Αχ αυτά τα μάτια σου

Part 5

Χτύπησε το κουδούνι και αυτο σημαίνει οτι τελειώσαμε για σήμερα.

Η πρώτη μέρα πέρασε πολύ γρήγορα.

Ας ελπίσουμε οτι ετσι θα περάσει και η υπόλοιπη χρονιά.

Παίρνω την τσάντα μου και βγαίνω στο προαύλιο μαζί με την Αλεξάνδρα και την Ναταλία.

Κατευθυνόμαστε προς την πόρτα και παίρνουμε τον δρόμο για τα σπίτια μας.

Περπατάμε στον δρόμο και σκέφτομαι το απόγευμα που θα έρθει ο Ζάχος στο σπίτι για ταινία.

Αφού σίγουρα θα βλέπαμε θρίλερ τοτε και εγω άρχισα να σκέφτομαι για ταινίες.

Χαιρετάω τα κορίτσια και μπαίνω στο σπίτι μου.

Αμέσως υπέροχες μυρωδιές τρυπάνε τα ρουθούνια μου.

"Μαμα γύρισα!" Φωνάζω.

"Καλώς την!" Λεει η μαμα μου καθώς βγαίνει απο την κουζίνα με μια ποδιά στη μέση της.

"Τι εχει για φαγητό, μου έχουν σπάσει την μύτη αυτές οι μυρωδιές." Λεω.

"Παστίτσιο! Το αγαπημένο σου." Μου λεει με ενα χαμόγελο στα χείλη.

"Πράγματι, είναι." Λεω και πηγαίνω προς το τραπέζι της κουζίνας.

Κάθομαι στην θέση μου, στο τραπέζι, και η μητέρα μου, μου σερβίρει ενα κομμάτι παστίτσιο στο πιάτο μου.

Βλεπω την κίνηση της και μένω έκπληκτη.

"Μαμα;" λεω και της ριχνω ενα δολοφονικό και παιχνιδιάρικο βλέμμα

"Καλά Καλά, δύο κομμάτια." Λεει και αρχίζει να γελάει.

"Τωρα μιλάς σωστά." Της λεω και της δίνω ενα φιλί στο μάγουλο.

Αφήνει το ταψί με το παστίτσιο στο κέντρο του τραπεζιού και γυρνάει στον πάγκο της κουζίνας να πάρει το μπολ με την σαλάτα.

Ξαφνικά ακούω ενα κρότο.

Γυρνάω και βλέπω την μητέρα μου σκυμμενη πανω απο το πάγκο της κουζίνας και το μπολ με την σαλάτα στο πάτωμα σπασμένο.

"Μαμα!!" Φωνάζω και σηκώνομαι απο το τραπέζι. "Μαμά είσαι καλα;" λεω καθώς ακουμπάω τα χέρια μου στα χέρια της.

Φαίνεται να ζαλιζεται.

"Μωρό μου, ηρεμισε.." μου λεει καθως πιάνει το στομάχι της.

Πονάει.

"Μαμά, μαμά, μίλησε μου." Την παρακαλάω.

"Αθηνά, απλα κάλεσε ενα ασθενοφόρο." Είναι το μόνο που μου λέει.