Ξύπνησα το πρωί μέσα στην αγκαλιά του. Κοίταξα την ώρα... είχαμε αργήσει! Η πτήση μας για Ιταλία έφευγε στις 10:00 και η ώρα ήταν 8:30!! Συγκατοικούσαμε ήδη έναν χρόνο μαζί και ακόμα ξεχνούσε να βάλει το ξυπνητήρι! Ευτυχώς που ξύπνησα. "Μωρό μου σήκω!!! Θα αργήσουμε! Είπα και καθώς είχα αρχίσει να ετοιμάζομαι. "Τι;" μου είπε μισό κοιμισμένος. "Σήκω παιδάκι μου στις 10:00 φεύγουμε για Ρώμη και η ώρα κοντεύει 9:00!" του είπα και ετοίμασα και τα δικά του ρούχα. "Ωχ! Ναι σωστά! Σόρρυ βρε αγάπη μου... πάλι ξεχάστηκα!" μου είπε και σηκώθηκε να πάει να πλυθεί. "Δεν πειράζει! " του είπα γλυκά και του έδωσα ένα φιλί. Αφού ετοιμαστήκαμε, εγώ ακόμα αισθανόμουν ότι κάτι έχω ξεχάσει! "Λοιπόν, ρούχα, τσεκ, παπούτσια, τσεκ, κρέμες, τσεκ, οδοντόκρεμα και οδοντόβουρτσα, τσεκ, φάρμακα, τσεκ, λεφτά, τσεκ, κοσμήματα, τσεκ, αρώματα, τσεκ, κλειδιά, τσεκ..." έλεγα και γυρνούσα γύρω γύρω πανικόβλητη μήπως ξεχάσω κάτι. "Ηρέμησε αγάπη μου, όλα εδώ είναι." μου είπε ο Άρης για να με καθησυχάσει. "Ααα! Τα διαβατήρια; Που είναι;" Ρώτησα ενώ βρισκόμουν σε υστερία! " Τα κρατάς βρε Στέλλα μου!" είπε και στο χέρι μου κρατούσα τα διαβατήρια. "Συγνώμη! Το ξέρω πως είμαι κάπως υπερβολική αλλά πρώτη φορά πάω στο εξωτερικό, και είναι και το ξεκίνημα του ονείρου σου! Θέλω όλα να είναι τέλεια." του είπα και με αγκάλιασε σφιχτά. "Αφού θα είσαι δίπλα μου όλα θα είναι τέλεια!" μου είπε, πήραμε τις βαλίτσες μας και κλείσαμε την πόρτα. Μπορεί όμως, η πόρτα αυτή να έκλεινε, αλλά μια άλλη άνοιγε και σίγουρα θα μας οδηγούσε σε πολλές περιπέτειες. Αλλά, αφού είχα δίπλα μου τον Άρη μου, δεν είχα να ανησυχώ για τίποτα...
ΤΕΛΟΣ!
ČTEŠ
~Δύο αντίθετοι κόσμοι~
PovídkyΗ Στέλλα ζει μια συνηθισμένη ζωή στην Αθήνα. Είναι ένας αισιόδοξος άνθρωπος γεμάτη χαρά και καλοσύνη. Όλα όμως αλλάζουν όταν συναντάει τον γοητευτικό αλλά εντελώς διαφορετικό από εκείνη Άρη. Άραγε αυτοί οι δύο τόσο αντίθετοι άνθρωποι, θα μπορέσουν π...
