<<αναμνησεις 2>>
Κρυφτηκε πισω από ένα δεντρο βλεποντας την να εγκαταλειπει ένα παραξενο μερος,αραγε αυτό να ηταν το σπιτι της? Κρυφτηκε καλυτερα κρατωντας εκεινα τα σκοινια ακομα στα χερια του,τι πηγαινε να κανει? Θα καταδικαζε γυναικα και ολο το φταιξιμο θα ηταν δικο του,τα πεταξε στο εδαφος σκουπιζοντας τα χερια του..
*θα την καταδικασεις? Από ποτε εγινες ετσι? Καλυτερα να δουλευες σαν σκυλι μερα νυχτα παρα αυτό που πας να κανεις τωρα,όμως πρεπει να μαζεψεις τα χρηματα οσο το γρηγοροτερο δυνατον για τον αδερφο σου,αλλιως θα πεθανει..θυμησου τι ειπαν οι γιατροι θα τον χασεις*
Εκλεισε τις γροθιες του και κατευθυνθηκε κοντα της με βιαστηκα βηματα,εκεινη το παρατηρησε και του εριξε ένα βλεμμα γεματο μισος,γιατι με παρακολουθεις? Φωναζαν τα ματια της και τον μαγευαν ακομα περισσοτερο,όμως για απαντηση της εριξε ένα δυνατο χαμογελο γεματο χάρη...
<<μηπως θα μπορουσατε να μου δειξετε τον δρομο για τον εκδοτικο οικο κυρια? Διαβαζω μερικα βιβλια και νομιζω πως εκδοθηκαν νεας σειρας..>>
Στην αρχη διστασε να του απαντησει όμως αργοτερα εκανε ένα βημα μπροστα
<<και εγω εκει κατευθυνομαι κυριε,μπορειτε να με ακολουθησετε αν θελετε είναι λιγο πιο κατω δεξια>> παρολο που φαινοταν μυστηριος και κρατουσε μια αρκετη αποσταση από διπλα του,παρατηρησε πως ηταν πληρες καλυμμενος με ένα μαυρο παλτο και κατι γυαλια,δεν μπορουσε να διακρινει ουτε και τα μαλλια του γιστι φορουσε ένα καπελο,φαινοταν όμως ζεστος και η φωνη του ηταν βραχνη...
Πεντε λεπτα αργοτερα,την κοιτουσε να ανεβαινει τις σκαλες χαμογελωντας του με ντροπη,τα χλωμα μαγουλα της ειχαν παρει ένα ροδαλο χρωμα και η καρδια της σφυροκοπουσε σαν τρελη,δεν καταφερε να τον κοιτάξει και ισως αν τον εβλεπε στον δρομο χωρις αυτά τα περιεργα ρουχα να μη τον αναγνωριζε καθολου..
YOU ARE READING
ΣΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΩ..!
Adventureείναι απαιτητικός,επιβλητικός και σκορπάει πανικό στον διαβα του.. οτι θελει το παιρνει δικό του!