AFAZİ💫

"Evet"

  •Cumaları da bölüm atmam gerektiğini unutmuşum biride hatırlatmadı yazıklar olsun dkdkskcpdk

•Neyse o zaman lafı fazla uzatmadan;

•İyi okumalar💕💙

^^^

İçeri adımladığımda ortamın resmen gerilim dolu olduğu her halinden anlaşılıyordu. Koşturan polisler, suçluların içeri zorla girdirilmesi, belki de cezaevine gidecek olan suçluların ellerinde kelepçe ile dışarı çıkarılması... Yine de bu ortam beni germiyordu. En azından evimde olduğum kadar gergin değildim.

Telefonumu çıkartıp bilinmeyen'e mesaj yazmaya başladım.

Dolunay:Ben geldim. (13:40)

Dolunay: Girişteyim.(13:40)

0558...: Tamamdır. (13:40)

0558...: Kenan birazdan yanında olur.(13:43)

Mesajı görüldüde bırakıp beklemeye başladığımda karşıdan gelen Kenan direk ilgilimi çekmişti. Resimdekinden daha yakışıklı olduğu gerçeği vardı bir de ortada.

"Merhaba! Şey Dolunay Hanım mı, yoksa direk yenge mi demeliyim?" Gülerek sorduğu soruya gözlerimi devirdim ve uzattığı elini sıktım.

"Sa...dece Dolunay."

"İyi madem öyle olsun. Kenan ben. Belki sana söylemiştir bizim manyak ama ben yinede söyleyeyim dedim."

"Evet, bil...biliyorum. Memnun oldu...m."

"Ben de. Hadi gel seni sorgu odasına alayım."

Söylediklerine gülmeye başladığımda o da gülmüştü. Sırf yüzünü görmemem gerektiği için sorgu odasına girecektim. Gerçekten sıyırmıştık.

"Sen içeri gir. Bende söyleyeyim seninkine."

" Ben...imki falan değ-"

"Evet , evet. Öyle derler seninki falan değil. İlerleyen zamanda öğreneceğiz zaten bunu." Göz kırpıp tekrar beyaz dişlerini göstererek gülümseyip çıkmıştı. Bende karşıda bana bakan sandalyeye gidip oturmuştum.

"Ses 1,2. Dolunay? Beni duyuyor musun?" Gelen kalın sesle gözlerim irileşirken aklıma o günki sahne gelmişti. Kenan'a bağırışı...Bez getirmesini söyleyişi, konuşma çabası. O zamanda sesi hoşuma gitmişti. Şimdi bilinmeyen olmasından kaynaklı daha hoştu.

"Dolunay? Lan Kenan! Çalışmıyor mu oğlum bu? Allah Allah kızı ,mikrofonu bozuk sorgu odasına mı aldık!?"

"Duyu...yorum bilin...bilinmeyen."

"Vallaha mı?" Sorduğu soruya kaşlarımı çattığımda yine sesi duyuldu. "Tamam saçma bir soruydu. Neyse. Ee naber?" Kahkaha attığında güldüm.

"İyi. Sende...n naber?"

"İyi." Ortam sessizleştiğinde tekrar sesi duyulmuştu. "Whatsapp'da konuşurken daha samimiydik yav biz. Böyle mesafeli oldu."

"Evet." Güldüğümde onunda gülme sesi yine gelmişti.

"Güvenini sağlayabildim mi?"

"Evet."

"Emin misin?"

"Evet"

"Benimle evlenir misin?"

"Hayır!"

"Ee kızım her şeye sabahtan beri evet diyorsun bunada öyle demen lazımdı."

"Ordan bak...bakılınca en...ayi gibi mi duruyor...um?"