Chapter {15}

71 9 0
                                    

Zawgyi:

"ေသာ္ေသာ္ ဘာတဲ့လဲ မမလူႀကီးက "

ဖုန္းခ်ၿပီးၿပီးခ်င္း ခရစ္စတင္းက ေမေသာ္စစ္ကိုစေနေလသည္။

"ဟာ ခရစ္စတင္းေနာ္ အဲ့တာ မမလူႀကီးမဟုတ္ပါဘူး "

ထို႔ေနာက္ ၿငိမ္ေနေသာ johnကလဲ ေမေသာ္စစ္ကိုလွမ္းေမးေလသည္။

"ဟဲ့ မိေသာ္စစ္ ဘာတဲ့လဲ လာေနၿပီတဲ့လား"

"ဒီေန႔မလာႏိုင္ဘူးတဲ့ သူ႔ေမေမေနမေကာင္းလို႔ အနားမွာေနေပးရမွာတဲ့"

"ေအာ္ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ေသာ္ေသာ့္မ်က္ႏွာေလး ညိဳးသြားတာကို "

"ဟာ ခရစ္စတင္းေနာ္ "

"ဒါဆို ဒီေန႔မလာေတာ့ဘူးေပါ့"

"ေအး ဟုတ္တယ္ မနက္ျဖန္က်မွပဲ အစားသင္ေပးမယ္တဲ့ မနက္ျဖန္ နင္အားတယ္မလား လာခဲ့ေလ သူနဲ႔လဲေတြ႔ရေအာင္"

"ညေနပိုင္းမအားဘူးဟ ငါ့အဘိုးေဆးရံုကိုသြားရမွာ
ေနာက္ၾကံဳ မွပဲ ေတြ႔ေတာ့မယ္"

Johnသည္ ေဆးရံုပိုင္႐ွင္ဦးေမာင္ေမာင္၏တစ္ဦးတည္းေသာ ေျမးျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ ေနာက္ပိုင္္းတြင္ အဘိုးျဖစ္သူ၏ေဆးရံုကို စီမံခန္႔ခဲြကာ ေဆးရံုကိုလက္လဲႊဆက္ခံရမည့္သူတစ္ဦးျဖစ္ေလသည္။အဘိုးႏွင့္မိဘမ်ားက အလိုလိုက္ကာ ဖူးဖူးမႈတ္ခံထားရသူျဖစ္ေသာ္လည္း နာက်င္စရာအတိတ္မည္းမ်ားက ယေန႔တိုင္ သူ ့ကို အေႏွာင့္အယွက္ေပးလ်က္႐ွိသည္။

"ကိုကို ဒါဆို မနက္ျဖန္မနက္ပိုင္းပဲအားတာလား ညေနကိုခရစ္စတင္းနဲ႔ေလ်ွာက္လည္မယ္လို႔ေျပာထားတာေလ "

တိတ္ဆိတ္မႈကို ခရစ္စတင္းကစတင္ၿဖိဳခဲြလိုက္သည္။ခရစ္စတင္းသည္ Johnကို အေတာ္ေလးခင္မင္႐ွာေလသည္။ဘန္ေကာက္မွာထဲက ႏွစ္ေယာက္သား အတူသြားအတူလာကာ ေမာင္ႏွမအရင္းသဖြယ္ ခ်စ္ခင္ၾကသည္။

"ကိုကိုက မနက္ပိုင္းပဲအားမွာ ညေနက်ရင္ ဘိုးဘိုးကသူ႔ေဆးရံုကိုလာျဖစ္ေအာင္လာဆိုၿပီး ေသခ်ာေျပာထားတာ မနက္ပိုင္းသြားၾကမယ္ေလကြာ ေနာ္"

"ကိုကိုကလဲ ခရစ္စတင္းက မနက္ပိုင္းအကေလ့က်င့္စရာ႐ွိတယ္ ၿပိဳင္ပဲြကနီးေနၿပီ"

Behind The HeartWhere stories live. Discover now