Behind Curtains (ONGOING)

Kabanata 31

Kabanata 31

Happy Birthday

Akala ko ay tapos na kami. Hindi pa pala. Akala ko lang pala 'yon... Hindi pa mag-li-limang minuto ang pag-gising mula sa maiksing idlip ay na-goyo nanaman ako ni Sir Killian. Ang kaibahan nga lang, ngayon, ako na 'yong nakaposas. Nakapirmi ang dalawang braso sa aking likod, Sir Killian lightly tugged on my pony tail as he pounded me from behind.

My stomach easily knotted at our position. My knees bent on top the mattress while I could only groan in pleasure as I took all of him. My legs were jelly, and I was about to collapse, but Sir Killian held my waist in place, at mas idiniin ang sarili sa akin. Mahigpit ang paghapit niya sa bewang ko habang mas binilisan ang pag-ulos. Half of my body was already buried on the sheets as I panted and moaned in both pleasure and sore. 

Masyado na akong maingay. Masyadong malakas ang mga halinghing at sigaw ko, but I didn't care. I already gave myself away, I have nothing else to keep. Wala na akong maitago. Wala na akong maibabalik. Ang pangako ko sa isip ay hahayaan ko ang sariling tuluyang malunod sa sarap. Malugod kong tatanggapin ang lahat ng sarap sa gabing ito.

My eyes were rolling back on my nth release for the night. Hindi ko na mapigilang maluha sa ibang klaseng pagkagusto. I was parched and satisfied both at the same time. Ang pagbabara sa dibdib ay nawawala sa tuwing napagbibigyan ang init. Bumagsak na ang katawan ko sa kama nang tumigil na si Sir Killian sa pag-galaw.

Nararamdaman ko ang init at hingal niya sa aking balat nang sumalampak siya sa likod ko. I blacked out after that. I didn't care anymore if I was too sweaty, naked and a mess, at masyado siyang nakadikit sa akin. My energy was all but used up.

Alas-otso noong nagising ako ulit. And judging from my still stinging eyelids, ay mukhang kulang sa anim na oras 'yong naging tulog ko. Nevertheless, I got off the bed to take a shower. Naputol nga lang iyong paghikab ko nang sa pagtayo ay agad akong nabuwal. Bumagsak ako sa sahig na pinagtayuan. Nagulat ako roon at bahagyang natawa, pero imbes na umatungal sa hapdi ay pinagpatuloy ko lang ang paghikab.

Nag sinubukan kong mag-unat kasabay ang pag-hikab, doon ko lang naramdaman ang pamamanhid. Pins and needles spread through my legs and arms. I wanted to groan when I realized it. Kagat-labi kong pilit na minasahe ang sarili and pulled Sir Killian's shirt off the floor para takpan ang sarili. I sighed. At nang mapabaling sa malapit na full mirror ay hindi ko sinadyang matawa sa kalagayan. 

I was used to the prickling sensation. My body likes to go numb every time it's dehydrated, kaya ganito. Laughing about it helps, though. Ang mas nakakatawa pa ay ang makita iyong magulo kong hitsura sa sahig, habang si Sir Killian ay balot na balot ng duvet at tulog na tulog sa kama. Oh, our striking differences in all things!

Nang medyo na-kaya nang maglakad ay agad akong tumungo sa banyo. The pain and numbing now felt gratifying as I gingerly walked on the carpeted floors. Agad nga lang akong nanginig nang tumapak sa malamig na tiles ng banyo. I immediately ran the lukewarm shower and washed up. I felt a hundred times better after, as I wrapped the bathrobe around my body. 

Pinunasan ko iyong umulap na salamin habang iniinom ang baong morning-after pill. Sa banyo na rin ako magbibihis. Nag-bo-blow-dry na ako ng buhok nang biglang bumukas ang pinto. I turned the blow-dryer off and looked at it, bago ko binalik sa salamin ang tingin at tingnan siya sa gitna ng repleksyon naming dalawa.

"Sorry, nagising ba kita?" tanong ko, hawak-hawak pa rin ang dryer. Hindi pa masyadong tuyo ang buhok ko, pero nilapag ko na iyon nang unti-unti siyang naglakad patungo sa akin.