~Δύο αντίθετοι κόσμοι~

ΚΕΦΆΛΑΙΟ 15.

Ξύπνησα και το λιγοστό φως του ήλιου που έμπαινε από το παράθυρο μου, με τύφλωσε. Είχε περάσει ένας μήνας από το συμβάν με την αποθήκη και με τον Άρη είχαμε γίνει πολύ καλοί φίλοι! Ποιος θα μου το λέγε! Όταν το είπα στην Χαρά, έβαλε τα γέλια. Η αλήθεια είναι πως και εγώ θα έβαζα τα γέλια αν ήμουν εκείνη. Ετοιμάστηκα για το γραφείο και ανυπομονούσα να τον δω... Δεν ξέρω γιατί, αλλά όταν ήμουν δίπλα του, αισθανόμουν πολύ ωραία!  Όταν έφτασα επικρατούσε μια οχλαγωγία. "Τι συμβαίνει;" ρώτησα την Μαρίνα, μια άλλη φωτογράφο. "Διοργανώνεται ένα γκαλά για φιλανθρωπικό σκοπό και όλο το περιοδικό 'Beautiful' θα είναι εκεί! Δεν είναι τέλειο; Δεν έχω ιδέα τι θα φορέσω!" είπε γεμάτη ενθουσιασμό. Μα αυτό ήταν τέλειο! Η αλήθεια ήταν πως ούτε εγώ ήξερα τι να βάλω! " Και πότε είναι αυτό το γκαλά;" ρώτησα καθώς έφτιαχνα διάφορα χαρτιά. " Αυτό το Σάββατο!" μου είπε και κατευθύνθηκε προς το γραφείο της. Ήμουν κατενθουσιασμένη! Θα φώναζα την Χαρά και μαζί με την μαμά μου, θα έβρισκα ένα υπέροχο σύνολο. " Πολύ χαρούμενη φαίνεσαι. Να φανταστώ έμαθες για το γκαλά ε; " άκουσα την φωνή του Άρη να λέει. Γύρισα και τον κοίταξα. Δεν φαινόταν ιδιαίτερα χαρούμενος. "Ναι,...αλλά εσύ γιατί δεν χαίρεσαι;" τον ρώτησα και γέλασε σιγά, χαμογελόντας στραβά. Το έκανε πάντα όταν αισθανόταν αμήχανα. " Αφού ξέρεις πως δεν μου αρέσουν αυτού του είδους οι εκδηλώσεις." μου είπε χωρίς να με κοιτάει. "Μη μου πεις ότι δεν θα έρθεις;" τον ρώτησα με στενάχωρο τόνο στην φωνή μου. "Μμμμ... δεν ξέρω..." "Έλα!!! Σε παρακαλώ! Κάντο για μένα!" του είπα και αμέσως το μετάνιωσα. Ακουστικά σαν να ήμουν η κοπέλα του. Αυτός γύρισε και με κοίταξε με αυτό το βλέμμα που με μαγνήτιζε. "Εννοώ ότι δεν θέλω να είμαι μόνη μου! Δεν θα ξέρω και πολλούς..." είπα για να σώσω την κατάσταση. "Α..., αφού μου το ζητάς λοιπόν θα έρθω!" "Τέλεια!" αναφώνησα και ξεκίνησα την δουλειά γεμάτη κέφι!