Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
οσο βρισκόταν στο δωματιο μαζι του ,επαιρνε δύναμη για να αντιμετωπίσει ενα ολόκληρο στρατο αντρες και να βαλει το σχεδιο της σε εφαρμογη ..
ο κριστοφερ πειρε ενα ψεύτικο χαμογελο καθως εβλεπε εκείνους τους αντρες να μπαίνουν στο καράβι τους με το ετσι θέλω,κρατησε την ψυχραιμια του λαι εδωσε χερια με τον αρχηγό του απέναντι καραβιού,η ανασα του βρωμουσε ρούμι και υα δοντια του ήταν σαπια,ηταν αντρας αλλης εποχής,αρκετα μεγάλος σε ηλικία αλλα φαινόταν απο χιλιόμετρα ποσο πανούργος ηταν,οι στοχοι και οι σκοποι του ηταν μονο αυτα που μπορουσε να βλέπει μπροστά του,εσφιξε το χερι του οσο μπορουσε κανοντας τον τζοναθαν να ανοιξει διαπλατα τα ματια...
<<ξεχασε ο χαρος να σε παρει εσενα;>> το φρυδι του ηλικιωμένου καπετανιου υψώθηκε καχύποπτα πλησιάζοντας περισσότερο για να ακούσει...
<<ακουσα καλα αυτο που ειπες νεαρε; νομίζω πως η δύναμη μου σου εδειξε ποιον απο τους δυο θα παρει ο χάρος σε λιγο>> η ανασα του ηταν ανυπόφορη,ηταν αληθεια πως δε θα άντεχε περισσότερο να διαπραγματεύεται με αυτο τον άνθρωπο,ηταν κάτι ανεξήγητο η δικη του περιπτωση..
<<να φανταστώ δεν εισαι εσυ ο καπετανιος ,τοση ανικανότητα αποκλείεται να την είχες εσυ σωστα;>>
ο κριστοφερ χαμογέλασε απαλα ,δεν θα επρεπε να ξεσπάσει τώρα αλλιως θα χαλούσε το σχεδιο..
<<οχι δεν ειμαι εγω,ο καπετανιος αυτη την στιγμή βρίσκεται στην καμπίνα του και κανει σοβαρές διαπραγματεύσεις με πολλα αλλα πειρατικα καράβια οπως αυτό,ξερετε είμαστε μετρημένα στα δαχτυλα,βρισκόμαστε σε μια εποχη που δεν περνανε αυτα να υποθέσω στην δικη σας ηταν περισσότερα σωστα;>>
ο αρχηγός έδειξε να ενθουσιάζεται από τα πλούτη του καραβιου εδω,και με δικη του πρωτοβουλία κάθισε σε ενα μερος φωνάζοντας σε μια παράξενη γλωσσα τους μεγαλόσωμους αντρες για να καθισουν μαζι του ..
