AFAZİ💫

"Kendimden bahsedeyim..."

0558...: Dolunay?(20:21)

0558...: Kocaman 2 gün,(20:21)

0558...: 48 saat,(20:21)

0558...: 2.880 dakika,(20:22)

0558...:172.800 saniyedir yazmıyorsun.(20:24)

0558...: Yazmayı da geç mesajlarıma görüldü atıyorsun.(20:24)

0558...: Polisler haber verdi bana, (20:25)

0558...: O gün programdan çıktıktan sonra da yüzün bembeyazmış. (20:25)

0558...: Hal ve hareketlerinde de acayiplik fark etmişler. (20:25)

0558...: Neler oluyor?(20:25)

0558...: Bir şeyler sakladığını hissediyorum.(20:27)

  'Doğru hissediyorsun' yazmak o kadar çok istiyorum ki bilinmeyen ama korkumdan yapamıyorum. Televizyonu açmıyorum, evden dışarı çıkmıyorum, telefonu kenara fırlatmış durumdayım... Annem onu aramam gerektiğini yazıyor ama sanki onlarda tehlikeye girecekmiş gibi hissettiğim için arayamıyorum da.

  O gün Seri'nin söylediği sarışın kız Gözde ile ortak arkadaşımız olan Omay idi. Resmen dediğini yapmadım diye benim canımı yakmak istemişti. Bilinmeyen'e de bundan dolayı yazamıyordum. Ne yaptığımdan, kime haber verdiğimden , haberdar olduğuna göre kesin yakınlarımdaydı.

   Ama böyle bilinmeyeni olaylardan haberdar etmezsem onun yakalanmasına engel olurum. Hem hala Omay'ın cesetinden haberleri yoktu ki bilinmeyen bana yazmıyordu bunu.

  Telefonu hemen elime alıp mesaj yazmaya başladım.

Dolunay: Doğru hissediyorsun. (20:40)

Dolunay: Senden çok önemli bir şeyi saklıyorum.(20:44)

0558...: Dolunay ne oldu? (20:44)

Dolunay: Yayın günü Seri bana mesaj attı. (20:46)

Dolunay: Dediklerini yapmadım diye, (20:48)

Dolunay: Omay'ı, arkadaşım'ı öldürdü. (20:54)

0558...: Dolunay hemen bana mesajı atıyorsun.(20:55)

0558...: Bende ekipleri Omay'ın eve yolluyorum.(20:55)

Dolunay: Mesaj*(20:57)

Dolunay: Özür dilerim bilinmeyen.(20:59)

0558...: Saçmalama Dolunay. O mesajı okuduğunda ne hissettiğini tahmin ediyorum. (20:59)

0558...: Ama bana görüldü attığın içinse özürün, (20:59)

0558...: Yazman ile kabul ettim. (21:00)

^^^

  Gecenin ilerleyen saatlerinde Bilinmeyenden sürekli mesaj beklememle geçti. Saat neredeyse 12 olmuştu ama hala yazmamıştı. Bir ihtimal ölmediğini düşünmeden edemiyordum. Ama işte ihtimal...

0558...: Dolunay,(23:50)

0558...: Ben üzgünüm.(23:54)

0558...: Omay ölmüş.(23:57)

0558...: Otopsi için götürdüler şimdi.(23:58)

0558...: Ben cidden üzgünüm.(23:58)

  Ağlamaya başlamamı sağlayan cümleyi okumamla telefonu sakince kenara bıraktım. Kaç gündür orada cansız bir biçimde benim yüzümden öyle yatıyordu.