Nyx's POV
Nagulat ako nang biglang nagsipulahan ang kanilang mga mata. At nagsilabasan ang mga pangil.
Vampires?
This can't be real.
Agad kong kinuha ang kwintas kung may cross na pendant sa bag ko. At tinapat sa kanila.
"Don't you ever dare come closer to me." Pagbabanta ko sakanila pero mukhang di naman sila natakot.
Kung titingnan ako pa yung takot na takot sa kanila.
Kaya ba sobrang weird nila kanina pa kasi mga bampira sila.. Now I know the reason why.. bigla bigla nalang silang sumusulpot.
"Tsk! Do you really think na matatakot kami sa hawak mo?" sabi ni Psalm.
"She's funny.. she really do think that we're scared of a cross. Stupid! We're not like those stupid Vampires in the Movies that you're watching." dagdag pa ni Andrei.
"Tsk.. can I now suck her blood." sabi pa ni Shawn.
Hindi ko agad napansin na nakalapit na pala sakin sya akin. Ang bilis nya.. kaya nagulat ako ng nasa tabi ko nalang sya bigla. At dinilaan ang leeg ko.
Noooooo!!
Tinulak ko sya, akala ko nga di ko sya kayang itulak pero parang sinadya nyang makawala ako sa kanya.
Agad akong tumakbo sa ibang direksyon kung saan wala sila. Takbo lang ako ng takbo wala na akong pakialam kung may masagi man akong bagay basta makaalis lang ako sa lugar na ito.
Alam kaya ni Daddy na bampira ang mga nakatira dito?
Ba't nya ko pinapunta dito? Sana pala tinanong ko sya nung panahon na sinabi nyang kailangan kong tumira sa isang mansyon. Na anong rason nya bat nya ako pinapunta dito.
Muntikan na akong madapa ulit, kase nagulat ako sa biglang pagsulpot ni Andrei sa harap ko.
"Young lady.. hwag kanang tumakbo. Mapapagod ka lang." sabi nya.
"Arghhhh! Noooo!! Tabi!!" sigaw ko sa kanya at nilagpasan.
I run as fast as I could. Di ko na alam kung saang parte na ako ng mansyon hanggang sa may nakita akong bukas na pintuan. Papasok na dapat ako nang biglang may humawak sa braso ko si Shawn.
"Do you really think you can escape from us? " tanong nya.
Nangingilid na ang mga luha ko, gusto ko nang umalis sa lugar na ito.
"Please!! Let me goooo!" ayaw kong manirahan kasama ang mga bampirang ito. Pumapatay sila ng tao, they sucked bloods for their needs.
Ayokong maging hapunan nang mga ito.
"There's no way to for you escape here.. young lady." sabi nya at hinawakan ako ng mahigpit.
"Nooooo! Pakawalan mo ko!" sigaw ko sakanya. Binitawan nya ako, kaya nabigyan ako ng pagkakataon na tumakbo ulit palayo sa kanya.
Wala na akong pakialam kung saan ako mapadpad maka alis lang ako dito. Pagod na ako sa kakatakbo pero nanaig parin ang takot kaya mas binilisan ko pa ang pagtakbo ko.
Hindi ko alam kung makakaalis pa ako sa lugar na ito. O kung makakalabas pa ba ako ng buhay dito.
May nakita ulit akong kwarto na bukas ang pinto.
Kailangan kong magtago kaya agad akong pumasok sa silid. Pansin ko lang para itong abandunadong silid, dahil bukod sa sira sira yung mga gamit dito puno din ito ng mga malalaking kahon na nakatambak lang.
Agad kong ni-locked yung pinto at nilibot ang paningin ko sa loob nito.
May nakita akong notebook, kaya pinulot ko ito at binasa. MARCUS HEURÉUSA'S DIARY.
Diary ni Daddy?? Bat nandito toh?
Habang binuklat ko ang bawat pahina, may nakasulat dun na nakaagaw ng aking pansin.
Si Nyx ay hindi ko totoong anak. Pero pakiusap ko! Once she entered in this House please give here some respect and take good care of her for me. Sya muna ang pansamantala kung bayad sa inyo, pagnakaipon na ako ng sapat na pera para ipambayad sa inyo saka ko lang sya babawiin sa inyo. Pero sana naman kahit hindi ko sya totoong anak mahal ko sya kaya hwag nyu syang sasaktan.
Marcus Heuréusa
Dahil sa nabasa ko, unti unting tumulo ang luhang kanina ko pa pinipigilan. Now I know the reason bakit nya ako pinapunta dito. Para pambayad sa utang nya.. pero bakit ako?
Bat kailangang ako pa?
At ang mas nagpaluha pa sakin nang maalala kong hindi pala ako tunay na anak ni Daddy. Sana pala hindi ko nalang binasa para hindi ko malaman ang totoo. Bakit di nya sinabi sakin? All this time buong akala ko sya ang Daddy ko pero hindi pala.
"Hmm.. I guess alam mo na ang totoo. " nagulat ako ng may biglang nagsalita sa bandang pintuan ng silid na ito. Nilingon ko ito and to my surprise silang anim na pala ang nandito.
How did theyyy??! I mean pano sila nakapunta agad dito??
"So, ikaw pala ang pansamantalang bayad ni Mr. Heuréusa.. how exciting?" sabi ni Matei.
"Hindi na rin ganun ka sama.. atleast may mapaglaruan tayo." sabi naman ni Shawn sabay ngisi sakin.
Anong kailangan nila sakin? Are they goin' to kill me??
"Just please set me free.. Dad will pay you anyway once he had enough money." sabi ko habang hindi pa rin tumitigil sa pagtulo ng luha ko.
"Hindi kami madadala sa kakaiyak mo, and as what you've read ikaw ang pansamantalang bayad ng Daddy mo. Tsk! Kahit hindi ka na nya bawiin okay lang." sabi ni Psalm sabay ngisi din.
I hate you!
There's no way you can escape in this House.
Naalala ko naman ang sinabi nila kanina, hindi na ako makakaalis o makatakas man lang sa lugar na ito.
"Now, young lady can I continue. I wanna suck you blood 'coz it looks so sweet." sabi ni Shawn at agad na nakalapit sakin. Tapos dinilaan na naman ang leeg ko.
Hindi ako makagalaw. Parang na estatuwa ako bigla. Nanghihina na ako.
Is this the end?
Nakita kong nakatingin lang yung mga kasama nya na para bang wala silang balak awatin ang lalaking ito. Bakit? Bakit di magawang lumaban?
"Please.. stop." sabi ko bago ako nawalan ng malay.
To be continue__
***************************
Author's Note:
Guys! Thank you so much for keep on reading this story.. I really do appreciate it.
Please don't forget to VOTE VOTE and VOTE. Kamsranggg~
Ps; paramdam naman kayo pleaseeeee! Comment down below♡
