Ameliyat kapısında beklemekten sıkılmıştım birileri çıkıp birşeyler söylemezse içeri dalacaktım . Karan piçi de buradaydı onunla kavga etmiştik Sevdiğim kız gözlerimin önünde ölüyordu ve elimden birşey gelmiyordu onu ilk gördüğümde aşık olmuştum ve o günden sonra onu aradım buldum ve şimdi kaybediyorum sinirle kapıya yumruk attım .
Karan piçi gitmişti gitmeseydi onu öldürecektim tam ameliyat haneye dalacaktım ki doktor çıktı
'Durumu nasıl? O iyi mi ? Birşey olmadı demi?'
' Ameliyat başarılı geçti şimdilik sadece uyanacağı zamanı beklemekten başka çaremiz yok unutma vücudu ne zaman hazır hissederse o zaman uyanır '
O iyiydi sadece uyuyordu kendimi böyle avutuyordum
'Ne zaman yanına gidebilirim ?'
'Üzgünüm şimdilik yoğun bakımda ancak yarın görebilirsiniz '
Yarına kadar kim bekleyecekti
Ameliyat hanenin kapısı açıldı ve gül yüzlüm masum masum yatıyordu ne kadar da acı çekmişti artık mutlu olması lazımdı ve ona o mutluğu ben verecektim onun için herşey yapardım yoğun bakımın penceresinden ona bakıyordum
...
Sabah olmuştu ve Doktor gelip 10 dakikalığına girebilirsiniz dedikten sonra önlüğü giydim ve maskeyi taktım sandalyeye oturup elini tuttum
' Esilam gül yüzlüm biliyorum uyanacaksın sen çok güçlü bir kızsın benim için uyan bana biraz olsa güven ben sensiz bir hiçim kendimize yeni bir sayfa açarız bak gör herşey çok güzel olacak ben inanıyorum sende bana inan ben hep yanındayım '
'Süreniz doldu '
Ne çabuk geçmişti 10 dakika
'Kapıdayım gül yüzlüm uyanmanı bekliyorum '
Dışarı çıktım gözlerim dolmuştu elimle gözlerimi sildim derin bir nefes aldım ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Esila
Non-FictionHer kesin bir umudu vardır. Bir savaşı,kaybedişi, acısı , yalnızlığı, Bir hüznü .... Çünkü herkesin bir gideni vardır , İçinden bir türlü uğurlayamadığı..
