ˢᴱˣᵀᴵᴺᴳ ᴰᴬᴰᴰᵞ ᴮᴼᵞ 👅🔥

I'm Here!

Μου άρπαξε το χέρι για δεύτερη φορά σήμερα και πήγαινε προς ένα πανάκριβο μαύρο Lamborghini με φιμε παράθυρα.
Μου άνοιξε την πόρτα και μου είπε να κάτσω στην θέση μου και να βάλω ζώνη. Υπακουσα και έκανα αυτό που μου είπε.
Έβαλε μπρος το αμάξι και ξεκίνησε να τρέχει σαν τρελός.
Ιωάννα : γιατί τρέχεις τόσο?

Αντώνης : κοίτα πίσω σου. Βλέπεις αυτά τα αμάξια?

Ιωάννα : ναι.

Αντώνης : μας ακολουθούν. Τώρα θέλω να μου κάνεις μια χάρη.

Ιωάννα : τι χάρη?

Αντώνης : κρατήσου γερά, θα τρέξουμε πολύ γρήγορα.

Χωρίς καμία αντίρρηση κρατηθηκα γερά και κοιτούσε πίσω στο μικρό παραθυράκι τα αμάξια που μας ακολουθούσαν.
Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά, και ένιωθα την αδρεναλίνη να κυλά στις φλέβες μου.
Πρώτη φορά ζούσα κάτι τέτοιο, και μπορώ να πω ότι μου άρεσε.
Η ταχύτητα αυξανόταν και εγώ εγειρα το κεφάλι μου πίσω στο κάθισμα και είχα κλειστό το στόμα μου με το ένα μου χέρι.
Δεν τα πάω καλά με την αυξημένη ταχύτητα.. Ζαλίζομαι και μου έρχεται τάση για εμετό.
Οδηγούσε και κατευθυνόταν σε έναν δρόμο πολύ στενό και περίεργο. Μπροστά από τον δρόμο υπήρχε ένα πράσινος τοίχος γεμάτος από φύλλα. Έτρεξε με φόρα και περάσαμε από τα φύλλα αυτά.
Πίσω από τα φύλλα υπηρχε ένα μεγάλο πανέμορφο σπίτι. Πρέπει να ήταν το δικό του. Φτασαμε ακριβώς έξω από το σπιτι του και μου άνοιξε την πόρτα για να βγω.
Με κράτησε από το χέρι και με οδήγησε μέσα στον χώρο του σπιτιού του. Υπήρχαν πολλά μεγάλα δωμάτια και αυτός πήγαινε προς έναν διάδρομο που υπήρχαν χρυσές πόρτες.
Άφησε το χέρι μου και μου είπε
Αντώνης : εδώ μέσα θα είναι το δωμάτιο σου, θα μπορείς να κοιμάσαι και να ξεκουράζεσε.

Ιωάννα : δεν είναι ανάγκη να με φιλοξενείς... Εξάλλου θα είμαι ούτως ή άλλως νεκρή! Αυτός ο τύπος είναι επικίνδυνος δεν θα γλυτώσω.

Αντώνης : αυτός ο τύπος μπορεί να είναι επικίνδυνος όπως λες αλλα δεν θα αφησω να σου κάνει κακό!
Υποχρέωση μου και τιμή μου να σε φροντίζω όσο μπορώ ακόμα!
Λοιπόν.. Μπορείς να μπεις στο νέο σου πλέον δωμάτιο, να σε αφήσω να κοιμηθείς... Καληνύχτα.

Ιωάννα : καληνύχτα!

Άνοιξα την χρυσή πόρτα και βρισκόμουν σε ένα πολύ όμορφο δωμάτιο. Ένα τεράστιο κρεβάτι βρισκόταν εκεί και χωρίς δεύτερη σκέψη έπεσα πάνω.
Άρπαξα την κουβέρτα και σκεπαστικα.
Είχα κλείσει τα μάτια μου όμως κατι μου λεγε πως δεν πήγαινε καλά.. Είχα καλό ένστικτο.
Σηκώθηκα απότομα από το κρεβάτι μου και στεκόμουν στην πόρτα του δωματίου του.
Τον έβλεπα που τον είχε πάρει ο ύπνος αλλα στον ύπνο του παραμιλουσε και έκλαιγε βουβα.
Τον λυπήθηκα που τον είδα έτσι. Μπορεί να με πόνεσε αλλά δεν παύει να τον αγαπω!
Άνοιξα την πόρτα και μπήκα στο δωμάτιο του. Τον άκουγα να φωνάζει πιο δυνατά αυτή την φορά

Αντώνης : Όχι... Μη.... Μ-ην φυ-γεις.. Μαμά!

Κρύος ιδρώτας έσταζε από το μέτωπο του και τα μάτια του άρχιζαν να δακρύζουν. Ε δεν μπόρεσα άλλο... Έτρεξα αμέσως κοντά του και του κράτησα σφιχτά το χέρι.
Άνοιξε σιγά σιγά τα πανέμορφα του μάτια και μόλις με είδε με χαμογέλασε πλατιά!
Μου εσφιξε παραπάνω το χέρι μου και με κοιτούσε γλυκά.

Αντώνης :κοιμήσου μαζί μου, σε παρακαλώ, χρειάζομαι την αγκαλιά σου το έχω ανάγκη!

Είπε με μια θλιμμένη φατσουλα και αμέσως κατευθύνθηκα στο κρεβάτι δίπλα του και σκεπαστηκα με την κουβέρτα. Γύρισα την πλάτη μου και έκλεισα σφιχτα τα μάτια μου.
Ένιωθα δύο χέρια να με παίρνουν αγκαλιά και να μου χαϊδεύουν τρυφερά τα μαλλιά μου.

Αντώνης : συγνώμη μικρή μου, όλα αυτά τα κάνω για να σε προστατέψω.

Είπε και μου φίλησε απαλά τον ώμο μου.
Αυτή η βραδιά μας βρήκε μαζί αγκαλιά.
Μία από τις πιο όμορφες νύχτες τις ζωής μου!