Αχ αυτά τα μάτια σου

Part 16

Αθηνάς POV

Μένω παγωμενη καθώς εχει τυλιγμένα τα χέρια του γύρω μου.

Τι κάνει;

Τα δάκρυα τρέχουν ανεξέλεγκτα απο τα μάτια μου.

Αυτή την στιγμή χρειαζόμουν μια αγκαλιά..

Θα προτιμούσα του Μάριου, αλλα.. τι να κάνουμε;

Ασυναίσθητα, τύλιγω τα χέρια μου γύρω απο τον λαιμό του ανταποδιδοντας την αγκαλιά.

Σκέφτομαι ότι είναι ο Μάριος, το άρωμά του, η ανάσα του στον λαιμό μου, τα χέρια του να αγκαλιάζουν στοργικά την μέση μου.

Αλλα μετα ανοίγω τα μάτια μου και είναι αυτό το αγόρι.

Ξεκολλαμε τα σώματά μας και με κοιτάζει με ενα θλιμμένο βλέμμα.

Έκανε αυτά που έκανε και τώρα είναι και λυπημένος;

Αποφεύγω να τον κοιτάξω στα μάτια αλλα αμέσως αντιδράει.

"Κοίταξε με.." λεει αλλα δεν υπακούω.

"Είπα κοίταξε με" και γέρνει το σώμα του μπροστά για να τον κοιτάξω.

Σηκώνω το βλέμμα μου και συναντάω το δικό του.

"Γιατί με έφερες εδω;" λεω οσο πιο θλιμμένα μπορώ, μπας και με λυπηθεί.

Παίρνει μια βαθιά ανάσα και ξεφυσαει.

"Μην αγχώνεσαι.." λεει.

Ναι δες με.. Τώρα που το λες δεν θα αγχώνομαι.

"Πως γίνεται αυτο;" λεω και τον κοιτάζω με τα κατακόκκινα μάτια μου.

"Δεν.." ξεκινάει να λεει αλλα μια φωνή τον διακόπτει.

"Ηρθε" λεει το αλλο αγόρι που μόλις μπήκε στο δωμάτιο.

"Εντάξει κατέβα κατω και έρχομαι." Λεει.

"Ετοίμασε την και μην αργήσεις." Λεει το αλλο αγόρι και βγαίνει απο το δωμάτιο.

Να κάνει τι;

Με έχει πιάσει ταχυκαρδία ακούγοντας τα λόγια του.

Ξεφυσαει και σηκώνεται όρθιος.

"Συγγνώμη για αυτό." Λεει και καλύπτει το στόμα μου και την μύτη μου με ενα άσπρο πανί με ενα υγρό.

Βγάζω μερικά επιφωνήματα αλλα πιέζει ολο και περισσότερο το πανί στο πρόσωπο μου με αποτέλεσμα να πέσω ξέρω πίσω στο κρεβάτι.

Γιώργος POV

Πέφτει ξερή πίσω στο κρεβάτι.