Αχ αυτά τα μάτια σου

Part 3

Ο ΜΙ ΤΖΙΙ ΤΙ ΈΓΙΝΕ ΜΟΛΙΣ ΤΩΡΑΑ!

Πρέπει να παρω την Ναταλία και την Αλεξάνδρα να τους τα πω!!

Μπαίνω στο messenger και καλώ και τις δύο τους ταυτόχρονα.

Μετά απο λίγο απαντάνε.

"Ναταλία, ξέρασε τα ολααα" λεει η Ναταλία μολις το σηκώνει.

"Κορίτσια μου θα σας πάρω σε λίγο" λεει η Αλεξάνδρα και βγαίνει απο την κλήση.

"Λοιπόν άκου.. Μετά που φύγαμε απο την καφετέρια, μου πρότεινε να με πάει σπίτι. Εε και εγω δέχτηκα. Καιι.. βλάκααα, είναι κουκλοςςς!!" Λεω με ενα ναζιαρικο ύφος.

"Το ήξερα βλακαα, σε είδα πως τον κοιτούσες στην καφετέριααα!! Καρφώθηκες λιγάκι αλλα δεν πειράζει." Λεει και αρχίζει να γελάει.
"Πάντως, εγω σου λεω να μπειςς. Είναι πανέμορφος, ταιριάζετε άπειρα και ειναι και πολυ καλο παιδί." Λεει και με τα λόγια της με κάνει να χαμογελάσω.

"Μωρέ λες;" απαντάω.

"Εννοείται ρεε! Πρέπει να δείξεις στον Μάριο οτι τον έχεις ξεπεράσει.. και επίσης, είδα πως σε κοιτούσε ο Ζάχος σήμεραα." Λεει και ξανα γελάει.

"Αχχ ναιι και εγω αυτό σκέφτηκαα!" Λεω με ενθουσιασμο.

(...)

19:40 μ.μ.

Έφτασε το απόγευμα και ετοιμαζόμουν ψυχολογικά για την επόμενη μέρα που έχουμε σχολείο.

Πόσο γρήγορα πέρασε το καλοκαίρι;;

Θεέ μου..

Η μητέρα μου έχει βγει για καφέ με τις φίλες της.

Ο πατέρας μου βρίσκεται στο εξωτερικό με την επιχείρησή του.

Οποτε είμαι μόνη στο σπίτι.

Λεω να βαλω να δω καμιά ταινία για να περάσει η ώρα..

Παίρνω το λάπτοπ μου και ψάχνω στις κατηγορίες.

Ξαφνικά χτυπάει το κουδούνι.

Τόσο νωρίς ήρθε η μάνα μου;

Αλλα έχει κλειδιά..

Κατεβαίνω τις σκάλες και σκέφτομαι ποιος θα μπορούσε να είναι.

Βρίσκομαι σε μια οτι να'ναι κατάσταση.

Φοράω ενα μαύρο σορτσάκι και μια τιραντε άσπρη κοντή μπλούζα.

Εννοείται αυτα τα φοράω μονο μέσα στο σπίτι.

Ανοίγω την πόρτα και μένω παγωμένη.