Taming My Ruthless Husband (Revised)

Kabanata 18

Nagmulat ang aking mata at ang una kong nasilayan ay ang pamilyar na painting sa aking kuwarto. Ano bang oras na? Mukhang napahaba ang pag siesta ko.Ipinikit pikit ko pa ang mata ko at nagpasyang bumangon na.

"Ouch!Aw!" agad akong napabalik ng upo sa kama sa sakit ng katawan ko lalo na sa gitna ng hita ko.Napatingin ako at nang makitang isang malaking t-shirt lang ang suot at ni walang isang panloob, saka ko naalala ang lahat. Ramdam ko din ang natitira niyang katas sa loob ko.

Matapos ang nangyari sa kanyang opisina ay agad itong nag-ayang umuwi. Pagkababa pa lang namin ng sasakyan niya ay agad na niya akong nilamukos ng halik. Sobrang pagod at halos mawalan na ako ng ulirat pero hindi pa rin niya ako tinitigilan.I lost count of how many mind blowing orgasms I had. Damn! He was insatiable so was I!

Hindi ko napigilan ang hindi mapangiti. Not because of the great sex, but because finally, I feel loved.

Matuling lumipas ang mga araw at nagpatuloy pa din ang magandang samahan namin. We do what normal couples usually do. We dine out, we watch movies and make love everytime we get the chance. We're like teenagers with raging hormones.

"I have a business trip in Italy." He said habang nakasansal sa headboard ng kama. Nakaunan ako sa hubad niyang dibdib at nakayakap. Hindi ko napigilang malungkot sa narinig. Ngayon na lang ulit siya aalis at parang hindi ko na kayang mawalay sa kanya.

"Kailan ang alis mo? Magtatagal ka ba 'don?" Hinigpitan ko ang yakap ko sa kanya.

"Two weeks, baby. Sa makalwa alis ko." Anito habang hinahaplos ang buhok ko.

"Agad na? Ang bilis naman."
Napabalikwas ako ng bangon. Hindi alintana ang kahubdan ko.

"Damn." Nakita ko ang pagbaba ng tingin niya sa dibdib ko pero I can't care less.

"Pipilitin kong umuwi ng mas maaga." Naramdaman ko ang paghaplos ng mga kamay niya sa'king mga dibdib. " Anong gusto mong pasalubong?Do you want bags?" at naguumpisa na ulit siyang patakan ng halik ang dibdib ko. Hindi ko maiwasang hindi mapapikit at kagatin labi ko."shoes...."

"Ah!" He was altenately sucking my hardened tip and I can't help but to moan. Mas lalo niya akong idiniin sa kanyang katawan.

" or jewelries?....Damn these babies! Nakakagigil!" He exclaimed. Ramdam ko ang gigil niya sa mga halik at hawak niya.

"Ikaw lang, Drake. Ikaw lang, sapat na sapat ka na." It sounded cheesy but that's really how I feel. Hindi ko kailangan ng kung anong materyal na bagay.Sa kanya lang umiikot ang buhay ko. Kaya ko siyang pagsilbihan habang buhay.

Tumigil siya sa paghalik sa mga dibdib ko at tiningnan ako ng matiim. Punong puno ng emosyon ang mga mata niya na ngayon ko lang nakita.

Hinawakan niya ang dalawa kong pisngi at hinalikan ako sa labi nang madiin. Ramdam ko ang kanyang damdamin sa halik niya. Hindi makamundo kundi dalisay na pagmamahal.Nag-init ang sulok ng mga mata ko. Alam ko, alam kong hindi man niya sabihin ay mahal na din niya ako.

Tumanggi siyang magpaghatid sa airport. Hindi na ako nagpumilit. Baka kasi pagawayan pa namin yon.Kina mama muna ako magsstay habang wala siya. Dalawang linggo lang naman.Habang wala siya, inabala ko ang sarili ko sa pagshoshopping kasama si mama ko at mama Zandi.

"D'yos ko!" Nagulat ako sa sigaw ni mama habang hawak ang phone niya.

"Ma? Bakit?Anong nangyari??" humahangos kong tanong. Hawak pa ni mama ang dibdib niya.

"Si L-lorraine, yung pinsan mo, wala na daw. Napakabata pa niya."

Natulala ako sa narinig. Paano nangyari iyon? Matanda lang siya ng anim na taon sa akin. At totoong napakabata pa niya.Dali dali kaming nagpunta sa kanila. Kinailangan naming magbyahe ng mahigit isang oras dahil medyo malayo ang kanila. Sa bahay nila siya ibinurol.