Yemeğimizi yedik ve salonda otururken telefonum çaldı açtım
'Nasılsın canım ben Leyla '
İsmini duyduğum an başım ağrımaya başlamıştı zonkluyordu yaşadığım herşey film gibi gözümün önünde canlanıyordu
' Çok mutluyum canım sana çok güzel haberlerim var yakında teyze olacaksın çok heyecanlıyım aceba Karan ne tepki verecek ? Neyse canım sonra konuşuruz şimdi kocam geldi by by '
Telefon elimden düşmüştü çocuğu olacakmış sevmiyorum diyordu birde çocuğu olacakmış
'İyi misin canım ?'
'Başım ağrıyor ben biraz uzanıcam sana iyi geceler '
Koşarak odama çıktım kapıyı kapatıp yere oturdum her şeyi hatırlıyordum
Leylaya herşeyi anlatmayı düşündüm ama o çok masum du hiçbir şeyden haberi yoktu ve hamileydi beni de kardeşi gibi görüyordu benin işim karan'ın babasıyla sonuçta ailemin ölümüne o sebep olmuştu ve beni sevdiğim adamdan o ayırmıştı aslında onun sayesinde karan'ın gerçek yüzünü görmüştüm
'Esilam gül yüzlüm iyi misin?'
Peki ya Azer o ne olacaktı beni gerçekten çok seviyordu ve sanırım bende onu seviyordum kararımı vermiştim karan'ın babasını öldürecektim ve Azer ile evlenecektim bu sayede de karan hem babasının acısını hemde beni kaybetmenin acısını çekecekti ve kimseye hafızamın yerine geldiğini söylemeyecektim .
Kapı açılmıştı ve Azer kaslı kollarıyla beni yatağıma oturttu
' İyi misin ?'
'İyim bitanem bi sorun yok'
Ona ilk kez bitanem diyordum ve oda bunun farkına varmıştı ve sadece gülümsemekle yetindi
' Azer sana birşey sorabilir miyim ? Neyse ya boş ver'
' Ne soracaktın söylebakalım'
'Biz ... Neyse ya '
' Eee bizz ? '
' Biz ne zaman evlenelim ?'
Çok şaşırmış ve çok sevinmişti
' Sen ciddi misin yani bunu gerçekten istiyor musun? '
'Evet zaten sevgili değilmiydik '
'Tamam ama şimdi kendinde değilsin belki hafızan yerine gelince vaz geçersin '
'Merak etme vaz geçmem '
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Esila
Non-FictionHer kesin bir umudu vardır. Bir savaşı,kaybedişi, acısı , yalnızlığı, Bir hüznü .... Çünkü herkesin bir gideni vardır , İçinden bir türlü uğurlayamadığı..
