Esila

Bölüm4 Karan

Onun ne yaptığını merak ediyordum ve evine gitmeye karar verdim tam kapıdan çıkacakken korumalardan
Serkan'

Abi bizde gelelim mi? Diye sordu

'Gerek yok az işim var gelirim bir iki saate "

Evden çıkıp arabaya bindim ve Esila'nın evinin olduğu sokakta durup beklemeye başladım yarı açık olan perdesinden baktım ve tek başınaydı hayat onun için çekilmez olmalıydı benimde kimsem yoktu ama ben güçlüydüm herkes korkardı benden o bir kızdı kendi güvenliğini sağlaması çok zor olmalı bahçedeki köpeği beni fark etti bir köpeği olduğunu bilmiyordum ama olması iyiydi hiç değilse onu biraz da olsa korurdu.

Tekrar eve geldiğimde sabah olmuştu salondaki kanepeye oturup kafamı arkaya yasladığımda Akif yanıma geldi

'abi istediğin dosyayı getirdim'

Yattığım yerden doğrularak dosyayı elime aldım okuyacak halim yoktu
'Akif sen okusana bilgileri'

Adı: Özüm Esile Aykar
Doğum Tarihi: 12.12.2001
Anne Adı: Meyra
Baba Adı:Edip

4 yıl önce ailesi trafik kazasında vefat etmiş ve dahası iki yaşındayken kapılarının önüne bırakılmış bir şekilde bulmuşlar ve çocukları olmadığı için evlatlık edinmişler ailesi ölünce komşuları yurda vermiş ve o da yurttan kaçıp evine geri dönmüş ve o günden beri iki işte çalışıyor hafta içi kafede hafta sonu kütüphanede ayrıca Özel Sağlık Meslek Lisesinde okuyor dün kaza yüzünden çalıştığı kafeden kovulmuş
Şimdilik bu kadar abi"

" Tamam Akif çıkabilirsin"

Dosyayı elime alıp yatak odamdaki gizli çekmeceye koydum Zavallı küçüğüm ne kadar da acı çekmiş ona karşı birşeyler hissediyordum ilk görüşte aşktı sanki yatağa uzanıp gözlerimi kapattım ama o masum ela gözleri hiç aklımdan çıkaramıyordum yataktan doğrulup bir dal sigara ateşledim hala onu düşünüyordum..