Esila

bölüm 13

Zaman ne kadar da hızlı geçiyor Nasıl bir bir azalıyor günler?
Hep olduğumuz gibi kalacak değiliz ama büyüyen tek şeyin hüzün olması üzüyor insanı
Ne zaman  çıkar karanlıklar aydınlığa
Na zaman çoğalır yüzümüzde gülücükler?
Ne zaman uyanırız hevesle yeni bir  sabaha?

Sevdiğini kaybedince insanın yüreğinde kırk mum yanarmış, sonra her geçen günde mumlardan bir tanesi sönermiş. En sonunda geriye bir mum kalırmış o tek mum sönmezmiş insanın yaşamı boyunca içinde hep yanar dururmuş Karan da benim içimde yanan mum gibi

Okyanusta sürüsünü kaybetmiş bir balık gibiyim ..

Avaz Avaz Ölüyorum....

Aradan 3 yıl geçmişti acı dolu üç yıl Karan evlenmişti hemde babasının istediği kızla babası banada davetiye göndermişti  sırf acı çektirmek için beni zorla düğününü izletmişti kimse beni görmemişti  en acısıysa Karan evet derken gülümsemişti artık dayanamıyor dum ve evde bulunan tüm ilaçları içmiştim ve yine her zaman ki gibi Berkay beni kurtarmıştı ve o ilaçlar yüzünden kalbimde geri dönüşü olmayacak hastalıklar çıkmıştı ameliyatla geçmezmiş sadece ilaç tedavisiyle ağrıları azalta bilirlermiş Berkay Doktor olmuştu ve benim kaldığım odaya girerek

'Bak Esila bu yaptığın çok yanlış sen burda onun yüzünden neler çekiyorsun o piç se orada gününü gün ediyor sende savaşmalısın güçlü olmalısın iki ay sonra üniversite sınavları var sen istersen en iyi puanı alıp en iyi okula gidersin ve bunu yap senin ne kadar güçlü olduğunu görsün neler kaybettiğini anlasın '

Berkayın konuşmasını çok haklı bulmuştum ve gece gündüz çalıştım ve Gerçektende en iyi puanı almıştım artık bir amacım vardı oda Kılıç Arslan şirketini yok etmekti