<<σπίτι >>
<<ξυπνηστε ομορφη δεσποινις μου,πρωινο δε θα παρετε?>> ακουγωντας την φωνη του ,τα βλεφαρα της ανοιξαν απαλα βρισκοντας μπροστα της το εντονο φως του ηλιου να της τυφλωνει τα ματια,και εκεινον να στεκεται μπροστα της σαν επηγειος Θεος δινοντας την αντισταση του στον ηλιο..
<<στο κρεβατι?>> τον ρωτησε νυσταγμενη με ένα χαμογελο στα χειλη,δεν τον ειχε αντικρισει ποτε ξανα στην ζωη της ετσι,κατι ειχε αλλαξει πανω του φαινοταν...φαινοταν διαφορετικος,σωστα αυτό ηταν,φαινοταν ευτυχισμενος,εμοιαζε με καποιον φυλακισμενο που μολις ειχε κερδισει την ελευθερια του..
<<φυσικα στο κρεβατι,σας εχει περιποιηθει κανενας ποτε με τοση λεπτομερια?>>
<<μπορει ναι όμως μπορει και όχι>>του ειπε θελοντας να τον πειραξει,εσμιξε τα φρυδια του τραβωντας περισσοτερο πανω στην μεση του το κοκκινο σεντονι και την πλησιασε μπαινοντας αναμεσα απ'τα ποδια της ,τα μαγουλα της κοκκινησαν εντονα νιωθοντας την παρουσια του ασφυκτικα κοντα της
<<πεσμου ποιος καταφερε να σε περιποιηθει καλυτερα από μενα λοιπον>> εριξε τα χερια του δεξια και αριστερα της σκυβοντας μπροστα στο προσωπο της ..
<<ενας αδιστακτος απαγωγεας ισως,ενας ξεροκεφαλος αντρας?>>τα δαχτυλα της εμπλεξαν στα μαλλια του κοιταζοντας τον να ηρεμει και τους μυς του κορμιου του να χαλαρωνουν,βαθια μεσα του φοβοταν πως καποιος άλλος την ειχε κερδισει καπου καποτε,στο μακρινο παρελθον ισως...
<<ο ξεροκεφαλος απαγωγεας μα φυσικα ,ημουν εγω>> της ειπε κοιταζοντας την με ένα σκοτεινο χαμογελο
<<ο ξεροκεφαλος αντρας ηθελε να σε προστατευσει,ασχετα που ετρεφε συναισθηματα για εσενα,ηθελε μονο το καλο σου>>
Η ντεμπορα θυμηθηκε την πρωτη μερα που την ειχε κλεψει βγαζοντας αποτομα την κουκουλα του,τα μαυρα ματια του, τα κοκκινα χειλη του που παλευαν για αερα πισω από το ασφυκτικο υφασμα..
YOU ARE READING
ΣΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΩ..!
Adventureείναι απαιτητικός,επιβλητικός και σκορπάει πανικό στον διαβα του.. οτι θελει το παιρνει δικό του!