Medyadaki müzikle okuyabilirsiniz.Bayıldığım bir sanatçı ve şarkısı olur kendileri.Herkese keyifli okumalar.Bol bol yorumlarınızı bekliyorum 🌺❤️
"Jungkook....yalvarırım götür beni buradan.Daha fazla burada kalmak istemiyorum."
Jungkook,Jimin'in elini hızla kavrayarak onu kendine çekmiş.Hala ağlayan bedeni kolları altına alıp onu bulundukları kulüpten çıkarmıştı.Kolları arasında titreyen bedeni daha sıkı sarmış,köşeye çektiği arabaya doğru ilerletmişti.Jimin, saniyelik olarak durduğunda Jungkook'ta durmak zorunda kalmış,ona bakan yaşlı gözlerle paramparça olmuştu.
"Tüm bunları önceden biliyordun değil mi?"
Jungkook aldığı soruyla kollarını Jimin'den ayırmış,tam karşısına geçerek derin bir nefes almıştı.
"Biliyordum."
"Ne zamandır?"
"Onu birkaç hafta önce görmüştüm.Aynı bu şekilde..."
Jimin,ellerini saçlarına atıp birkaç tutam yoldu.Yaşadıklarına, gördüklerine hala inanamıyordu.Gerçekler üzerine çok ağır inmiş,izledikleriyle bedeni fazlasıyla sarsılmıştı.
"Hoseok,Taehyung'u eve getirdi Jungkook.Bana en yakın arkadaşı diye tanıttı.Ben,sırf bu yüzden onları yalnız bıraktım.Sırf arkadaşlar diye, muhabbetlerine engel olmayım diye...Ne kadar aptalım?Oysa ki aralarındaki şey arkadaşlıktan daha öteymiş."
"Şşş Jimin,lütfen sakinleş."
Jungkook,iç organlarının adeta gördüğü görüntüyle parçalandığını hissediyor,bir an önce buna engel olmak istiyordu.Karşısında kendisini harap eden bir Jimin görmek kesinlikle kaldırabileceği bir şey değildi onun için.Jimin'e yaklaşarak ellerini kavradı ve onun görüş hizasına girdi.Parmaklarını ince parmaklara dolayarak titreyen bedeni kendine yaklaştırdı.
"Aptal olan sen değilsin.Sakın kendine bunu söyleme.Sadece görmeni istedim.Hayatında olan kişinin nasıl bir pislik olduğunu,canını acıttığı onca kavga sonrası çıkıp kiminle ne yaptığın gör istedim Jimin."
Jimin'in gözlerinden başlayıp yanağından süzülen bir gözyaşını izledi Jungkook.Sanki ruhundan bir parçayla beraber o damla da düşüp gitmişti.Vücuduna hükmeden tüm sistemlerini, o damlanın gözlerinden inişini gördükçe yitiriyor gibiydi.Yeniden içinden geçirdi Jungkook,bir kez daha tekrarladı kendine: 'Gülümsemeni solduran herkesin hayatını solduracağım Jimin.'
"Ben sadece sevip değer vermiştim Jungkook."
"Biliyorum.Hiçbirini haketmiyor,haketmeyecekler."
Jungkook, parmaklarını Jimin'in ıslanmış yanaklarına çıkardı.Islak yerleri,elinin dışıyla silerek nemli yanakları iki eliyle kavradı.Gözleri, dudakları kızarmış yüzü, hayranlıkla izlemeye başladı.Nasıl bu kadar kusursuz olabilirdi?Nasıl?Onu izlediği her an içinde bir şeyler eriyor,bakışlarıyla beraber kendiside kapılıp gidiyordu.
"Gözlerimin içine bak Jimin.Seni çok fazla seviyorum.Seni ilk gördüğüm günden beridir deli gibi seviyorum.Senin için yapamayacağım şey yok.Hiçbir şeye katlanmak zorunda değilsin,bu acıya ise asla...."
Jimin, Jungkook'un kahve gözlerine dalmıştı adeta.Ağlaması kesilmiş,az önceki her şeyi unutmuş gibi sadece karşısındaki Jungkook'a ve dediklerine kitlenmişti.
"Ağlamana dayanamıyorum ta ki seni gördüğüm günden beridir.İçim sökülüp atılıyor her iç çekişinde.Lütfen,ağlama Jimin.Seni hiçbir şekilde haketmeyen biri için döktüğün o yaşlarına karşı çok savunmasızım."
Jimin'in,Jungkook'un sözleriyle gözleri dolmuş ve yanağından Jungkook'un eline doğru bir damla gözyaşı daha süzülmüştü.
"Beni her şekilde hakeden tek kişi içindi bu gözyaşı.Sevgin karşısında savunmasızım."
Jungkook'un yanağı, yukarı doğru kıvrıldı ve karşısında ona gülümseyen bedenin dudaklarına indirdi bakışlarını.Alt dudağını,tadına asla doyamayacağı alt dudağa hafifçe sürterek iki bedeni de titretti Jungkook.
"O kadar inanılmazsın ki Jimin..."
İki bedeninde gözleri kapalı ve birbirlerine bir nefes yakınlıktaydılar. Bu yakınlıkta dudaklar birbirine sadece sürtüyor,arada söylenen cümlelerle tam anlamıyla birazdan kavuşacak bedenleri daha çok yakıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"...Sana dokunurken bile gerçekliğini sorguluyorum."
Jimin,ona meydan okuyarak konuşan ve her hecede dudaklarına çarpan dudaklara doğru karşılık vermişti.
"Gerçek miyim sence?"
"Sana dokundukça her seferinde biraz daha gerçekliğine bulanıyorum."
Fısıltıyla konuşulan her cümle iki dudak arasında mekik dokuyur,esen rüzgara katılıp gecenin karanlığına karışıyordu.
"Bu gece,çok fazla kirli gerçeklik vardı."
"Hepsinden arındıracağım seni Jimin. "
"Kirli gerçeklikten kurtar beni.Sadece senin dokunuşlarınla kalan gerçekliğe karışalım Jungkook."
"Benimle gel...evime.Bu gece kurtulsun bedenlerimiz,karışsın birbirine ruhlarımız."
"Gidelim...Gerçekliğe bulanalım."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
