ODA ARKADAŞIM

BÖLÜM 11

ODA ARKADAŞIM

BÖLÜM 11

~

Günler geçtikçe her şey çok daha güzel oluyordu. Menesse oyundan da olsa hayalini kurduğu yuvaya sahip olmanın, İlgar hasretiyle büyüdüğü aile sıcaklığını bulmanın, Kerim Bey ise eşinin son isteğini yerine getirmiş olmanın mutluluğundaydı. Menesse artık aileden biri gibi hissediyordu kendini. Sanki bu evlilik gerçekmiş ve ömür boyu bu evde yaşayacakmış gibi. İlgar da bu evlilik yapılırken verilen sözleri unutmuş gibiydi. Sürekli ileriye doğru planlar yapıyordu. İkisi de bu evliliğin oyun olduğunu unutmak istiyordu. İkisi de oyun bozanlık yapmak istiyordu.

Akşam yemeğine oturduklarında İlgar hâlâ gelmemişti. Menesse tam soracakken Kerim Bey konuşmaya başladı. "Biz başlayalım İlgar gecikecek." dedi Kerim Bey.

Yemek yedikten sonra salonda otururken Zehra Hanım girdi içeri. "Kerim abi bu gece izin alabilir miyim?" dedi yüzünde anlamsız bir keder vardı.

"Tabii ki Zehra ama kötü bir şey yok değil mi?" dedi Kerim Bey ayağa kalkmış Zehra Hanımın karşında durmuştu.

"Yok yok arkadaşım biraz hastalanmış oraya gideceğim."

"Peki Zehra ama maddi manevi bir ihtiyaç olursa ara. Ve ayrıca şoförle git yalnız gitme."

"Sağ ol Kerim abi Allah razı olsun." dedi Zehra Hanım ceketini giyerek çıktı evden.

Zehra Hanımın çıkmasıyla Menesse de Kerim Beye iyi geceler deyip odasına geçti. Kaç gündür Güneş'le konuşamıyordu tam onu arayacaktı ki telefonu çaldı, Güneş arıyordu.

"Ben de tam seni arayacaktım ya tesadüfe bak."

"Kalplerimiz bir canım. Nasılsın her şey yolunda mı?" diye sordu Güneş ne kadar belli etmemeye çalışsa da sesi endişe doluydu.

"Çok iyiyim, İlgar mükemmel bir insan." dedi Menesse farkında olmasa da gülümsüyordu.

"Allah seni gönlüne göre insanlarla karşılaştırırmış kardeşim."

"Sen nasılsın peki? Fırat'ın tedavisi nasıl gidiyor?"

"Fırat'ın tedavisinde hiçbir gelişme yok. Menesse ben çok korkuyorum. Bu kadar çabanın bu kadar umudun ardından Fırat'ın yıkılmasından çok korkuyorum." dedi Güneş endişesi telefondan hissediliyordu.

"Yapma Güneş aklına kötü şeyler getirme. Ne diyorduk hatırla. 'İnan ki gerçekleşsin.' "

"Güçlü olacağım Menesse. Senin kadar olamasam da güçlü olacağım. Sağ ol Menesse sen de olmasan ben kime açacağım içimi?"

"Bizi bizden başka kim anlayabilir kardeşim?"

"Haklısın Menesse. Bizi en iyi biz anlarız. Canım, doktor çağırıyor şimdi kapatmam gerek sonra görüşürüz." deyip telefonu kapattı Güneş.

Menesse saate baktığında gece yarısı olmuştu. Fakat İlgar henüz gelmemişti. Önce aramayı düşündü ama anında vazgeçti. "Ne o öyle kocasını merak eden kadınlar gibi yok ya ne arayacağım. " Menesse kendi kendine konuşurken İlgar yorgun bir yüz ifadesiyle girdi içeri.