Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
<<Αφησε με !!>> ούρλιαξε προσπαθώντας να τον κλωτσήσει με όση δύναμη της είχε απομείνει, ειχε διαβάσει κάποτε στο ίντερνετ κάποιες έξυπνες κινήσεις άμυνας για να μπορέσει να αποφύγει κάποια τυχόν ληστεία ή ακόμα χειρότερα μια πιθανή επίθεση από κάποιον μανιακό ψυχικα διαταραγμένο άνθρωπο ή ακόμα καλύτερα ισως κάποιον δολοφονος που έψαχνε έτοιμο θύμα για να ικανοποιήσει τις κρυφές επιθυμίες του ..
Όλα ήταν ψέματα,σκέφτηκε με μια πικραμένη έκφραση στα χείλη της καθώς παραιτήθηκε απ'το να παλεύει στο να ελευθερωθεί απ'την βίαιη αγκαλιά του που την έπνιγε,ένας άντρας πολύ ψηλότερος και πιο μυώδες από εκείνη πάνω στην τρέλα του να πραγματοποιήσει τον τελεια σχεδιασμένο σκοπό του ,δεν κάνει κανένα βήμα λάθος,το θύμα παραμένει θύμα Και μια απροετοίμαστη γυναίκα δεν γλυτώνει τόσο εύκολα απ'τα χέρια ενός τρελού.. Όσο ετοιμη και αν έμοιαζε στο να αντιμετωπίσει μια τέτοια κατάσταση,όσα μαθήματα άμυνας και ειδικές σχολές στις οποίες δεν έχανε ούτε ένα μάθημα...ολα πήγαν χαμένα,ειχε παραδοθεί στα δυνατά του χέρια..
Αν και την είχε σφραγίσει στα πόδια δεν ένιωθε πως την πονούσε ιδιαίτερα,μπορεί να ήταν δυνατότερος αλλά δεν την έκανε να πονάει, περισσότερο πονούσε η καρδιά της γι αυτά που την περίμεναν,ήταν σίγουρη πως εκείνος ο άντρας ήταν ικανός να της πάρει τα πάντα,μπορούσε να την καταστρέψει μεσα σε ένα λεπτό..
*να την τσαλακωσει σαν ένα κομμάτι χαρτί και υστερα να την πετάξει στα σκουπίδια *
Τα χέρια της τον χτυπούσαν τόσο μανιακα στη πλάτη που τον ένιωθε να του κόβεται η ανάσα για μερικά δευτερόλεπτα δίχως όμως να ακουστεί το παραμικρό επιφώνημα πόνου απ'τα χειλη του ,κοντοσταματουσε να πάρει μια ανάσα και συνέχιζε εκεινον τον μεγάλο δρόμο μεσα στα υγρασιασμενα στενά του Λονδίνου... εγκαταλειμμένα σπίτια με σπασμένα παράθυρα που εμπαζε ο αέρας ,κλειστά μαγαζιά που κάποτε συνήθιζε ο κόσμος να τα αποκαλεί ως τα πιο δημοφιλές στέκια εκείνης της πλέον ερημικης πόλης ...αυτη η ρουτίνα πλέον είχε αλλάξει,ο κόσμος κλεινονταν μεσα στα σπίτια τους λες και περίμεναν μια δυνατή καταιγίδα να ξεσπάσει ,χωρίς όμως αυτό να μη διαπιστώνεται απ'τις καιρικές συνθήκες που χειροτερευαν όλο και περισσότερο...ηταν λες και είχαν απομείνει μόνο εκείνοι οι δύο στην γη ,κανένας περαστικός δεν περνούσε γύρω τους για να την βοηθήσει...
