Hafızamı zorlayarak kampüsten içeri girdim. Dün yazdıklarının verdiği şokla hiç bir şey yazamamıştım. Hoş hastalığımında etkisi vardı bunda. O gün beni kurtaran adam... Ama ben o gün gözümü kapalı tutmaktan kim olduğuna bakamamıştım. Tek geçen isim Kenan diye biriydi. Sınıfıma girip herhangi bir yere oturup telefonumu çıkarmıştım.
Dolunay: Gözüm kapalıydı o günü hatırlamıyorum.(12:00)
Dolunay: Sadece bir isim aklıma geliyor.(12:05)
Dolunay: Kenan ?(12:07)
0558...: Hayır ben o değilim.(12:08)
0558...: Senin dediğin kişi polis , katili vurandı.(12:08)
Dolunay: Sen polis değil misin?(12:12)
0558...: Hayır değilim.(12:12)
Dolunay: Bizim okuldan falan mısın?(12:16)
Dolunay: Ya da onun arkadaşı mıydın?(12:18)
0558...: Hayır ikiside değil. (12:19)
0558...: Bir mesleğim var zaten.(12:19)
Dolunay: O zaman o gün orada ne işin vardı?(12:23)
0558...: Polise danışmanlık yapıyorum ben. (12:23)
0558...: Katilin seni kaçırdığı gün ipuçlarından yanıldığımızı sonradan fark ettim.(12:23)
0558...: Tekrar düşününce tehlikede olduğunu anladığım an arabama binip bir yandan Sercan'ı aradım.(12:24)
0558...: Sercan ,baş komiser olan. Vakayı yöneten o.(12:24)
0558...: Kenan o sıra yanımdaydı zaten.(12:24)
0558...: Beraber geldik seni kurtarmaya. (12:24)
0558...: Gerisini biliyorsun.(12:25)
Dolunay: Ben hala mesleğini anlamadım.(12:28)
0558...: Psikoloji ve kriminoloji uzmanıyım.(12:28)
0558...: Suçluların hareket , davranışlarına göre bir profil oluşmasına yardımcı oluyorum.(12:29)
0558...: Böylece polisin işini kolaylaştırıyorum.(12:29)
Dolunay: Güzel bir meslekmiş.(12:34)
Dolunay: Keşke önceden bilseydim. Belki bende seçerdim😂.(12:37)
0558...:İyi ki bilmiyorsun.(12:37)
0558...: Davranış şeklime göre beni bulurdun😒😂 (12:38)
Dolunay: Doğru.(12:39)
Dolunay: Ee ben sana numaramı falan nasıl buldun diye soramayacağım şimdi ☹️. (12:45)
0558...: İstersen içinde kalmasın sor.😂😂(12:45)
Dolunay: Neden 3 senedir karşıma çıkmak yerine uzaktan takip ettin?(12:48)
Görüldü olduktan sonra bir şey yazmamıştı. Sıkıntı ile nefesimi dışarı verip telefonu kitledim. Hocanın gelmesi ile gerekli malzemeleri çıkartıp dinlemeye başladım.
^^^
Kafamı sonunda kaldırdığımda karşımda çizdiğim plana baktım. Bir zamanlar severek yaptığım şey bana işkence olarak geliyordu artık. Ders bittiğinde telefonu elime aldım.
0558...: Sen psikolojisi zirve kötü birinin karşısına çıkar mıydın?(15:00)
0558...: Şu an bile gayet iyi durumdayken,(15:02)
0558...: Engelli olduğunu düşünüyorsun.(15:03)
0558...: Bu yüzden seni sevdiğini söyleyene inanmıyorsun.(15:05)
Dolunay: Umarım kandırılmıyorumdur.(16:35)
0558...: Umarım seni kandırmadığımı sana kanıtlayabilirim.(16:37)
0558...: Karşına umarım çıkabilirim.(16:37)
Dolunay: "Beni sevdiğinde karşına çıkacağım." saçmalığında mı?(16:40)
0558...: Hayır.(16:40)
0558...: Hayır kendini sevdiğinde karşına çıkacağım.(16:40)
0558...: Beni sev veya sevme problem değil.(16:41)
0558...: Önemli olan kendini sevmen.(16:41)
0558...: O zaman birini sevebilirsin.(16:44)
0558...: Ki tek bencilce düşüncemde şu.(16:44)
0558...: O zaman inşallah sevdiğin kişi ben olurum.(16:48)
^^^
•Not: Artık texting bölümüne geçiyorum. Onun için bölümler kısa ve sadece konuşmadan ibaret olacak.
•Not2: Üstte dediğimi büyük ihtimal yapmam dkmdldmd
•Önemli not: Saatleri yazma sebebim , Dolunay'ın zorluk çektiği anlaşılabilsin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AFAZİ💫
FanfictionBilinmeyen: Kendini boşuna üzüyorsun. Bilinmeyen: Boşu boşuna yıpratıp tedavini zorlaştırıyorsun. Bilinmeyen: Şunu unutma, Bilinmeyen: Sen engelli değilsin. Bilinmeyen: Tıpkı seni sevmem gibi, engel değil. Bilinmeyen: Afazi bir engel değil.