AFAZİ💫

Özel Bölüm (Serİl)

  •Başlayalım bakalım upuzun bir aradan sonra.

•Aslında yine bu bölümü atacak gücüm yoktu ama Kaya Giray yarınım yok dedikçe dedim ne bekliyorsun işte at gitsin. Sonuçta 6.8 Elazığ Malatya depreminden sağ çıktın diye bir daha çıkacağın kesin değil ya diyerek atıyorum.

  •Bu arada Sercan İlayda ve bölümlerde çok az gördüğünüz İlhan aynı filmde oynadılar gördüğümde baya kahkaha atmıştım. Keşke sizede gösterebilseydim ama işte kıskançlık...dkdpmdsşl

  •Neyse lafı fazla uzatmadan size iyi okumalaaaar

***
•Medya: Sercan ve İlayda🥰💙😂

  "N'oluyor burada?" Uzun süredir kaçtığım İlayda'nın yanına bu sefer gördüğüm manzara ile dayanamamış ve yanına gitmiştim.

  "Bir şey yok Sercan bey. Çok fazla ses çıkarttıysam kusura bakmayın." İlayda hem resmi hem de bir o kadar kırgın çıkan sesiyle konuştuğunda şaşkınca ona baktım. O ise beni takmamış ve önüne 3.koliyi alıp doldurmaya başlamıştı.

  "İlayda neden toplanıyorsun?" Beklediğim şeyin olmaması için içten içe dua ederken İlayda'ya bakıyordum. O ise gözünden akan yaşları silip devam etmişti işine. "Bana cevap verir misin?"

  "Sercan bey lütfen konuşmak istemiyorum iznizle çıkarsanız işime devam edeceğim." Yüzüme bakmamayı ısrarcı bir biçimde sürdürürken sinirlenmiştim.

  "Ne beyi lan. Si-" tam küfür edecekken susup düzgünce tamamladım cümlemi. "Sevdirtme beyini. Yüzüme bak ve cevapla."

  "Bunu 1,5 senedir yüzüme bakmadığı gibi benden kaçan, telefonlarıma cevap vermeyen hatta bana vereceği görevleri başkası ile ileten adam mı söylüyor?" Kafasını kaldırıp dolu dolu gözleriyle bana bakmıştı. Kolinin ağzını kapattığında mutluluktan uzak olan cılız kahkahasını attı. "Biliyor musun Sercan, gerçekten senin hakkında çok yanılmışım. Hep iyi biri olduğunu , kalbindeki kişinin cidden ben olduğunu düşünmüştüm. Bu zamana kadar evlenmemenin sebebinide gerçekten hakkettiğin insanı bulamamana yormuştum. Ama ne var biliyor musun?" Koliyi kucaklamıştı. "Sen sandığımdan daha iğrenç bir adammışsın. Bir çoğu kadını böyle kandırdın değil mi? Aşık numarası yapıp kendine bağlayıp sonrada defolup giderek." Yanımdan geçmeden önce durmuş ve bana bakmıştı.

  "Ama ben sandığım gibi olmayacağım Sercan. Bu aşkı tamamen unutabilecek kadar güçlü bir insanım ve seni unutacağım. Bu şehiri her şeyi burada bırakıp gidiyorum. Sen de yeni avlarınla daha rahat ilgilenebilirsin." Omzunu omzuma vurup gittiğinde boş sandalyesine gözlerim dolu dolu bakmaya başladım.

Dediklerini kabullenememek bir yana ona bu kadar kötü davrandığımı hiç fark etmemiştim. Kenan'ın ölümüylede iyice uzaklaşmıştık. Ama şimdi... Ben ondan köşe bucak kaçarken artık tamamen gittiğini fark etmemle kalbim ağrımaya başladı. Bu zamana kadar olmayan şey şimdi oluyordu. Çünkü her gün onunla muhatap olmamaya çalışsamda, kaçamak bakışlarla ona bakmak, onun burada olduğunu bilmek yetiyordu. Şimdi artık gözümün önünde de olmayacaktı. Tamamen gitmişti. Tamamen bitmişti.

  "İlayda bekle!" Hızla arkamı dönüp fazla uzaklaşamayan İlayda'ya doğru koştum. Önüne geçtiğimde göz devirmişti.

  "Sercan bey çekilir misiniz?"

  "Konuşmamız lazım?"

  "Elimde ki koli çok ağır ve hayır sizinle konuşmak istemiyorum. 1 sene konuşmayıp ben giderken konuşmanız çok mantıksız. Şimdi izninizle." Sağa doğru kaydığında aynı hamleyi yapıp geçmesini engelledim. O ise oflamıştı. "Sercan bey çocuk değiliz çekilirseniz gideceğim."