Tropang Walang Iwanan

Chapter 5

"Beef Loaf o Bihon ano ba talaga"

Buti nalang Sabado ngayon day lahat ng klase namin. Sa umaga ang Humanities at mamayang tanghali ang P.E namin kaya ito nasa tambayan kami san ba edi, sa boarding house ni Sarah.

Melissa: bili tayo ng beef loaf guys sa G-Mall.

Sarah: sige!! Cheap in tayo guys.

Airah: ilan bibilhin natin??

Tatlo kasya na siguro yon sagot ko.

Sarah: kasya na iyon! Ang dami naman atah?? Nilingon namin siya ng may pagtataka look imagine tatlong beef loaf kasya na sa aming pito ano to lokohan o joke?? Marami nadaw kasi..

Sarah: bakit anong problema niyo?

Keziah: Sar okay ka lang??

June: baka may lagnat si Sarah.

Ana Fe: ano ba pandinig mo Sar??

Sarah: bihon! !!

?__? ' bihon!!! Sigaw naming anim.

Keziah: beef loaf sar hindi bihon okay ka lang??

Sorry: ai! Sorry!! Naman oh! Akala ko kasi bihon,...

Naklaro napo ang problema beef loaf kasi insan hindi bihon. Lesson learned: makinig ng mabuti para walang gulo at mapadali ang pagluluto at pagkain natin at ako'y nagugutom na guys!! Edih magluto kana!! Oy! Naririnig niyo ko guys?? Hehe joke lang di sila sumagot nuh.. wala naman akong sinasabi eh...

"Sa G-Mall"

Ana Fe: guys! Bili nalang din tayo ng juice cheap in ulit tayo.

Melissa: sige! two pesos sakin!

June: two pesos din sakin.

Airah: sakin din!

Sakin din sabay namin ni Sarah at Keziah.

Ana Fe: oh! Tamang-tama isang juice at yelo. Safe na ako.

ANO!!!???? O__O! kaming anim with matching nanlilisik ang mga mata.

Ana Fe: *_* kayo naman dina mabiro nag fake smile pa talaga isang juice at isang yelo equals twelve pesos lang naman kaya libre ko na, kayo talaga..

Kaya ito at bitbit na namin ang tatlong beef loaf at isang juice. At pumila na nga kami sa cashier. Ang dami naming binili nuh?? Este! Ang dami naming bumili nuh?? Ang iingay pa talaga namin.

Cashier: excuse me girls! Para sa mga senior citizens ang pilang ito.

Booommmm!!!! Pahiya ulit basa basa din kasi pag may time huh... kaya hanggang boarding house ni sarah ay tawa kami ng tawa promise....

CWTS kainis!!!

Kaming pito ay NSTP-CWTS ang kinuha namin ayaw naming mag ROTC-NSTP kapagod kaya yon nuh... required kasi lahat ng freshmen kaya ito at di ako nakapag simba. Linggong- Linggo eh... andito kami at nakakulong sa gymnasium ng school namin for CWTS orientation inaantok pa talaga ako. Ewan ko ano ba yong pinag-sasabi ng mga tao sa stage basta pag may pumapalakpak nakikisabay narin ako di kasi ako nakikinig kasi kagigising ko lang po mula sa aking pagkatulog. Actually di lang ako pati yong anim papalit-palit kami para di masyadong halata hahaha...

In the end of orientation pinagawa kami ng reflection. Ano mar-reflect namin di nga kami nakinig diba??? Kaya ang tanging nasulat ko sa papel ko...

CWTS is very important so that we can help our community. Oh di tapos ang reflection!

"Quiz mamaya"

Tok! Tok! Tok!

Pinag buksan din naman agad ako. Ui! Ana andito kana pala ang pambungad na bati ko kay ana.

Anafe: naka study kana pas? (pas short for pastora tawag nila sa akin.)

Hindi pa kayo?

Kalian paba kami nag study ang duet ng dalawa.

OO nga kalian nga ba kami nag study?? Joke lang kayo naman dina mabiro syempre nag s-study din kami nuh... lalo na pag terror yong professor. At dahil inaantok ako. Ayon! Walang nagawang study dahil ako ay natulog tabi kami ni Ana.

*** Sa Classroom***

Nag study ba kayo?? Ang bati ko sa kanila ganoon yong batian namin. Wala!!! Sabay nilang lima liban kay Melissa.

Melissa: konti!

Anafe: hay! Salamat at may source of income tayo ngayon.

Airah: lagi naman talagang si Melissa ang source natin.

Sarah: Good Girl! Kasi! Kaya gaya ng inaasahan niyo nagkopyahan nga kami at nakonsensiya rin ako sa ginawa ko.

Pagka alis na pagka alis ng guro ay inilabas ni June ang CP niya. Hali kayo! Selfie tayo!

Sige dali----Anafe

Selfie dito, selfie don kahit saan.

Kayo ba talaga ay di titigil?napalingon kaming pito sa nagsasalita at lagot talaga kaming pito.

Teacher: dahil selfie kayo ng selfie ni di niyo napansin ang aking pagdating at di kayo nakikinig sa akin. Ayan! Hahayaan ko kayong mag selfie sa loob ng isang oras. Pero di pwede dito sa loob kaya diyan kayo sa labas sa may hallway.

Keziah: pero maam...

Teacher: wala ng pero, pero lumabas na kayong pito at mag simula ng mag selfie ng kami ay makapag simula na rin sa aming klase. Kailangan niyong makagawa ng 150 photos then ipa print niyo ito at ipasa niyo ito next meeting. Hindi kayo makakapasok sa klase ko kung wala kayong dala. No selfie no entry.

Ang taas ng speech ni maam ah... naintindihan niyo ba???

Kaya ito para kaming mga ewan dito sa hallway selfie ng selfie pinagtitinginan pa kami ng mga studyanteng dumadaan. Nakakahiya talaga! Pinagtawanan pa kami ng mga kaklase namin. Ang sarap talaga umiyak ayan! Tuloy pati langit nakikiiyak na bumuhos ang malakas na ulan at ang resulta baha ang campus. Naman oh! Naparusahan na kami't binaha pa talaga. Over punishment na talaga ito.

Heto kami naglalakad sa ulan walang masisilungan walang malalapitan. Joke naglalakad kami ngayon sa tubig baha alangan naman sa hangin. ? at bitbit namin ngayon ang aming mga sapatos.

Anafe: promise pag-uwi ko maliligo ako ng mainit na tubig with alcohol.eeeeeehhhhhhhh!!!!!!!!!!!!

June: teka! Bigla siyang huminto kaya napahinto na rin kami

Bakit ? ?__? " ------kaming anim

June: na feel niyo ba iyon??

Melissa (natatakot na boses) aaahhhhhhh!!! Junenalyn Escala. With matching talon- talon pa sa tubig.

June: sinabi ng wag emention yong full name ko eh... pumayag na nga si Ms. Author na di na e-mention ang true name ko ikaw naman tong pasaway eh...

Ano bayong na feel mo June-------Analie

June: para kasing may -----------------------------

Keziah: ano???

Sarah: June wag ng pabitin !!

June:parang may naapakan ako kaninang madulas a--------------------------

Aaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhhh!!!!!!!!!!!!! At nagtakbuhan na kami lahat at dahil sa takot at gulat naitapon ni June ang sapatos niya. Kaya wala na tuloy siyang sapatos. Kaya dahil sa experience na iyon dina kami nagpatuloy sa paglalakad sa tubig baha sumakay na kami ng tricycle ng biglang!!

Naman oh! Namatay pa ang makina nito sa gitna ng baha.

Melissa: itulak mo Airah!!

Airah: bakit ako ikaw nalang kaya!

Melissa: si Ana nalang oh!

Airah: sige na ana......

Ng biglang bumaba si Keziah para magtulak sumunod narin si sarah at Melissa. Kaya for the sake of friendship bumaba kami lahat at nagtulak. One for all, all for one diba??