszałem tylko dźwięk dzwonka, a gdy zorientowałem się, że coś szybko jedzie w moją stronę, odskoczyłem na bok i zaraz wszedłem do mojego bezpiecznego ogródka.
Byłem najeżony i wystraszony, no bo kto by nie był? Prawie umarłem i to nie na żarty.
Już nigdy więcej nie opuszczę tego miejsca. Nigdy. Wolę już nudzić się tutaj lub na kolanach mojego pana.
Czasem chciałbym być człowiekiem, powiedziałbym mu, o czym myślę i czego tak naprawdę bym chciał...
Może kiedyś moje marzenie się spełni.
a/n
Przepraszam, że ostatnio nie dodałam rozdziału, ale pisanie z gorączką jest uciążliwe i nawet trudno wymyślić mi jakiś temat. W każdym razie, postaram się już nie robić przerw ^^
CZYTASZ
̶M̶y̶ His Little Kitten || уσσимιи||
FanfictionByłem zwykłym kotem w schronisku, a wtedy spotkałem jego. Park Jimin zaczął być moim całym światem. To jest historia o tym, jak stałem się Jego Małym Kociakiem. Start: 29/03/2019 Koniec: ?? #2 w yoonmin (28.04.2022)