Mój pan jest dziwny... Codziennie mówię mu, że go kocham, a on odpowiada „No co?".
No jak tak można, mógłby odpowiedzieć, że mnie też kocha czy coś. Przecież ja też mam uczucia, chociaż i tak wolę jeść.
Na podwórko wszedł pies. Wyczułem go już wcześniej. Nie mogłem pozwolić, by skrzywdził kociaki i pałętał się tutaj bez pozwolenia.
Był duży. Bardzo duży.
Nie pokazałem jednak mojego strachu i najeżyłem się, by pokazać, że jestem większy. Mało to dało, ale zacząłem syczeć, wtedy cofnął się trochę.
Tak! Mam go!
I wtedy mnie przygniótł swoją wielką łapą. Zacząłem się szarpać i rzucać na wszystkie strony. Podrapałem go w nos. Wtedy odpuścił, zapiszczał i uciekł.
O Boże... Myślałem, że serio umrę. Uniosłem z dumą ogon i pyszczek, by pokazać, kto tu rządzi. Pokonałem psa! Jimin będzie dumny.
Tylko jak ja mu powiem o tym, że wygoniłem jakiegoś kundla? Opowiedziałem o tym kociakom, były zdziwione i pomrukiwały z szacunkiem. Cieszyłem się.
Do nich już się przyzwyczaiłem, ale moja przyjaciółka mnie już nie odwiedza.
„-Ej, Yoongi, co byś zrobił, gdybym już tu nie wróciła?
-Nic.
-Powiedz mi dlaczego?
-Nie odszedłbym z tego domu.
-Bo wiesz... Chyba znalazłam dom. Jeszcze w nim nie byłam, ale pewna osoba mnie nakarmiła.
-To fajnie. Posiadanie domu jest fajne.
-Jesteś pewny?
-Tak.
-Lubisz swój dom?
-Tak."
CZYTASZ
̶M̶y̶ His Little Kitten || уσσимιи||
أدب الهواةByłem zwykłym kotem w schronisku, a wtedy spotkałem jego. Park Jimin zaczął być moim całym światem. To jest historia o tym, jak stałem się Jego Małym Kociakiem. Start: 29/03/2019 Koniec: ?? #2 w yoonmin (28.04.2022)