Esila

Bölüm 9

Gözlerimi açtığımda sabah olmuştu ne zaman uyuduğumu hatırlamıyordum
Açık mavi uzun askılı bi elbise giydim ve üzerinede kot çeketimi giyip kulaklığımı takıp bahçeye çıktım Karan yoktu paşa beni görünce seviçle üzerime atıldı bende onu gördüğüm için mutlu olmuştum paşayıda alıp dışarıya çıkacakken kapıda ki koruma

" kusura bakmayın küçük hanım abinin izni olmadan gidemezsin '

' kusura bakmayın ama köpeğimin yürüyüş yapması lazım ayrıca benimde hava almam lazım '

Korumaların dışarı çıkmama izin vereceği yoktu paşa onlara karşı sinirle hırladığın da

' Tamam ama biz de sizinle geleceğiz yoksa abi bizim canımıza okur '

Önden benle paşa gidiyorduk arkada ise iki tane koruma vardı Birinin ismi mert diğeride Akifti müziğimi son ses açıp kulaklığı mı taktım ormanlık yolda yürümeye başladık bir süre türüdük ten sonra yol kenarında büyük bir kaya vardı kayanın en üst kısmına çıkıp önümdeki uçurumun manzarasına bakıyordum ve aklıma gelen şiiri yüksek sesle söylemeye başladım
...

" Uçurumun kenarındayım hızır
Bir dilber kalasının burcunca
Muhteşem belaya nazır
Topuklarım boşluğun avucunda
Kaldım parmaklarımın ucunda
Bir gamzelik rüzgar yetecek
Ha itti beni ha itecek
Uçurumun kenarındayım hızır
Civan hazır
Divan hazır
Ferman hazır
Kurban hazır
Güzelliğin zülme çaldığı sınır
....

Oturduğum yerden ayağa kalktım rüzgar saçlarımı ve elbisemi savuruyor du korumalar çıkmamışlardı.
Bense rüzgârın saçlarımı dans ettirmesine izin veriyordum

' Artık gitmeliyiz Abi birazdan gelir'

Aşağıya inip tekrardan yürümeye başladık

' Abiniz nasıl biri?'

Korumalar şaşırmışlardı
'İyi biri '

' Tamam da ben onu sormuyorum ki ne iş yapıyor insanlara karşı nasıl nelerden hoşlanıyor neleri sevmiyor tek mi yaşıyor?'

Akif ' Abi hak edene hak ettiği gibi davranıyor evli değil sevgilisi varla yok arası babası yurt dışında yaşıyor Türkiye ye gelemiyor sessizlik ve sakinlikten hoşlanır şimdilik bu kadar bilsen yeterli '

'Hmm tamam sağol "

Yolda giderken bian gözümün kararmasıyla dengemi kaybedip düşecek gibi olduğumda Akif'inkoluna tutunup dengemi sağladım

' İyi misiniz?'

Akif endişelenmişti aslında birilerinin benim için endişelenmesi çok güzeldi değerli hissettiriyordu

' iyim sağol sadece gözüm karardı biran önce eve gidelim'

Zaten az kalmıştı eve gittiğimizde Karan'ın sinirli ve sert bakışları karşıladı bizi

' siz nerdeydiniz? '

' biraz hava almaya çıktım buna ihtiyacım vardı'

' bir daha bana sormadan sakın sakın bir yere gitme yoksa olanlardan ben sorumlu olmam'

Karan'ın sözleri bir uğultu gibi geliyordu sol kolum karıncalanıyordu ve bacaklarıma atıyordu kalbimin sesini kulaklarımda duyabiliyordum nefes almam zorlaşıyordu her nefes aldığımda sanki bıçak saplanıyordu bu yüzden çok hafif nefes almaya çalışıyordum ve Karan'ın yan tarafındaki tekli koltuğa oturdum ellerimin titrediğini biliyordum gözlerimi kapattım sakin bir şekilde bu durumun geçmesini bekliyordum
Karan yanıma gelip

' İyi misin bir sorun mu var ? '

'Abi biz yoldaykende gözleri karardı

' Ne demek lan neden beni aramadınız? '

'Bilemedik abi '

'Sikdirin gidin lan '

Ayşen Teyze ninverdiği suyu içip biraz rahatlamaya çalıştım

'Sabahtan beri hiç birşey yemedi ondan böyle olmuştur '

Karan'ın kaşları çatılıp sinirle

' neden yemiyorsun ?'

' canım istemiyordu '

' bu saatten sonra isteyecek eğer bir öğün bile atladığını duyarsam seni maf ederim '

yüz ifadesinden sözlerinin ciddiyetini anlamıştım ve tabi sesindeki şefkati de

Ayşen Teyze yemek hazırlayıp sofraya çağırdığında masaya oturduk bir kaç çeşit et pilav salata çorba falan vardı ben Sadece pilav ve salata yiyordum
'ette ye biraz '

'Ben yarı vejetaryanım '

Karan bu sözümede sinirlenmişti daha doğrusu yüzünün güldüğünü hiç görmemiştim.

'Sen bana iş ayarlayacak oluyordun bulabildin mi? '

'Artık işe ihtiyacın yok '

'Nasıl yani?'

'Bundan sonra bu evde yaşayacaksın ve benden habersizde hiçbir yere gitmeyeceksin ?'

'Peki ya evim ?'

'Merak etme seni istediğin zaman götürürüm oraya '

Zaten çok yorulmuştum okul iş kendime hiç dinlenme fırsatı vermemiştim hem artık okul yoktu iştende atılmıştım kütüphaneden de ayrıldım başımla onu onayladıktan sonra masadan kalktık salona oturduk film izleyelim mi? Diye sordum

'Ben sadece korku filmi izlerim izlersen gel izlemezsen de çık yukarı yat '

Ne kadar soğuk davranıyordu
Saat hala erken olduğu için oturmaya karar verdim korku filmlerini sevmezdim bir süre izledikten sonra korkup Karan'ın koluna sarıldım sonra gülümseyerek bana baktı ilk defa onu gülerken görüyordum . Film bittikten sonra odaya geçtik Akif kapıyı tıklayarak içeri girdi

' Abi bir sorun var depoların birine baskın olmuş çatışma devam ediyor"

Hızlı bir şekilde odadan çıkmışlardı pencereden bakınca kapıdaki korumalarıda yanına almıştı bir tane koruma tek kalmıştı. Onlar gittikten sonra bende çantamdan tayt çıkarttım ve üzerine bol askılı bi tişört giydim saat 23.45 ti hala gelen giden yoktu birden elektrikler gitti karanlıktan çok korkuyordum telefonumun şatjıda bitmişti balkona çıkıp koltuğun yan tarafındaki küçük olan boşluğa oturdum hiç değilse biraz aydınlıktı ve gözlerim yavaşça kapanıyordu çok uykum vardı ama korkudan odaya gidemiyordum aklıma izlediğim korku film sahneleri geliyordu.