Sadece Seni Sevdim 1- TUTKU DÜZENİYOR

33. Bölüm

     Uzun bacakları kaplamış kadife pantolonun paçaları görüş alanıma girdiğinde olduğum yerde daha da büzüldüm. Adam uzun süre orada durdu ve sonunda:

- Lanet olsun, diye bağırarak odanın kapısını çarptı. Ben tam gitti diye rahat bir nefes verirken çalmaya başlayan telefonum ile birlikte korkum daha kuvvetli bir halde geri döndü. Telefonu hemen masanın üzerine bıraktım ve ben yerime döner dönmez açılan kapıdan adamın geri geldiğini anladım. Masaya yaklaştı ve telefonu eline aldı.

- Burada değil, diye mırıldandı. Tam diz kapaklarının üzerinde yere çökecekken bir el silah sesi duyuldu ve adam yere yığıldı. Elimi ağzıma örterek çığlığımı bastırdım. Doruk'un sesini duyunca kendimi ayağa kalkmaya zorlayarak masanın altından çıktım.

        Kendimi Doruk'un kollarında buldum.

- Bir daha yanımdan ayrılmayacaksın, diye mırıldandı. Kollarını bedenime doladı. Ve ben o anda kuzenimi gördüm. Yüzünde hüzünlü bir ifade ile elindeki silahı Doruk'a doğrultmuş bana bakıyordu. Ben tepki veremeden silah ateşlendi. Doruk acı ile kasıldı ama yere düşmedi. Arkasını döndü. Kuzenime baktı ve elinden bırakmadığı silahı ona doğrulttu. Ve ben kafamı Doruk'un göğsüne yaslarken bir silah ateş etti.

        Belki de veda zamanı gelmişti. Hangisine veda etmek istiyordum. Biliyorum. Doruk'u kaybetmek istemiyorum. Onu seviyorum.

            Bazen korkarsın delicesine. Sana acı çektirse bile. Ve seversin umursamazca. Oysa çok canını yakmıştır. Ama affetmen bir sözüne bakmıştır.

 

Eğer seversen affedersin,

Affedemiyorsan seviyor değilsin.

Sevmek ki darılmamaktır.

Sözden dönersen adam değilsin!

 

            Dönme sözünden. Bırakma beni. Seni severken, sana bu kadar alışmışken buna hazır değilim. Sana aşkımı haykırmadan gitmene hazır değilim. Belki de bu yüzden açmaya korkuyorum gözümü. Söz ver bana. Gözümü açtığımda orada olacaksın değil mi?

Kısaydı. Çünkü annemlerin baskısından zor fırsat buldum.